هشت مارس امسال نقطه پايان بر قوانين نابرابر

بار ديگر هشت مارس فرا می  رسد، روزی  که زنان سراسر جهان دستاوردهاشان را جشن می  گيرند و در مبارزه برای  پيشروی  های  بيشتر عليه مردسالاری  تجديد عهد می  کنند. روزی  که تجلی  يگانگی  زنان ستمديده جهان است.

امسال هشت مارس در شرايطی  فرا می  رسد که جنبش زنان ايران مهر خود را بر صحنه جامعه کوبيده است. جنبشی  است انکار ناشدنی  که با حضورش، با مطالباتش، هوای  تازه ای  به مبارزات دموکراتيک مردم ايران دميده است. جنبش های  مردمی  شعارهای  ما را مطرح می  کنند، اعدام عاطفه کوس رسوائی  رژيم می  شود، افسانه نوروزی  از مجازات اعدام می  رهد...

اين همه حاصل 25 سال مبارزه است. مبارزه با حجاب اجباري، با اعدام، با سنگسار، با قوانين متحجر خانواده، با قتل های  ناموسي....  مبارزه با ستم کهنی  که در قوانين نابرابر و مجازات های  اسلامی  عليه زنان متمرکز شده و زندگی  را برايمان به جهنمی  بدل کرده است.

زنان ايران با شجاعت، به تنهائی  ولی  در کثرت خود با اين قوانين در افتادند، کوتاه نيامدند و ذره ذره ستون های  اين رژيم منفور را سست کردند. امروز عمر اين رژيم به سر آمده است. تبليغات ضد زن صدا و سيمايش، تراوشات عقب مانده زنان مجلسش و احکام اعدام قضاتش، همه از سر ضعف است.

رژيم رفتنی  است و امروز پرچم های  رنگارنگی  بلند شده اند تا مسير حرکت جامعه را تعيين کنند و سرنوشت زنان را در دست بگيرند. آمريکا تهديد نظامی  می  کند، دول اروپائی  مذاکره می  کنند، رفراندوم چی  ها امضا جمع می  کنند.... ولی  آزادی  زنان در هيچيک از اين گزينه ها نقشی  ندارد. يک بار ثمره مبارزاتمان را دزديدند و 25 سال جهالت را به ما تحميل کردند. اينبار نخواهيم گذاشت که چنين شود. امروز جنبش زنانی  قد برافراشته که خواسته ها و مطالباتش روشن است،  از پتانسيل از خود گذشتگی  بسياری  برخوردار است و دوستان و دشمنان خود را می  شناسد.  امروز هم آگاهی  اش را داريم و هم قدرتش را. وقت آن است که حاصل 25 سال مبارزه بی  وقفه و روزمره خود را درو کنيم. وقت آن است که با مبارزه متحد بر عليه تمامی  قوانين نابرابر و مجازات های  اسلامی  مارش خود را در راستای  رهايی  زنان آغاز کنيم، آن چنان که ديگر هيچ مرد سالاري، نه در هيبت شيخ و نه در هيبت شاه، نتواند اين قوانين متحجر را به ما تحميل کند.

سازمان زنان هشت مارس (ايرانی-افغانستانی) 8 مارس 1383