اطلاعیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر : در باره علی چگینی

اطلاعیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر : در باره علی چگینی

 

http://www.rahekargar.net/elamiye/082005/chigini.pdf

http://www.rahekargar.net/

رفقائی از داخل کشور در باره چگونگی رابطه سازمان ما با علی چگینی ( که متهم است همسرش صبیه را به قتل رسانده ) سئوال کرده اند. ما پاسخ این سئوال ها را به صورت علنی منتشر می کنیم تا درعین حا ل پاسخی باشد به سئوا ل های مشابهی که تاکنون مطرح شده و یا در آینده مطرح خواهد شد.

الف - علی چگینی هرگزعضو سازمان ما نبوده و هیچ گونه رابطه سازمانی با ما نداشته است - نه در داخل کشور ، نه در کردستان عراق و نه درخارج ازکشور. بنابراین هیچ سیاست سازمانی یا تصمیمی از طرف تشکیلات مرکزی درباره اووجود نداشت. درنتیجه وقتی ما با بحث علنی مربوط به چگونگی رابطه بااو روبروشدیم ، قبل ازهرچیزتصمیم گرفتیم اطلاعات پراکنده همه رفقایمان را که دردوره مسئولیت شان درمقررادیوی "صدای کارگر" درکردستان عراق با او سروکارداشته اند ، درباره چند وچون دقیق رابطه با او جمع آوری کنیم. زیرا این ها تنها کسانی بودند که برخورد و بنابراین اطلاعات مستقیم درباره اوداشتند. چکیده مجموعه این اطلاعات چنین است : علی چگینی حدود هشت سال پیش ازایران به کردستان عراق می گریزد ودرمقر" کومله " اقامت می کند وادعای اش هم این است که ازتعقیب جمهوری اسلامی گریخته است. اوازفعالان سیاسی داخل کشوربوده و با جریان های چپ وفمینیست ارتباطات معین داشته است. بعد ازچندی رفقای ما جسته و گریخته خبرهائی دریافت می کنند که علی چگینی همسرش را کشته وفراری شده است. آنها این خبرها را با اودرمیان می گذارند. اما اووانمود می کند که اینها شایعاتی هستند که ازطرف جمهوری اسلامی پخش می شوند ومدعی می شود که با همسرسابقش مکاتبه دارد وحتی اوبرایش پول و شا لگردن فرستاده است. اما رفقای ما به گفته های اواکتفا نمی کنند و می کوشند ازمجاری مختلف درداخل کشور، نظرافراد متعددی را درباره اووشایعات مربوط به اوبپرسند. ولی مدتها نمی توانند به جواب روشنی دست یابند. ازداخل کشوربعضی می گویند :این اتهامی است که جمهوری اسلامی برای لجن مال کردن فعالان سیاسی براه انداخته و بعضی دیگر ضمن بیان تردیدهایشان ، می گویند حقیقت ماجرا را نمی دانند و نمی توانند درستی یا نادرستی خبررا تأئید کنند. و درهرحا ل دست رفقای ما به جائی نمی رسد.

چگینی بعد ازمدتی می گوید :خبرکشته شدن زنش را دریافت کرده است وسعی می کند چنین القاء کند که این قتل کاررژیم است. درهمان دوره که اوهنوزدرمقر" کومله " اقامت دارد، با همسر کنونی اش (که ازپیشمرگه های کومله بوده ) ازدواج می کند و به مقررادیوی ما نیزرفت وآمد دارد. بعد ازمدتی اووهمسرش تصمیم می گیرند به خارج بروند وبرای این منظوردردفترکمیساریای پناهندگان سازمان ملل ثبت نام می کنند ودراین دوره انتظاربرای رفتن به خارج است که ازرفقای ما می خواهند که درمقررادیوی ما اقامت کنند. و رفقای ما در منطقه برمبنای سیاست عمومی سازمان ووظیفه کمک رسانی به فعالان فراری ازچنگال جمهوری اسلامی ، آنها را به عنوان مهمان درمقررادیو می پذیرند ، با همان شرایطی که قبل ازآن نیزافراد متعددی را درآنجا پذیرا شده بودند.

