منشور سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
هر جا ستم هست، مقاومت هم هست!
سازمان زنان هشت مارس با هدفِ به راه انداختن مبارزه‌ی متحد و سازمان‌یافته‌ی زنان علیه ستمی که بر آنان روا می‌شود تشکیل شده است. این تشکل از مبارزات زنان در سراسر جهان و مبارزات زنان ایران به‌ویژه جنبش نوینی که از هشت مارس 1357 (علیه حجاب اجباری) آغاز گشته الهام گرفته و بر تجارب و سنن انقلابی جنبش جهانی زنان متکی است.
این تشکل از هشت مارس 1998 حول شعار «پیش به‌سوی وحدت رزمنده‌ی زنان در خارج از کشور» آغاز به فعالیت متحد و سراسری نمود و از آن زمان تاکنون به مبارزات خود جهت رفع ستم جنسیتی ادامه داده است.
سازمان زنان هشت مارس، سازمان زنانِ افغانستانی و ایرانی است که کلیه‌ی فعالیت‌های نظری و عملی خود را در جهت سرنگونی انقلابیِ رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی در ایران و افغانستان سازمان‌دهی می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس، سازمانی است که علیه همه نیروهای مرتجع، اعم از بنیادگرایان مذهبی و امپریالیست‌های پدر/مردسالار در جهت ساختن جامعه‌ای که در آن هیچ شکلی از ستم و استثمار نباشد، مبارزه می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس یک تشکل دمکراتیک و توده‌ای و مستقل است که علیه اشکال مختلفِ ستم جنسیتی که از جانب دولت‌های زن‌ستیز ارتجاعی و امپریالیستی که پدرسالاری یکی از ارکان اصلی آن است، مبارزه می‌کند.
تشکل دمکراتیک به این معنا که زنان با تفکرات گوناگون و بینش‌های اجتماعی متفاوت می‌توانند در آن گرد آیند و در عین حفظ گرایش‌های خود، مبارزات متحد و سازش‌ناپذیری را علیه کلیه‌ی اشکال ستم بر زن به پیش برند. در فضای سرزنده و شاداب به برخورد عقاید و نظرات گوناگون بپردازند و این امر را در خدمت ارتقای هر چه بیشتر مبارزات مشترک خود قرار دهند.
تشکل توده‌ای به این معنا که بر منافع اکثریت زنان ستمدیده - به‌ویژه زنان کارگر و زحمت‌کش - پای می‌فشارد و برای تحقق آمال و آرزوهای آنان تلاش می‌کند و معتقد است که رهايی زنان به دست خود زنان مسیر است و بدون اتکا به توده‌های زن و آگاه و متشکل کردن آنان، رهایی میسر نیست.
تشکل مستقل به این معنا که از کلیه نهادهای دولتی و بین‌المللی وابسته به قدرت‌های جهانی مستقل است.
هم‌چنین به این معنا است که علیرغم همبستگی با همه‌ی احزاب، سازمان‌ها و جنبش‌هایی که علیه مرتجعین اسلامی و غیر اسلامی و امپریالیست‌ها مبارزه می‌کنند، تشکیلاتی مستقل از همه آن‌هاست. تشکیلاتی است که باهدف مشخص مبارزه علیه اشکال ستم بر زن به وجود آمده و مستقل از مردان است و جهت‌گیری‌ها، سیاست و فعالیت‌های آن توسط اراده‌ی جمعی اعضایش تعیین می‌شود.
از نظر سازمان زنان هشت مارس، مبارزه برای رفع ستم بر زن یکی از محورهای اصلی مبارزات دمکراتیک مردم ایران و افغانستان است و بدون مبارزه‌ی بی‌وفقه برای ریشه‌کن کردن این ستم، ایجاد جامعه‌ای که در آن به سلطه‌ی طبقات ارتجاعی و زن‌ستیز حاکم و وابستگی به امپریالیست‌های پدر/مردسالار پایان داده شود و دمکراسی و آزادی به نفع خلق‌های ایران و افغانستان به‌ویژه توده‌های زحمت‌کش برقرار گردد، میسر نیست.
