جعفر امیری

با شنیدن خبر در گذشت رفیق آذر درخشان من هم مثل هر کسِ دیگری که او را می‌شناخت در غم و اندوه از دست رفتن او فرو رفتم.

خبر در گذشت رفیق آذر برای هر فعال جنبش کمونیستی و کارگری و جنبش رهائی زنان خبری غم انگیر و تاسف بار است.

من هم به سهم خود به بازماندگان، رفقا و هم رزمان رفیق آذر تسلیت می‌گویم و خودم را در غم آنان شریک می‌دانم.

بی تردید نبود رفیق آذر ضایعه‌ی بزرگی است، اما بی شک راه او دادمه خواهد داشت و حتمن رفقایش برای تحقق آرمان‌هایش از تلاش باز نخواهند ایستاد.

اتفاقن فکر می‌کنم دو سال پیش همین حدودها بود، که او را در پاریس در مراسم یادمان به خون خفته گان کشتار دهه‌ی شصت دیدم؛ از بیماری‌اش پرسیدم، با لبخند همیشگی و روحیه‌ای شاد گفت: بهترم، خوبم. برایش آروزی سلامتی کردم، هرگز فکر نمی‌کردم دو سال بعد خبر درگذشت‌اش را بشنوم.

 یادش گرامی باد!