در بزرگداشت رفیق همرزم مان آذر درخشان
جنبش کمونیستیِ ایران یک فمینیستِ خستگی ناپذیر و جنبش فمینیستیِ ایران یک کمونیستِ آشتی ناپذیر را از دست داد. خاموشیِ آذر درخشان کمبودی است غیر قابل انکار برای هر دوی این جنبشها. در آن زمان که بسیاری از کمونیستها فمینیسم را تفکری بورژوائی محسوب میداشتند و بسیاری از فمینیستها کمونیسم را ایدئولوژی‌ای متعلق به گذشته و شکست‌خورده می‌انگاشتند، آذر نوشت، گفت و استدلال کرد که:
"مسئله این است که ستم بر زن با پیدایش مالکیّت خصوصی به وجود آمد و رهائی زنان نیز در گرو محو مالکیّت خصوصی است. بنابر این اگر این تحولات(*) با چشم انداز سوسیالیسم پیوند نخورند میتواند اشکالِ دیگری از ستم بر زنان ظاهر شود یا حتّی شکلهای قبلی ستم بر زنان دوباره جان بگیرند. فقط با این چشم انداز است که جامعه را میشود به عمیق ترین و رادیکال ترین شکل دمکراتیزه کرد و برابری حقوقی میان زن و مرد را بطور واقعی تأمین کرد. از طرف دیگر اگر این تحولات دمکراتیک انقلابی انجام نشود و در موقعیّت زنان یک تغییر ریشه‌ای انجام نگیرد راه پیشروی برای تحولاتِ عمیق تر و محو ستم بر زن باز نمیشود.".
اعتقاد رفیق آذر به لزوم تشکل برای پیشبرد مبارزات در عضویّتش در حزب کمونیست ایران (م.ل.م) و در شرکتش در بنیانگزاری سازمان زنان هشت مارس ( ایران - افغانستان ) تجلّی یافت.
رفیق آذر با زندگیِ درخشانش درسی بزرگ به همۀ کوشندگان راه آزادی و برابری داد. مبارزات او علیه حکومت ارتجاعی و خونخوار جمهوری اسلامی و مماشات کنندگان با این رژیم، برای جدائی دین از دولت، برضدّ هر گونه دخالت امپریالیستی، دفاعش از حقوق زنان و رهائی آنان و تلاشش در راه ساختن دنیائی خالی از ستم و استتثمار، آنهم در جریان بیماری هولناکی که یازده سال به طول انجامید از او انسانی استثنائی ساخت.
درگذشت این زن بزرگ را به فرزندان، خواهران ، برادر، رفقا و یارانش صمیمانه تسلیت میگوئیم. یادش را گرامی میداریم و راهش را ادامه خواهیم داد.
پیوند - در جهت وحدت کمونیست های ایران
03/06/2012
اشاره به تحولات دموکرتیک در ابتدای صحبتش در کنفرانس پژوهش های زنان در سال (1371) 1999 *