از نظر سازمان زنان هشت مارس، جنبش رهايی زنان یک جنبش سیاسی است؛ چرا که با قدرت‌های سیاسیِ ارتجاعی که دژهای مردسالاری و ستم بر زن هستند، رو‌به‌روست.
مظهر اصلی پدر/مردسالاری در ایران و افغانستان رژیم‌های زن‌ستیز جمهوری اسلامی حاکم بر این دو کشور هستند. این رژیم‌ها اولین و بزرگ‌ترین مانع تحقق مطالبات دمکراتیک و پایه‌ای زنان هستند.
زنان بیش از هر قشر دیگری از ادغام دین و دولت زیان می‌بینند. ادغام دین (که یکی از ستون‌های اصلی‌اش انقیاد زنان است) با دولت (که بر پایه‌ی اسارت زنان شکل گرفته) ستم بر زنان را تشدید کرده است. مبارزه علیه ستم بر زنان را نمی‌توان به جدایی دین از دولت محدود کرد، اما این خواست از پایه‌ای‌ترین و فوری‌ترین خواست‌های زنان ایران و افغانستان است.
علاوه بر دولت‌ها، سلطه‌جويیِ مرد بر زن در جامعه و در خانواده، رکن دیگر انقیاد زنان است؛ بنابراین سازمان زنان هشت مارس زنان را به پاره کردن کلیه‌ی این زنجیرها فرا می‌خواند و از طغیان زنان علیه ستمی که از طرف مردانِ جامعه، خانواده و مردان خانواده بر آنان اعمال می‌شود حمایت می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس کلیه‌ی اشکال ستم بر زن از عریان‌ترین تا پوشیده‌ترین آن‌ها را بدون قید و شرط افشا می‌کند و از کلیه‌ی مبارزات زنان در گوشه و کنار جهان علیه هرگونه ستمی که بر آنان روا می‌شود حمایت می‌کند و تلاش می‌کند آگاهی خود را از موضوع ستم برزنان و تجارب مبارزاتی آنان در سطح جهانی و ملی بالا برد.
سازمان زنان هشت مارس از کلیه‌ی مبارزین دربند به‌ویژه زندانیان سیاسی زن دفاع می‌کند و برای آزادی کلیه‌ی زندانیان سیاسی مبارزه می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس علیه کلیه‌ی قوانین رسمی، عرفی و شرعی، مجازات‌های اسلامی، آداب، سنن و رفتارهای ارتجاعی ضد زن و افکار و فرهنگ مسلط پدر/مردسالارانه در اشکال مذهبی و یا هر شکل دیگری که باشد مبارزه می‌کند و به افشا کلیه‌ی تئوری‌هايی که تحت عناوینی چون نسبیت‌گرایی فرهنگی، «فمینیسم اسلامی» و ... ستم بر زن را توجیه می‌کنند، می‌پردازد.
سازمان زنان هشت مارس از منافع زنان متعلق به ملل ستمدیده و اقلیت‌های ملی در ایران (کرد، ترک، بلوچ، عرب، ترکمن، افغانی، ارمنی و...)، ملیت‌های ساکن در افغانستان (هزاره، تاجیک، پشتون، ازبک و ...) دفاع می‌کند و برای اتحاد میان زنان به دور از هرگونه تنگ‌نظریِ ملی و گرایش‌های برتری‌طلبانه تلاش می‌کند. به‌علاوه از جنبش آزادی‌خواهی زنان ملل تحت ستم حمایت می‌کند و به طرق گوناگون به ارتقا آگاهی و دامن زدن به مبارزه علیه ستم بر زن در میان کلیه‌ی اقشار و طبقات خلقی و ملل مختلف می‌پردازد.
سازمان زنان هشت مارس عمدتاً تلاش خود را به بالا بردن آگاهی زنان و بسیج و متشکل کردن آنان برای طغیان علیه ستمی که در سطوح مختلف از جانب دولت، مرد، خانواده، سنن اجتماعی و ... بر آنان روا می‌شود، معطوف می‌کند؛ اما به ارتقا سطح آگاهی مردان نیز توجه می‌کند و برای گسست آنان از افکار پدر/مردسالارانه و همدستی با نظامی که هم حق زنان را پایمال می‌کند و هم حق مردان را، مبارزه می‌نماید.
