سخنرانی ندا از فعالین هشت مارس در جلسه 24 جولای در شهر تورنتو – کانادا
جهانی فارغ از ستم و استثمار ممکن است
با درود به همه زنانی که در سراسر جهان مناسبات مردسالارانه و پدرسالارانه را به مصاف طلبیده اند. با درود به زنان مبارزی که طی 25 سال گذشته در مقابل زن ستیزان اسلامی ذره ای کوتاه نیامدند و پرچم دار آشتی ناپذیر مبارزه علیه جمهوری اسلامی هستند.
جنبش زنان در سطح جهان و ایران با شرایط نوینی روبرو شده است، امپریالیستها در طی سی سال گذشته با وحشگیری تمام تلاش داشته اند پروژه جهانی سازی خود را با هر ابزاری که کارآمدترباشد به پیش ببرند، شعارآنها که طی سه دهه: زنده باد بازار، برقرار باد سرمایه خصوصی و ادعای اینکه «سرمایه خصوصی پرچمدار دمکراسی» بوده نتایج بسیار وخیمی ببار آ ورده است .
این جهانی سازی بجزفقر، گرسنگی، جنگ، اعتیاد، بی خانمانی، رشد دهشتناک تجارت سکس و بردگی هرچه بیشترزنان و کودکان چیز دیگری ببار نیاورده است. در واقع پروسه گسترش جهانی شدن، پروسه گسترش مردسالاری سرمایه داری است که ستم بر زن را به شیوه ی مدرن و در قالب دمکراسی بورژوازیی اعمال می کند، دمکراسی بورژوایی یک دمکراسی مردسالارانه است. ارمغان جهانی شدن، فقر، بیکاری، مرگ و میربرای زنان است و امروز با کمال بی شرمی اعلام می کنند بیماری ایدز هم زنانه شد! به گوشه هایی از فقر و فلاکتی که سرمایه داری جهانی بوجود آورده اشاره میکنم:
1- در فلیپین حدود هفت میلیون زن برای کار خانگی و صنعت تفریح و سرگرمی به خارج از کشور میروند و منبع اصلی کسب درآمدارزی برای مملکت و در آ مد برای خانواده هایشان هستند. آنها در کشورهای میزبان مورد ستم و تجاوزجنسی قرار میگیرند.
-هر ساله در حدود دومیلیون دختر5-15 ساله وارد بازار فحشای جهانی میشوند .
-هر ساله در حدود 700 هزار زن بخاطر زایمان می میرند که بسیاری از این مرگها قابل پیشگیری هستند.
- صنعت سکس و پورنو یکی از سود آ ورترین درآمد سرمایه داران شده که جسم و روح زن بصورت یک برده جنسی خرید و فروش میشود.
بر خلاف برخی نظریه پردازان حکو متی که نگران هستند ایران در پروسه جهانی شدن ادغام نشده باید به عرض برسانم زنان ایران پابپای زنان جهان پروسه جهانی شدن را دارند تجربه می کنند. در ایران رژیم جمهوری اسلامی در طی 25 سال حکومت ننگین اش ، میلیونها بیکار و صدها هزار فاحشه بوجود آ ورده است. آیا 300 هزار فاحشه حرفه ای یعنی از هر 70 زن یک فاحشه حرفه ای ادامه روند تجارت سکس جهان نیست؟
ترافیک دختران و فروش آنها به شیخ نشینهای خلیج درمناطقی از کشور یا فرار دختران از خانواده بطوریکه تهران مانند بسیاری از شهرهای بزرگ آمریکای لاتین مرکز دختران خیابانی شده، ادامه همان تجارت بردگی زن نیست؟
اینها واقعیتهای ایران و جهان است. می دانیم که همواره ظلم و ستم ، مقاومت و مبارزه را دامن میزند. ما در ایران شاهد رشد اعتراضات میلیونی مردم علیه وضع موجود هستیم. در 25 سال گذشته مقاومت زنان ایران وسیع، همه جانبه و متنوع بوده است. علاوه بر این، زنان با مقاومتهای فردی و خودبخودی، در کارخانه ها، در ادارات دولتی، در مدارس در دانشگاهها و در عرصه مطبوعات، در کتاب و فیلم و نقاشی به مقابله با مردسالاری دینی پرداختند. زنان در عرصه فرهنگی و سیاسی رشد چشمگیری داشته اند. امروز قشر بزرگی از روشنفکران ایران را زنان تشکیل میدهند، زنان نویسنده، شاعر، روزنامه نگار، فیلمساز، معلم، استاد، هنرمند، تغییرات بسیاری در قشر روشنفکر ایران بوجود آورده است. زنان ایران به نیروی سیاسی اجتماعی عظیمی تبدیل شده اند. این رشد با نظام زن ستیز اسلامی در تضاد آشکاراست، بطوریکه میتوان گفت زنان نیروی بالقوه سازش ناپذیر و انقلابی ضد جمهوری اسلامی هستند. برای رژیمی همچون جمهوری اسلامی که اساسی ترین پایه های آن بر ایدئولوژی ضد زن اسلامی قرار دارد این ناقوس مرگ است که بصدا در می آید.
