فراخوان گزارشگران:
با تمام توان از راهپیمایی سه روزه‌ی کارزار مبارزه با خشونت به مناسبت روز زن حمایت کنیم!
این ابتکارعملِ حمایتی، به‌شکل یک فراخوان، همراه با ترجمه‌ی انگلیسی برای ارسال به نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق زنان در سایت گزارشگران درج شد!
ده‌ها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادیخواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن همچون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و... مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.
*****
هم‌زمان با 40 امین سالگرد خیزش پنج‌روزه‌ی زنان علیه حجاب اجباری در 8 مارس 1357، کارزار مبارزه با خشونت در تدارک سه روز راهپیمایی در هامبورگ (آلمان)، دن‌هاگ (هلند) و بروکسل (بلژیک) در روزهای 6، 7 و 8 مارس هستند.
زنان با 40 سال مبارزه و مقاومت در برابر حجاب اجباری به شکل واقعی نشان داده‌اند که مصمم‌اند در صف مقدم مبارزه علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی بایستند.
زنان بر بستر شرایط عینی و خیزش پرشور اخیر کارگران، زحمتکشان و سایر اقشار و طبقات محروم، علیه فقر، بی‌حقوقی، گرانی، فساد، بی‌کاری، کارتن‌خوابی، گورخوابی، تن‌فروشی، اعتیاد، بی‌آینده‌گی، ستم جنسیتی، ستم ملی، ستم طبقاتی و ... با برداشتن حجاب اجباری مبارزه و چالش مهمی را علیه یکی از دیرک‌های اصلی سیاسی ـ ایدئولوژیک جمهوری اسلامی کلید زدند.
زنان یکی از اصول ساختاری سلسله اعصاب جمهوری اسلامی را آگاهانه به چالش گرفته‌اند و مقاومت چهل‌ساله علیه حجاب اجباری را تبدیل به مبارزه‌ای تعرضی و علنی کرده‌اند.
رژیم جمهوری اسلامی اولین یورش خود را برای ارعاب و کنترل جامعه سه هفته بعد از قدرت‌یابی، با فرمان «حجاب اجباری» علیه زنان انجام داد. یورش بنیادگرایان اسلامی تازه به قدرت رسیده به زنان اتفاقی نبود. حجاب اجباری پرچم ایدئولوژیک و ابزار کنترل دولتی بر بدن و اراده و سرنوشت زنان است و در پی تحمیل حجاب اجباری بود که کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان به تصویب رسید؛ اما زنان اولین نیرویی بودند که صدای پای بنیادگرایی اسلامی تازه به قدرت رسیده را شنیدند.
ده‌ها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادیخواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن همچون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و... مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.
در شرایط حساس کنونی تقویت صفوف کارزار مبارزه با خشونت در سازمان‌دهی سه‌روزه‌ی راهپیمایی و شرکت در آن می‌تواند به گسترش هر چه بیشتر صدای زنان رادیکال در پیوند با سایر جنبش‌های اجتماعی در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی یاری رساند.
از همه‌ی فعالین سیاسی، اجتماعی، رسانه‌ها و احزاب و سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق زنان انتظار می‌رود با امضای خود از کارزار مبارزه با خشونت و راهپیمایی سه‌روزه‌ی آن دفاع نمایند.
