به یاد مینا حق شناس

کاروان در خدمت حقوق پناهندگان و مهاجرین عمیقاً در ماتم مرگ  مینا حق شناس قرار دارد. این انقلابی ایرانی  روز هشتم ژانویه 2011 در غربت تبعید بعلت بیماری سرطان درگذشت. مرگ او، نه تنها برای جنبش انقلابی در ایران، بلکه برای همه ی ما رزمندگان و مبارزین کشورهای مختلف که  ستمگری انسان بر انسان  برایمان قابل تحمل نیست ـ فقدانی دردناک است.

مینا در دهه 1350 به جنبش مائوئیستی پیوست و علیه حامیان رژیم شاه مبارزه کرد. اما، مانند بسیاری از هم نسل های خود، خیانت وشکست انقلاب بوسیله انقلاب اسلامی راه اندازی شده توسط دولت های غربی را تجربه کرد. مینای استوار به مخالفت انقلابی علیه رژیم خمینی ادامه داد. هنگامیکه در خلال دهه 1360 رژیم در پی بخون کشیدن کامل جنبش انقلابی بود، مینا دید مبارزه اش در ایران پیش نمی رود و مجبور به زندگی در تبعید شد. در فضای آوارگی، بسیاری از رفقای قدیمی را یافته، و در آنجا صفوف مقاومت  مجدداً سازماندهی شد. باین ترتیب تشکیلات مصمم انقلابی «سربداران» را پی گرفته و با ادامه و اتکای به آن حزب کمونیست ایران ( مارکسیست ـ لنینیست ـ مائوئیست) را در سال 1380 ایجاد کردند.

عقاید مینا از بسیاری جهات محرک فعالیت های کاروان در خدمت پناهندگان و مهاجرین شد. بویژه در رابطه با واقعیت در مورد ایران و پناهندگان ایرانی (و پناهندگانی از کشورهائی با رژیم های بنیادگرای مذهبی، از قبیل افغانستان) این واقعیت که نباید درگیر بازی قدرت آنهائی که در حکومت هستند شد: مبارزه باید علیه هم رژیم ارتجاعی اسلامی ساخته غرب باشد و هم علیه امپریالیسم. با این نگرش کاروان به شکلی سازش ناپذیر برای حقوق زنان در ایران و علیه هرگونه تلاشی برای راه انداختن جنگی تجاوزکارانه علیه مردم ایران،علیه جنگی که بخواهد از درون حصارهای امپریالیستی براه بیافتد، مبارزه می کند.

 مینا حق شناس درگذشته است و کماکان دنبال کردن این راه اهمیت دارد. لذا فریاد می زنیم، «سرنگون باد جمهوری اسلامی»، و ما به مبارزه مان اینجا در اروپا در شکم هیولا ادامه میدهیم، علیه این سیستم استثمار انسان از انسان می جنگیم.

 زنده باد آزادی!

 دیوارهای قلعه ی اروپا را درهم میشکنیم!