تظاهرات روستائیان علیه تجاوز  به زنان در افغانستان

به نقل از سرویس خبری جهانی برای فتح - 20 جون 2005

ترجمه رها جزایری

در 29 می در شمال افغانستان تظاهراتی به راه افتاد. این تظاهرات ازجمله تظاهرات های بی شمار است که در چند ماه گذشته افغانستان را در برگرفته و نمایانگر چرخشی در اوضاع سیاسی این کشور است. مردم منطقه شهیب در ایالت تخار واقع در شمال شرقی افغانستان در اعتراض به تجاوز به دختری توسط یکی از قوماندان های محلی به نام محمود شهیبی دست به تظاهرات زدند. مقامات محلی عمدا بر روی این جنایت سرپوش گذاشته و به آن بی اعتنایی کردند. این مسئله مردم را بسیار عصبانی کرد. تظاهراتی شامل بر 10000 نفر به راه افتاد. اعتراضات در روز دوم نیز ادانه یافت و به درگیری میان مردم و مقامات منجر شد. قوماندان پلیس ایالت تخار گفت که تظاهرکنندگان عصبانی به مقرات پلیس در بخش حمله کرده و پنجره ها و ماشین های آنها را در هم شکستند. طبق گفته یکی از مردم محل حداقل یک نفر کشته و دو نفر مجروح شدند.

 در گذشته تجاوزات زیادی توسط جنگ سالاران محلی صورت می گرفت اما تظاهرات توده ای علیه آنها کمتر رخ می داد. رژیم کرزای که به وابسته به آمریکاست بدون تکیه بر این قوماندانها و جنگ سالاران محلی نمی تواند به حکومت خود ادامه دهد. درضمن چنین تظاهراتهایی می تواند منجر به تراژدی بشود زیرا آشکار شدن تجاوز باعث ایزوله شدن زنی که قربانی تجاوز شده میشود، زیرا روابط اجتماعی حاکم بر جامعه که نیروهای اسلامی مستبد در 25 سال گذشته آن را تقویت کرده اند بسیار عقب مانده است. رژیم اسلامی کرزای نیز این روابط اجتماعی ارتجاعی را بیشتر تقویت کرده است. بعلت سنت های بسیار عقب افتاده اغلب اوقات خانواده قربانی از قربانی حمایت نمی کنند معمولا او ساکت مانده و برای تمام عمر بار این تجربه تلخ را به تنهایی بر دوش می کشد. برخی اوقات تجاوز باعث می شود که قربانی دست به خودکشی بزند. بخصوص زمانی که متجاوز یک قوماندان یا شخص قدرتمند است و معمولا تجاوزها توسط همین ها صورت می گیرد. شک نیست که این تظاهرات بسیار شجاعانه بوده و یک تغییر کیفی نسبت به گذشته محسوب می شود. و نشان می دهد که مردم جان شان از زندگی بی رحمانه و غیر عادلانه ای که قوماندان های مجاهد تحت حکومت اشغالگر امپریالیسم آمریکا و دیگر قدرتهای غربی  به آنان تحمیل کرده اند دبه لب رسیده است.

آمریکا ادعا کرد که حمله به افغانستان و اشغال آن باعث آزادی زنان در افغانستان می شود. تظاهرات شهیب نشان داد که زنان در چه وضعیتی به سر می برند. سازمان عفو بین الملل در 30 می اسنادی منتشر کرد که خبر می دهد مرتب به زنان تجاوز می شود. آنان توسط افراد فامیل فروخته می شوند و یا مورد معامله قرار می گیرند. دزدیدن زنان رواج دارد و اغلب حتی زمانی که کودک هستند به زور شوهر داده می شوند. گزارش عفو بین الملل می گوید علیرغم آن که قانون اساسی افغانستان مدعی برابری زن و مرد است اما بنا به اعتراف حکومتی ها، این حکومت قادر نبوده است مسئله تجاوز، دزدیده شدن و دیگر خشونت هایی که علیه زنان افغانستان روا می شود ممانعت کند. گزارش عفو بین الملل می گوید: «آزار زنان توسط سطوح بالای حکومت و دستگاه عدلیه تحمل می شود» و بجای تنبیه مردانی که علیه زنان خشونت روا می دارند، مقامات قضایی کشور اغلب دختران و زنانی را که علیه خشونت اعتراض کرده اند، زندانی می کنند و زنانی را که بخاطر حفظ جان خود فرار کرده، دستگیر می کنند. اگر زنی بگوید که به او تجاوز شده است دولت اسلامی اغلب اوقات او را به جرم «بی ناموسی» حبس می کند. گزارش عفو بین الملل می گوید اغلب اوقات مردانی که مرتکب چنین اعمالی می شوند خود از مقامات دولتی بوده و یا اینکه جزو نیروهای امنیتی  دولت هستند. گزارش عفو بین الملل به نکته ای اشاره می کند اما جرات ندارد این نتیجه گیری را بکند که: خشونت علیه زنان نه تنها از روابط اجتماعی پدرسالارانه و قبیله ای و فئودالی سرچشمه می گیرد که که امروزه تفنگ های آمریکایی از آن حفاظت می شود، بلکه هم چنین ایطه ای لاینفک با کل ساختار دولتی دارد که ضامن سلطه آمریکا بر افغانستان است. تجاوز قوماندان های افغانستان به زنان، تنها یک جنبه از ستم بر زنان افغانستان است که  از زمان اشغال افغانستان توسط آمریکا بطرز غیرعادی افزایش یافته است. و این شرایطی است که روستائیان دست به تظاهرات زدند. در چند ماه گذشته تظاهرات های رادیکالی در مناطق افغانستان مانند جلال آباد، وارداک، خوست و کابل و بسیاری نقاط دیگر علیه اشغالگران آمریکایی و رژیم دست نشانده آنها صورت گرفته است.