14.02.2019
گزارشگران
¤ اسامی:
اخگر فرزانه، فعال جنبش زنان
آتش پایدار، فعال جنبش زنان
آمنه کاکه‌باوه، فعال حقوق زنان و نماینده‌ی حزب چپ در پارلمان سوئد
آیدا پايدار، هنرمند و فعال سازمان زنان هشت مارس
اکبر دیلمی، کارگر کارخانه
آینده آزاد، فعال حقوق زنان
اردشیر نصراله‌بیگی، فعال کارگری و چپ و کمونیست
آیدا ساجد، فعال جنبش زنان
آمادور نویدی، فعال سیاسی و مترجم
امین بیات، فعال سیاسی
آرش کمانگر، فعال سیاسی و رسانه‌ای
اردوان زیبرم، زندانی سیاسی سابق و فعال سیاسی
احسان ثابت، فعال اتحادیه کارگری
اسماعیل مولودی، فعال سیاسی وبلاگ نویس و زندانی سیاسی سابق
انور میرستاری، فعال حقوق بشر
امین مرادی، فعال سیاسی
آزاده دراه، فعال سیاسی
ابراهیم پویان، فعال سیاسی
احمد پوری از سازمان پناهندگان پرایم
اردلان مقدم قدیمی
امید سپنتا، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
باقر ابراهیم‌زاده، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
بهرام رحمانی، نویسنده و فعال سیاسی
بهروز فراهانی، فعال کارگری
بهنام چنگائی، فعال سیاسی
بهمن یوسفی، فعال سیاسی
بهرام سلطانی، فعال حقوق بشر
بهروز سورن، فعال رسانه‌ای و زندانی سیاسی سابق
پروین اشرفی، فعال جنبش چپ و زنان
پروین ریاحی، فعال جنبش زنان
پری رستگار، فعال جنبش زنان
پرویز میرمکری، شاعر
پیروز زورچنگ، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
پروین ملک، فعال جنبش زنان
پوریا نستوه، مدافع حقوق زنان
توفیق محمدی، فعال سیاسی اجتماعی و مدافع حقوق پناهندگی و علیه نژادپرستی، گوتنبرگ
تقی روزبه، تحلیلگر سیاسی
ثریا فتاحی، فعال جنبش زنان
جعفر حسین زاده، فعال سیاسی
جهان حسینی، فعال سیاسی
حسن حسام، فعال سیاسی و شاعر
حسن نایب هاشم، فعال حقوق بشر
ح ریاحی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
حسین نقی پور، فعال سیاسی و رسانه‌ای
حسین مقدم، مدافع جنبش رادیکال کارگری
حمید محصص، کنشگر سیاسی
حبیب مقنیان، پناهنده سیاسی
حسن عبدالهی، فعال سیاسی
حیدر بابا، فعال سیاسی
خسرو احمدی، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
دریا سلیمی، مشاور اجتماعی
داود احمدلو، فعال سياسى
رسول شوکتی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
رخشنده بلوری، فعال سیاسی
رضا بی‌شتاب، شاعر
روناک شوانی، نویسنده و فعال حقوق زنان
زمان مسعودی، فعال جنبش زنان
زهرا شمس، استاد پیشین دانشگاه، پژوهشگر
ژاله سهند، فعال سیاسی
سروی درخشان، فعال جنبش زنان
سیاوش عبقری، استاد دانشگاه و تلاشگر سیاسی
سونیا شکری، فعال کارزار
سوسن شهبازی، فعال کارگری
سمیرا باستانی، فعال جنبش زنان
سیامک جهانبخش، فعال سیاسی
سحر ناجی، فعال جنبش زنان
سیاوش کارساز، فعال حقوق بشر
سعید بهبهانی، فعال سیاسی و رسانه‌ای
سید جمال حسینی، پناهنده سیاسی
سوفی ف، فعال جنبش زنان
سیروس بینا، استاد اقتصاد و پژوهشگر سياسى، اجتماعى
سیامک مؤید زاده، فعال کارگری
سعید محمدی، فعال سیاسی
سپیده همراز، کنشگر سیاسی
سروش نادری، فعال سیاسی
سمیرا میر خانی، مدافع حقوق زنان
شهره تهرانی، فعال جنبش زنان
شاهدخت درخشان، فعال کارزار
شیوا محبوبی سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
شهلا سعیدی فعال عرصه زنان و کودکان
شهین نوائی، فعال و محقق جنبش زنان
صنم طوسی، مدافع حقوق زنان
صدیقه محمدی، فعال حقوق زنان
صدیق جهانی، فعال کارگری
صمد شمس، فعال سیاسی
علی پیچگاه، فعال کارگری
علی مبارکی، فعال کارگری
علی آزاد، فعال سیاسی
علی دماوندی، فعال سیاسی و رسانه‌ای
علی شریعتی، مدافع حقوق زنان
غلام عسگری بختیاری، فعال کارگری
فریبا امیرخیزی، فعال جنبش زنان
فاطمه حق پناه، فعال جنبش زنان
فریماه روشن، فعال جنبش زنان
فریده بازیافتی، فعال جنبش زنان
فاطمه رضائی، فعال حقوق بشر
فریده رضائی، فعال جنبش زنان
فریدا فراز، از فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران ـ افغانستان) و کارزار
فروغ صادق‌پور، معلم
فرهاد بشارت، مدافع حقوق زنان
فرهاد زند، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
فرشته معتمد، فعال حقوق زنان و پناهندگان
