پيام عده ای از دختران دانشجو از ايران

رفیق مینا حق شناس عزیز در گذشت. ندیده بوديمش. اما عکس هایش را که دیديم گویا سالهاست که او را می شناسيم. چهره مهربانش در عکسها گویای خیلی چیزها است. این روزها اشک  امان مان نمی دهد. این روزها تنها می خواهيم بدانيم وقتی همسن و سال ما بود چه می کرد وزندگی سراسر مبارزه اش چگونه بود؟  

ای دریغ ....چقدر زود رفت و تنهایمان گذاشت. چقدر فاصله داريم تا مانند او شدن. از مینای همسال ما. چگونه فریاد زنیم نبودنش را. جای خالیش را با چه پر کنیم. رفقایش همه بی تابند. همه مرور می کنند خاطرات با او بودن را در صحنه زندگی که سراسر مبارزه بود و تلاش در راه رسیدن به اهداف بزرگ. او نیست اما یادش و نامش و خدماتش به جنبش کمونیستی انقلابی همه جا هست.  در بین زنان و جوانان و توده هایی که زندگی را با آنها می گذراند. چیزی که این روزها به آن مدام فکر می کنيم این است که چقدر سخت است جایگزین او را جستن و پیدا کردن. چقدر مسئولیت مان  فزون تر از قبل شده است.

رفتنش باعث شد بیشتر از قبل بدانیم  زمان اندک است و ما باید زود رشد کنیم. دلمان می خواهد زندگیش را که از سنین نوجوانی سراسر مبارزه بوده است برای همگان فریاد زنيم تا  نسل ما بداند که ما خیلی چیز ها را باید از یک نسل و یا دو نسل گذشته  یاد بگیریم. همه ما باید بدانیم که بسیار وامدار گذشته هستیم و الگوهایمان را  باید در مینا و امثال او  جستجو کنیم. جنبش کمونیستی و جنبش زنان ایران و دنیا یکی از استوارترین همراهانش را از دست داد. او یک انترناسیونالیست واقعی بود.

اما اشک های مان را پاک می کنيم و بر می خیزيم. از همین امروز که همه جمع اند تا یادش را گرامی بدارند. او، همیشه و بیشتر از قبل در یاد همگان خواهد بود. شعله های آتش وجودش که از اعتقاد راسخش به رهایی و آزادی نشات می گیرد گرما بخش محفل همه زنان مبارز و آزادیخواه خواهد بود. برمی خیزيم تا از همین حالا یاد بگیريم که مانند او باشيم. قوی ،سخت کوش،و با صلابت. پرچم انقلابی او همیشه افراشته خواهد بود و ما باید ادامه دهندگان آرمانها و اهداف انقلابی او باشیم. بر می خیزيم چرا که  اگر او بود  نیزهمین را می خواست و همین کار را انجام می داد. زیرا زندگی جاریست و مبارزه ادامه دارد. همانطور که او در پیچ و خم های پر تلاطم زندگی و مبارزه ایستاد و جنگید و خروشید. زندگی مینا معنای واقعی شعر هستی بود. او به خوبی"شعر هستی بودن و کوشیدن ،رفتن و پیوستن ،جان فدا کردن در راه خلق است" را جان بخشید. مینا به عنوان یک کمونیست و فعال جنبش رهايی  زن برای تمام زنانی که ترکه ستمگری و مرد سالاری زندگیشان را سیاه کرده ، رهایی را به خوبی معنا کرد .زندگی ، تلاشها و مبارزات او در جنبش زنان برای همیشه چراغی روشن  و راهگشا و آگاهی بخش  و پر امید برای تمام زنانی خواهد بود که از حصارهای تنگ مرد سالاری به ستوه آمده اند.

همه باید برخیزیم و ادامه دهندگان شایسته  راهی باشیم که مینا در آن قدم نهاده بود و تا آخر عمر مصمم و پر امید آن را ادامه دهيم.

یادش گرامی