ولی از طرف دیگر با وجود وسعت و تنوع مقاومت زنان، مشخصه مهم وضع کنونی، عقب ماندن شرایط ذهنی از شرایط عینی است به این معنا که مقاوت زنان علیرغم وسعت آن، خودبخودی و پراکنده و عکس العملی است. چنین مبارزاتی در حالیکه میتواند نظام حاکم را تضعف کند، توانایی تغییر بنیادی آن را ندارد. میدانیم هیچ مبارزه انقلابی بدون آگاهی و تشکیلات پیروز نخواهد شد، امروز سازمان زنان هشت مارس پاسخی مناسب برای زنانی است که نمی خواهند مردسالاری بورژوایی را جایگزین مردسالاری اسلامی و سنتی کنند.
سازمان هشت مارس، مردسالاری را یک نظام اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می بیند، این نظام مکانیزم تولید و باز تولید خود را دارد. مرد سالاری برای تولید ستم مردانه، برای تامین فرودستی زنان، از تمام امکانات اعمال قدرت استفاده می کند. مردها و نظام مرد مدارشان از دولت، دین، قانون، سنت، زبان، سیاست، فرهنگ، موسیقی، رقص، لباس، هنر، آرشیتکت، تکنولوژی، علم ، و هر وسیله دیگری برای اعمال قدرت استفاده میکند به این ترتیب مردسالاری تنها یک شیوه تفکر یا یک اشتباه معرفتی یا خباثت و بدطینتی این یا آن مرد نیست، مردسالاری یک نظام است که دارای ابزار اعمال قدرت است و تولید و باز تولید خود را دارد و آ نچه را هم که تولید می کند فرو دستی زنان و ستم و تبعیض بر آنان است.
پایان دادن به وحشی گریهای زن ستیز اسلامی تنها با سرنگونی حکومت میسر است ولی رفرمیستها می خواهند در چارچوب قوانین موجود برای زنان حق و حقوقی دست و پا کنند. آنها معتقدند با اصلاحات ذره ذره می توان به تحولات کیفی دست یافت. فمینیستهای حکومتی و دوم خردادیها به زنان توضیه میکنند که بجای قیام علیه زن ستیزان اسلامی تلاش کنند مردسالاری اسلامی را زن دوست کنند و بجای سرنگونی جمهوری اسلامی تلاش کنند بر مسند اجتهاد بنشینند و نظام استبدادی ولایت فقیه را دمکراتیزه بکنند و بجای جدایی دین از دولت، تلاش کنند که قرائت های زن دوستانه از قرآن بدست دهند و اسلام را فمینیستی بکنند. فمینیستهای به اصطلاح سکولار هم که زمانی سعی میکردند فمینیسم را اسلامیزه کنند نا امید شده خواهان سرنگونی رژیم شده اند ولی از آنجا که نابودی رژیم را در توان مردم ایران نمی ببینند چشم امید به آمریکا دارند و مدام از آزادی در جوامع سرمایه داری تعریف و تمجیدمیکنند.
