زنان و دختران در افغانستان همچنان با نقض حقوق اجتماعی مواجه اند

دو سال از عمرحکومت انتقالی در افغانستان می گذرد و با روی کار آمدن این حکومت مردم انتظار داشتند که دمکراسی بر طبق خواست آنها برقرار شده و موجب اتحاد و آشتی ملی در کشور شود.

قانون اساسی جدید ترسیم کننده دمکراسی واقعي نبوده ، عدالت اجتماعی و برابری های قومی و زبانی را تامین نمی کند.

وضیعت زنان در کابل بصورت نسبی بهتر شده است ولی در مناطق دیگر افغانستان قابل نگرانی می باشد. مردان متعصب و صاحب اقتدار به بهانه دین و اسلام مانع رشد اجتمایي زنان می شوند و برای نگهداشتن و یا بدست آوردن قدرت بیشتر با سرکوب و تحقیر زنان با همدیگر رقابت و هم چشمی می کنند. برخورد بعضی از مردان در مجلس تصویب قانون اساسی در برابر زنان شاهد این ادعا است. ملالی جویا که از یک واقعیت تاریخی سخن گفت، دهنش را می بندند و حق سخن گفتن اش سلب می شود. انارکلی نماینده شهروندان هندو و سیک را کتک می زنند و

مجروح می کنند و زهر چشمی هم به زنان دیگر حواله می شود.

به مناسبت هشتم مارچ روز حهانی زن سازمان هشت مارچ افغانستانی و ایرانی که در دو دهه اخیر همیشه از وضع زنان ستم دیده ی افغانستان گزارش های داده است بازهم تلاش می ورزد صدای زنان مظلوم افغانستان را به شنوای زنان جهان برساند.

مرگ و میر مادران در افغانستان بالاترین آمار مرگ و میر در تمام دنیا را نشان میدهد.

در هر دو ساعت یک زن در هنگام وضع حمل تلف می شود در عدم بهداشت و تغذیه کافی از هر ۵٠ نفر زن باردار ٨ نفر آن جان خود را از دست میدهند. بخاطر شرافت خانوادگی زنان و دخترانی که به آنها تجاوز می شود توسط اقوام شان کشته می شوند در شهر هرات دختران مورد آزمایش اجباری باکره بودن قرار می گیرند.

در شهر هرات اداره ارشاد اسلامی مانند زمان طالبان به اداره امر به معروف و نهی از منکر تبدیل شده است و اخیرا به جمع آوری عکس های هنرپیشگان فیلم های هندی و غربی مانکن های لباس وغیره لوازم که دارای عکس زن باشد اقدام کرده است.

نماینده دفتر سازمان ملل در ٢۶ جنوری ٢٠٠۴ گزارشی را در کابل از قول کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل در جمع از خبرنگاران به شرح ذیل قرأت کرد:

زنان و دختران افغانستان همچنان در معرض خشونت و ناملایمات قرار دارند. 

در بعضی از ولایات افغانستان موج تازه ای از خشونت علیه زنان ایجاد شده است.

زنان و دختران خرید و فروش شده و مدارس دخترانه به آتش کشیده می شوند.

ازدواج های اجباری و پیش از هنگام دختران نشان دهنده بزرگترین نقض حقوق زنان در آن کشور است.

وجود نا امنی و سنن حاکم بر جامعه افغانستان و عقب ماندگی های فرهنگی

باعث نقض حقوق زنان در آن کشور می شود.

سازمان هشت مارچ افغانستانی- ایرانی از مبارزات زنان افغانستان علیه هر گونه خشونت و ستم جنسی حمایت می

نماید.

ما معتقدیم که ستم علیه زنان تنها بدست پر توان خود ما محو و نابود خواهد شد و بار دیگر روز ٨ مارج را برای همه

زناني که در دنیا و در کشورمان افغانستان علیه تبعیض و بي حقوقي دارند مبارزه میکنند تبریک میگوییم.

سازمان ٨ مارچ افغانستانی- ایرانی

هشت مارچ ٢٠٠۴