تنها بعد ازرفتن او به خارج ( ازطریق ترکیه و با کمک سازمان ملل ) است که رفقای ما خبرها و شواهد مطمئنی به دست می آورند که خود او بوده که همسرش را به قتل رسانده است و به همین دلیل هرنوع رابطه را با اوقطع می کنند دراروپا تنها یک باراوبا یکی ازرفقای ما ( که از مقر "صدای کارگر" با وی آشنائی داشته ) تماس می گیرد ورفیق ما به اوتوصیه میکند که اولاً از هر نوع فعالیت سیاسی کناره بگیرد وثانیاً خودش را به مقامات قضائی کشورمحل اقامت اش معرفی کند.

 

ب - رفقای ما حتی بعد ازبه دست آوردن خبرمطمئن درباره جنایت علی چگینی ، اساساً به این دلیل ازافشاگری اجتناب کرده اند که نگران اطلاعات اودرباره روابط عده معینی ازفعالان سیاسی داخل کشوربوده اند. نگران ازاین که افشای علنی چنین آدمی او را به آغوش جمهوری اسلامی پرتاب کند وبه شکارشماری ازمبارزان بیانجامد. ظاهراً همین نگرانی بوده که عده ای از فعالان داخل کشوررا نیز( باوجود آگاهی دقیق تر و طولانی ترشان ازاین فاجعه ) درتمام هشت سال گذشته به سکوت واداشته است. حتی آن عده ازفعالان فمینیست که با دادن اعلامیه وآغاز بحث علنی ، دراین باره سکوت را شکستند ، ظاهراً مدت ها قبل ازآن ، ازماجرا مطلع بوده اند و با ملاحظاتی مشابه تن به سکوت می داده اند. بعد ازعلنی شدن بحث مربوط به این جنایت نیزما به دو دلیل ازموضع گیری سازمانی فوری اجتناب کردیم : نخست ،همان طورکه گفتیم ، می بایست اطلاعا ت رفقای مختلفی را که دردوره های ماموریت شان درمقر رادیو ("صدای کارگر") با او سرو کار داشتند ، جمع آوری می کردیم ، دوم به این دلیل که هنوزلازم بود ارزیابی روشن تری از پی آمدهای امنیتی این مسأله روی فعالان داخل کشورداشته باشیم.

 

ج- لازم است دراین جا موضع مان را در باره علی چگینی و جنایت انجام شده با صراحت کافی بیان کنیم : علی چگینی درنامه ای که بعد ازاعلامیه فعالان فمینیست داخل کشورنوشته ، می گوید : وقتی وارد خانه شده با جسد غرقه به خون همسرش روبرو شده است. درحالی که ازآغاز ورود به کردستان عراق به همه نیروهای سیاسی و ازجمله رفقای ما درمنطقه ، وانمود می کرده که با همسرش ارتباط و مکا تبه دارد. به عبارت دیگر، او تاکنون بارها حرفش را درباره این ماجرا عوض کرده است. ازنظرما علی چگینی باید در یک دادگاه صالح محاکمه شود و به دلائل و شواهد مشخصی که به ارتکاب این جنایت از طرف او دلالت دارند پاسخ گو باشد. در عین حال ما با تحویل او به جمهوری اسلامی مخالفیم. زیرا اولاً قوانین ضد زن ، مجارات های عهد بوقی و شرایط دادرسی تبعیض آمیز آن ، هر نوع محاکمه عادلانه را در دستگاه قضائی این رژیم امکان ناپذیر می سازد. ثانیاً اگر علی چگینی به دست جمهوری اسلامی بیفتد ، به احتمال بسیار زیاد رژیم خواهد کوشید از او برای ضربه زدن به فعالان داخل کشور و بهره برداری تبلیغاتی علیه آنان استفاده کند.

 

27جولای2005 برابر5 مرداد1384

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران( راه کارگر )