همانطور که میدانیم ، رفرمیسم یک اشتباه معرفتی نیست، رفرمیسم ناشی از کم اطلاعاتی یا ندانم کاری نیست، گرچه همه اینها میتواند مطرح باشد، رفرمیسم یک سیاست است، رفرمیسم، سیاست و جهانبینی طبقه بورژوازی است. در جنبش زنان سیاست رفرمیستی با فمنیسم لیبرالی عجین است. فمنیسم لیبرالی معتقد است که با رفرم قانونی و با تامین حقوق برابری زنان میتوان به رهایی رسید در صورتیکه می بینیم در بعضی کشورهای غرب علیرغم اینکه برابری قانونی وجود دارد ولی ستم بر زن همچنان ادامه دارد و برابری قانونی نتوانسته به خشونت مردسالارانه پایان دهد. بطور مثال ما در لوموند دیپلماتیک ژوئیه میخوانیم در آلمان هر 4 روز 3 زن توسط مردان زندگی خود به قتل می رسند یعنی بالغ بر 300 زن در سال – در انگلستان هر 3 روز 1 زن در همین شرایط کشته میشود – در فرانسه هر 4 روز 1 زن توسط مردی کشنه میشود و هزاران نمونه از کتک وشکنجه و آزار جسمی و روحی وجود دارد که در جایی درج نمیشود.
روشن است که با وحود اینکه زنان در همه ی عرصه ها مورد ستم و تبعیض قرار دارند دارای درک واحدی از عوامل ستم، شرایط ستم ، و چگونگی مقابله با آ ن نیستند . ستمدیده گی الزاما به آ گاهی عمیق نسبت به آن منجرنمیشود. درک منشاء و شرایط اعمال ستم احتیاج به مداخله ذهن دارد، یعنی احتیاج به آگاهی انقلابی دارد که منافع اکثریت زنان را در نظر بگیرد، اکثریت زنان زحمتکش که اگر قرار است دگرگونی در جامعه صورت گیرد به نیروی طوفنده و خشمگین اینان است .
با وجودیکه فمنیسم بعنوان دانش رهایی زنان با نهایت قدرت قد علم کرده ولی بیشتر زنان به این دانش دسترسی ندارند ، آگاهی فمینستی باید به کمک زنان آگاه و متشکل به درون توده های زن تحت ستم برود تا به نیروی بنیان کنی تبدیل شود.
سازمان زنان هشت مارس طی 6 سال گذشته ، هدف خود را در خدمت به این وظیفه قرار داده ، هر چند اقشار گوناگون برای رهایی راه حل و روشها و مطالبات خاص خود را دارند اما متاسفانه در شرایط کنونی ایران فقط اقشار میانی و مرفه زنان، سخنگو، نظریه پرداز، نویسنده و فعالین علنی و نیمه علنی خود را درجنبش زنان دارند و البته سعی میکنند بگویند سخنگوی منافع اکثریت زنان هستند که این واقعیت ندارد. هنوز زنان زحمتکش سخنگویان و نطریه پردازان و تشکیلات خود را به معنی واقعی شکل نداده اند ما بعنوان سازمان زنان هشت مارس میخواهیم و تلاش هم کرده ایم منافع این اکثریت را منعکس کنیم ما خود را متعلق به گرایش انقلابی زنان میدانیم، انقلابی به این معنا که روشهای سازشکارانه برای مطالبات خود بکار نمی بندیم منظور روشهایی که برای رهایی زنان به الطاف بالایی ها چشم دارند و نه به به توده زنان، انقلابی به این معنا که حاضر نیستیم به اشکال خفیف تر ستم تن دهیم.
در حالیکه تمام مرتجعین جهان از واتیکان و واشنگتن تا کشورهای اروپایی و حکام مرتجع کشورهای تحت سلطه همواره با جدیت و دقت تمام در حال هدایت و تقویت مردسالاری در سراسرجهان هستند اما اکثریت زنان ستمدیده هنوز تشکیلات خود را ندارند که بتوانند جبهه نبرد علیه مرتجعین ضد زن را سازمان دهند.
سازمان زنان هشت مارس تلاش دارد تریبون و تشکیلات اکثریت زنانی باشد که منافع خود را سرنگونی تمام مرتجعین مرد می بینند و دراین راه از هیچ کوششی دریغ نمی کند.
بیایید دست در دست هم جهانی فارغ از استثمار بسازیم، جهانی که هیچ انسانی بدست انسان دیگری استثمار نشود، جهانی فارغ از ستم جنسی که برابری زن و مرد جزء اولیه ترین و پایه ای ترین اصول آن باشد، جهانی بدون مرز، بدون جنگ و بدون گرسنگی .
این رویا نیست، این آرزو ی میلیونها انسان شریف و زحمتکش است، میلیونها انسانی که در گذشته و حال جرات کرده و برای آن مبارزه کرده و مبارزه می کنند. جهانی که تنها با متشکل شدن و جنگیدن در راه ان متحقق خواهد شد .
پیروز باد مبارزات آگاهانه و متشکل زنان
www.8mars.com