سازمان زنان هشت مارس وظیفه‌ی فعالیت آگاه‌گرانه‌ی انقلابی و متشکل کردن نسل جوانِ مهاجر را که با رفتارهای پدر/ مردسالارانه‌ی خانواده و مردسالاری و نژادپرستی در خارج از خانواده رو‌به‌رویند، بر دوش خود می‌بیند؛ در این راستا ویژگی‌ها و نیازهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زنان جوان را مدنظر قرار می‌دهد و به روحیه‌ی شورش‌گر و مبارزه‌جویانه‌ی آنان متکی می‌شود.
سازمان زنان هشت مارس با دیدگاه‌ها و رفتارهای پدر/مردسالارانه‌ی حاکم که در احزاب، گروه‌ها، تشکلات مترقی و مردمی نفوذ می‌کند و منعکس می‌شود، به مقابله می‌پردازد و تلاش می‌کند تا آن‌ها مرز عمیق‌تر و روشن‌تری بافرهنگ و ارزش‌های کهنه بکشند.
سازمان زنان هشت مارس از مبارزات اقشار و طبقات گوناگون مردم علیه ستم طبقاتی، نژادی، ملی، مذهبی و ... حمایت می‌کند؛ و مظالم و بیدادگری‌هایی که در جهان علیه توده‌های مردم رخ می‌دهد را محکوم کرده و نسبت به آن‌ها عکس‌العمل نشان می‌دهد.
سازمان زنان هشت مارس از مبارزات کلیه‌ی احزاب، نیروهای مترقی و انقلابی و تشکلات دمکراتیک علیه پدر/مردسالاری و هر شکلی از ستم و استثمار حمایت می‌کند و برای جلب حمایت مادی و معنوی آن‌ها از مبارزات خود تلاش می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس خود را بخشی از جنبش جهانی زنان می‌داند و برای تحکیم پیوند با جنبش انقلابی و دمکراتیک زنان و سایر جنبش‌های انقلابی و دمکراتیک در سطح جهان و حمایت متقابل این مبارزات از یکدیگر تلاش می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس برای غلبه بر ضعف و پراکنده‌گی جنبش زنان و شکل‌دهی به یک تشکیلات توده‌ای وسیع بر پایه‌ی منشور دمکراتیک انقلابی خود، پای می‌فشارد.
سازمان زنان هشت مارس که در خارج از کشور تأسیس شده است برای تبادل افکار و نظرات با زنان مبارز داخل کشور تلاش خواهد کرد و علاوه بر آن، ضمن آموختن از آنان برای ارتقا آگاهی و سازمان‌یابی زنان در داخل نهایت سعی خود را خواهد کرد.
سازمان زنان هشت مارس برای برقراری پیوند میان جنبش زنان در خارج از کشور با جنبش زنان داخل کشور تلاش مستمر و پی‌گیری را به عمل می‌آورد و وظیفه‌ی خود می‌داند که با تشکلات و محافل مترقی زنان در داخل کشور همکاری و همبستگی داشته باشد.
سازمان زنان هشت مارس در شرایط ترور و خفقان از روش سازمان‌دهی مخفی استفاده می‌کند تا بتواند به موجودیت و پیوند خود با توده‌ی زنان و برانگیختن آنان به مبارزه ادامه دهد، در عین حال از هر امکان علنی و قانونی بدون آن‌که موجودیتش را به خطر افکند و یا موجب سازش‌کاری با رژیم و یا جناح‌هايی از آن و یا دادن امتیاز به آن‌ها شود برای فعالیت‌های خود استفاده می‌کند.
سازمان زنان هشت مارس برای دست‌یابی به اهدافش، خود را به چارچوب‌های رسمی و قابل‌تحمل برای حکام کشورهای مختلف محدود نمی‌کند و در پی به قدرت رساندن این یا آن زن در حکومت‌های ارتجاعی نیست.
