از آنھا گذشت و ما ماندیم و سر زمین درخون طپیدہ ای ما
آہ ای آسمان بسوی ما نظارہ مکن
کہ ما بس گل در خاکدان خاک سپردہ ایم
کہ ما بس شقایق در این دامن چیدہ ایم
کہ ما خاموش و سرد تماشایی ایم دیگر
نہ فریادی میشنوی زما،نہ آھنگی،نہ نغمہ ای آزادی خواھی
سرزمین ما سرزمین خفتہ گان است کنون
کہ فریاد ھا از برای نان در پستو ھای دل پنھان میشوند
کہ چشم ھا بدیدن تاریکی ھای جنگل عادی میشوند
کہ گوش ھا بجای نغمہ رزم بہ آواز شوم دد و دیو جنگل خو کردہ است
کہ ھمہ تشنہ لب بسوی سراب میدوند
کہ ما آواز آزادی خواھی نیاکان را فراموش کردہ ایم
کہ ما در تالاب دست ساخت ارتجاع دست و پا میزنیم
کہ ما بہ خون خفتہ گان ،آن قراولان آزادی را فراموش کردہ ایم
کہ دیگر نغمہ برخیز برخیز بگوش ما نمیرسد
کہ فرھنگیان ما بفرھنگ خود خواھی و خاموشی خو کردہ اند
آہ ای آسمان بسوی ما دیگر نظارہ مکن
لیک تو ای آسمان ،
برکش آن آوازی کہ گوش ھای نا شنوا را بردرد پردہ ز ھم
برکش آن آوازی کہ بیدار کند این قوم بخواب رفتہ را
برکش آن آوازی کہ برخیزاند بر پا مردگان متحرک را
بس است ،آہ ھای مردمان این مرز بوم بس است
بیدار شوید آخر بجنبید بیدار شوید ،بیدار شوید
بیدار شوید و بر افرازید پرچم آزادی خواھی را
بیدار شوید و بکشید بر دار دشمن آزادی را
آن خاینین دست و پا بوسان سرمایہ را کہ دشمن غدار خلق اند
بکشید بر دار، بکشید بردار ، بکشید بر دار
این مداری ھای بقلمون صفت را
این افعی ھای ھفت پوست را
این چپن پوشان ،این دلقکان عمامہ پوش را
کہ ھزاران ھزار شھید ،ھزاران ھزار کشتہ و ھزاران ھزار بخون غلطیدہ
چشم بسوی شما دارند۔
آہ ھای مردمان ،آہ ھای خلایق ،بیدار شوید بگیرید گلوی ارتجاع را
بگیرید گلوی این ددان وحشی صفت را
کہ ندارند ھیچ آرزوی جز آنکہ بالای جسد طفل معصوم این سرزمین
بر پا سازند قصر رذالت را و درآن رقص شوم خدای کنند
تا پا در آسمان خواھشات شوم خویش بگذارند
بزیر کشید این خدایان کاذب را
بزیر کشید این دست ساختہ ھای امپریالیست را
تا کی فرزند مظلوم غریب گرسنہ بمیرد
تاکی علم چنین در گرداب فراموشی مدفون شود
تاکی غریب بگرید
تاکی جاھل بر فرزندت حکم براند
تاکی جھالت بر تو پیروز باشد
برخیز ید دیگر بس است ،بس است ،بس است
سوما کاویانی
31-05-2012