بهروز خیابانی

آری او همیشه ایستاده است، سرسخت و شکست ناپذیر، با افقی سترگ از آرمان و « کوله باری از سرود و روشنی بر دوش »، آرمان رهایی بشریت، آرمان جهان عاری از ستم و تبعیض و بهره کشی، جهانی درخور نام انسان با ستاره سرخی بر فرازش، هنوز بوی باروت میدهد، بوی جنگ خلق، بوی زنان انقلابی در بند؛ بوی دختران ال فرونته، بوی زنان ارتش رهایی بخش خلق در جای جای این جهان ستم و سرمایه، گاردهای سرخ انقلاب کبیر فرهنگی پرولتری، هنوز از رهایی میگوید با آخرین نفسهایش، از رهایی زنان از نیمی از آسمان، از 8 مارس، از کارگران و زحمتکشان، از تباه شدگان و اسیران، دستهایش با هیچ زنجیری سازش ندارند و فریادش را هیچ دیواری مانع نیست....