سازمان زنان هشت مارس برای پیش‌برد مؤثرتر مبارزات زنان در جهت خواست‌های زیر مبارزه می‌کند. هرچند که تحقق این خواست‌ها در کلیت خویش توسط رژیم حاکم در ایران و افغانستان غیرممکن است اما مبارزه به گرد این مطالبات و شعارها، مبارزات زنان را جهت داده و به ارتقا آگاهی و وحدت صفوف‌شان یاری می‌رساند.
ƒجدایی دین از دولت، کوتاه شدن دست مذهب از قانون‌گذاری و دخالت در زندگی خصوصی کلیه‌ی آحاد جامعه به‌ویژه زنان
ƒتساوی کامل شهروندان صرف‌نظر از خاستگاه طبقاتی، جنسیت، ملیت، مذهب و سنن؛ مصونیت آزادی‌های فردی از تعرض قانون و مذهب
ƒبرچیدن کلیه‌ی قوای انتظامی و نهادهایی که برای کنترل و سرکوب زنان ایجادشده‌اند.
ƒآزادی زندانیان سیاسی
ƒلغو مجازات اعدام
ƒ لغو کلیه‌ی قوانین و مقررات مدنی، مبتنی بر شرع و عرف که مستقیم یا غیرمستقیم مبین تبعیض جنسی هستند.
ƒلغو سنگسار و کلیه‌ی مجازات‌های اسلامی
ƒلغو حجاب اجباری، آزادی زنان در انتخاب پوشش
ƒممنوعیت جداسازی اجباری زنان و مردان در مؤسسات و مجامع و اجتماعات، مدارس، دانشگاه‌ها، ورزشگاه‌ها و معابر و وسایل نقلیه‌ی عمومی
ƒلغو کلیه‌ی قوانینی که عمل‌کرد اجتماعی زنان را منوط به امضا یا رضایت شوهر یا پدر می‌کند.
ƒآزادی زن در انتخاب شغل، سفر، ورزش، تحصیل و باز بودن کلیه‌ی عرصه‌های آموزشی، مشاغل و رشته‌های ورزشی برای زنان
ƒآزادی بدون قید و شرط اندیشه و ابراز عقاید، حق تشکل و اعتصاب و تظاهرات، حق نشر افکار از طریق مطبوعات و رسانه‌های گروهی و حق انتخاب شدن و انتخاب کردن
ƒ آزادی ایجاد تشکلات زنان برای سازمان دادن مبارزه زنان در راه کسب آزادی و برابری و حمایت از زنان در مقابل هر شکل از ستم جنسی و به رسمیت شناختن آزادی این تشکلات در افشا و مبارزه علیه هرگونه سنن اجتماعی و مذهبی، قانون و عمل‌کرد دولت که ضد زن هستند.
ƒبرابری کامل حقوقی میان زن و مرد در کلیه‌ی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی و خانوادگی
ƒتأمین حقوق برابر زنان در ارث و در تصاحب و اداره‌ی مایملک خانواده و لغو کلیه‌ی قوانینی که زنان را از حق مالکیت بر زمین، خانه و ... محروم یا محدود می‌کنند.
ƒدستمزد و مزایای برابر در مقابل کار مشابه برای زنان و مردان
ƒممنوعیت اعلان جنسیت در مدارک تحصیلی و درخواست‌های اشتغال
ƒ حق طلاق برای زنان
ƒلغو حق حضانت فرزندان برای پدر
ƒ لغو چندهمسری و صیغه
ƒلغو کلیه‌ی ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های قانونی در زمینه‌ی معاشرت دختران و پسران
ƒآزادی زنان در امر ازدواج و گزینش همسر، ممنوعیت هر نوع ازدواج اجباری، به نقد کشیدن هرگونه معامله‌گری از قبیل مهریه، جهیزیه و شیربها، زن به زن و ... در امر ازدواج و برقراری قانون شراکت مساوی در کلیه‌ی اموال زوجین، ممنوعیت مداخله‌ی طرف سوم در ازدواج و به رسمیت شناختن کلیه‌ی حقوق اجتماعی کسانی که خواهان زندگی مشترک بدون ثبت رسمی هستند.