کیمیا مرادی، فعال جنبش زنان
کاوه دادگری، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
کامبیز گیلانی، شاعر
ک. الوند، فعال سیاسی
کامران امیری، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
کریم سوگلی، مدافع حقوق زنان
کوکب نوابی، فعال حقوق بشر
گیتا رضایی زنیلانی، فعال جنبش زنان
گلشین سید معینی، مدافع حقوق زنان
لیلا پرنیان، فعال جنبش زنان
مریم ناجی، فعال جنبش زنان
ملیحه تیره گل، نویسنده، آمریکا
مهرنوش معظمی، فعال حقوق زنان
محمد محبی، زندانی سیاسی سابق
مونا خجسته، مدافع حقوق زنان
مهسا روژان، فعال جنبش زنان
مسعود فروزش راد، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
محسن رضوانی، فعال سیاسی
مهرداد آهنگر، فعال سیاسی
محمدرضا هادی پور، پناهنده سیاسی و مدافع حقوق پناهندگی
محمدرضا غلامی، پناهنده سیاسی
منوچهر تقوی بیات، تحلیلگر سیاسی
مجید فلاح، پناهنده سیاسی
مرجان افتخاری، کنشگر سیاسی
محمد نبوى، فعال سياسى
محبوبه مشکین، فعال حقوق زنان
مهدی پرستویی، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
مصطفی رحمانی، فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
محمود سمرقندی، مدافع حقوق زنان
محبوبه جاهدی‌فر، مدافع حقوق زنان
نجیبه محمود، خبرنگار و فعال حقوق زنان
نسرین احمدی، فعال اتحادیه پرستاران
ندا روشن، فعال جنبش زنان
ناتاشا ف، فعال جنبش زنان
نادر ثانی، تحلیلگر سیاسی
نرگس جلالی، پناه‌جو
ندا نوآور، فعال حقوق بشر
ناصر جوهری، فعال سیاسی
ناهید چاوشی، فعال جنبش زنان
نادر درخشان، فعال سیاسی گوتنبرگ
ونوس درخشان، فعال جنبش زنان
هاجر جاهدی‌فر، پناهنده سیاسی
¤ نهادها:
سازمان زنان هشت مارس (ایران ـ افغانستان)
کمیته حمایت از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران ـ هلند
جمعیت مبارزه برای آزادی زنان ایران
مجموعه عصر آنارشیسم
جنبش کارگری چگوارا
کانون همبستگی با جنبش کارگری در ایران ـ فرانکفورت
انجمن پناهندگان ایرانی ـ گوتنبرگ
کمیته حمایت از زنان کرد
اتحادیه آنارشیست‌های افغانستان و ایران
بنیاد اسماعیل خوئی
حامیان مادران پارک لاله ایران ـ دورتموند
اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران
فدراسیون اروپرس
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران در دانمارک
کانون پوینده کپنهاک
حامیان مادران پارک لاله ـ فرزنو
¤ رسانه‌ها:
سایت کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان
https://kaarzaar.org
سایت سازمان زنان هشت مارس (ایران ـ افغانستان)
https://8mars.com
سایت مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان ـ ایران)
https://ri-awwb.org
رادیو پیام کانادا
http://radiopayam.ca
میهن تی‌وی
http://mihantv.com
سایت لجور
http://lajvar.se/1397/11/26
سایت اطلاعات نت
http://ettelaat.net
سایت اتحاد کارگری
http://etehad-k.com
سایت اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران
http://etehadbinalmelali.com/ak
سایت عصر آنارشیسم
http://asranarshism.com
سایت رضا بی‌شتاب
http://rezabishetab.blogfa.com
وبلاگ اسماعیل مولودی
https://emoloudi.blogspot.com
سایت اشتراک وورد پری
https://eshtrak.wordpress.com
بازآفرینی واقعیت‌ها
https://bazaferinieazad.blogspot.com
البرز ما
https://aleborzma.wordpress.com
وبلاگ اخگر
https://amadornavidi.wordpress.com
سایت گزارشگران
http://gozareshgar.com
¤ در این رسانه‌ها منتشر شد:
سایت کارزار زنان
سایت مادران پارک لاله ایران
سایت راه کارگر
سایت مشعل
سایت ملیون
پژواک ایران
سایت احترام آزادی
سایت هشت مارس
میهن تی وی
وبلاگ خبری سازمان راه کارگر
تریبون زمانه
عصر آنارشیسم
سایت نقطه
اطلاعات نت
اشتراک وورد پرس
آزادی بیان
بالاترین
احترام آزادی
ایران گلوبال
¤ پیام‌ها: (ارسالی به سایت گزارشگران)
:پیام کمیته‌ی حمایت از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران ـ هلند به کارزار سه‌روزه‌ی زنان
به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن علیه خشونت بر زنان
بدون حضور زنان هیچ انقلابی به پیروزی نمی‌رسد.