ƒممنوعیت خرید و فروش دختران خردسال تحت لوای سن شرعی ازدواج و قوانین شرعی و مدنی
اقامت، آموزش و اشتغال علیه زنان افغان اعمال می‌شود.
شعارهای مبارزاتی و مطالبات زنان در خارج از کشور
ƒ مبارزه علیه نژادپرستی
ƒ مبارزه علیه کلیه‌ی قوانین نابرابری که مهاجرین و پناهندگان، به‌ویژه زنان مهاجر و پناهنده را هدف قرار داده‌اند و رفع هرگونه تبعیض به دلایل طبقاتی، نژادی، ملی، قومی، فرهنگی، اجتماعی و مذهبی
ƒ دفاع از حق پناهنده‌گی زنان که به دلیل جنسیت‌شان تحت تعقیب و تهاجم قرار دارند.
ƒ حمایت سیاسی و اجتماعی از زنانی که در اثر ستم‌های وارده از دست شوهران مستبدشان فرار کرده‌اند.
ƒ حمایت از تشکیل خانه‌های امن برای زنان
ƒ برابری قانونی میان شهروندان و زنان کشور میزبان با زنان و شهروندان مهاجر و پناهنده؛ به رسمیت نشناختن و عدم اجرای قوانین کشور مبدأ در رابطه با مهاجرین و پناهندگان تحت لوای نسبیت‌گرایی فرهنگی
ƒ دفاع از حق زنانی که خواهان استقلال و خلاصی از انواع ازدواج‌های اجباری هستند و دامن زدن به همیاری میان زنان برای حل این قبیل معضلات ...
ƒ ممنوعیت ناقص سازی جنسی دختران
ƒایجاد مراکز ثبت ازدواج و به رسمیت شناختن آن بدون مراسم مذهبی
ƒبه رسمیت شناختن کلیه‌ی حقوق فردی و اجتماعی برای زنانی که خارج از ازدواج بچه‌دار می‌شوند.
ƒبه رسمیت شناختن حق سقط‌جنین برای زنان و ایجاد تسهیلات برای آن
ƒایجاد تسهیلات برای جلوگیری از بارداری ناخواسته و تأمین مخارج آن و آموزش جلوگیری از بارداری ناخواسته
ƒمحکوم کردن هرگونه تبعیض و سرکوب علیه هم‌جنس‌گرایان و اقلیت‌های جنسی
ƒ مبارزه برای به رسمیت شناختن گرایش‌ها و روابط مختلف جنسی و حقوق برابر در زندگی مشترک‌شان
ƒ مبارزه با مجرم شناخته شدنِ زنان تن‌فروش از طرف دولت، ایجاد مشاغل با درآمد مکفی برای آنان، بیمه و درمان مجانی
ƒ مقابله با تجارت سکس و سؤاستفاده‌ی جنسی از کودکان
ƒ ممنوعیت ضرب و شتم زنان توسط مردان
ƒ مجازات تجاوز جنسی اعم از اینکه متجاوز شوهر زن باشد یا غیر
ƒتصویب قوانین علیه اذیت و آزار خیابانی زنان
ƒتأمین مرخصی زایمان با حقوق، تأمین تسهیلات معین برای زنان باردار شاغل
ƒتأمین شرایط کاری سبک‌تر در دوران یائسگی
ƒایجاد تسهیلات لازم نظیر مهدکودک و مراکز نگهداری از کودکان پس از ساعات مدرسه
ƒحذف محتوای پدر/مردسالارانه از دروس و منابع آموزشی، برنامه‌های رادیو و تلویزیون، مطبوعات رسمی؛ مبارزه علیه اشکال مختلف پدر/مردسالارانه در زبان گفتاری و نوشتاری و ...
ƒاختصاص بودجه‌ی مخصوص برای اشاعه‌ی آثار ادبی و هنری زنان و مطبوعات ویژه‌ی زنان که مستقل از ساختار حاکمیت هستند.
ƒلغو هرگونه قوانین ارتجاعی و هر نوع ممنوعیت و تبعیض شوونیستی بر زنان پناهنده و مهاجر در ایران؛ مثلاً تبعیضاتی که در عرصه‌ی