اکنون که حاكميت چهل‌ساله رژيم زن‌ستیز اسلامى، شرايطى اسفبارتر از هميشه را بر زنان در ايران تحميل كرده، تلاش براى رهايى فردى، سياسى، اجتماعى و فرهنگى واقعى براى زنان به‌عنوان نيمى از بدنه‌ی جامعه، بخش عمده‌ای از آرمان‌های انسانى با هدف سوسياليستى را در برمی‌گیرد. در همین رابطه، ما کمیته‌ی حمایت از کارگران و زحمتکشان ایران در هلند، ضمن حمایت از راهپیمایی سه‌روزه‌ی شما، رفقای کارزار، هر تلاش انقلابی برای رساندن صدای اعتراضی حق‌طلبانه‌ی زنان به گوش جهان در هشت مارس، روز جهانی زن را ارزش می‌گذاریم.
موفقیت را برایتان آرزومندیم!
رژیم زن‌ستیز در ایران نابود باید گردد!
پیروز باد اتحاد و همبستگی نیروهای انقلابی، سوسیالیست و کمونیست!
کمیته‌ی حمایت از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران ـ هلند
آمستردام ـ هلند
فوریه سال 2019 (بهمن 1397)
تماس: Kargar.nl@gmail.com
ãããããã
: پیام شبکه‌ی زنان
در حمایت از راهپیمایی سه‌روزه کارزار مبارزه با خشونت علیه زنان
در چهلمین سال مقاومت زنان در سال 1357 و چهل سال مبارزه‌ی زنان علیه رژیم مذهبی و سرمایه‌داری جمهوری اسلامی از سوی «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران» کارزاری سه‌روزه‌ای بر پا می‌شود... متن کامل پیام در بخش پیام‌ها
2019.02.20 Stockholm
: مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان - ایران)
رفقا، دوستان و همه زنان آزاده‌ای که با عزمی راسخ کارزار گسترده‌ی خشونت علیه زنان را در خدمت به رهایی زنان بر پا داشته‌اید!
مردم ایران و افغانستان در ۴۰ سال گذشته شاهد وسیع‌ترین، شنیع‌ترین و شرورانه‌ترین خشونت‌های دولتی علیه زنان بوده‌اند. آنچه بر زنان ایران و افغانستان درنتیجه‌ی حکومت‌های بنیادگرای مذهبی در چند دهه‌ی اخیر گذشته است بر کسی پوشیده نیست. اینکه چگونه اولین اقدام اسلامیت این حکومت‌ها محصور و محدود کردن حقوق زنان بوده است. اینکه چگونه پرچم اسلامیت این مرتجعین با ستم، سرکوب و تبعیض علیه زنان برافراشته شده است. بسیاری از زنان پناه‌جو و مهاجرین ایرانی و افغانستانی به دلیل تبعیضات اجتماعی و به خاطر خشونت‌های دولتی و خانگی مجبور به ترک کشور خود شده‌اند. بسیاری از این زنان پناه‌جو و مهاجر در موقعیت شکننده‌تری نسبت به بقیه‌ی مهاجرین قرار دارند.
اما زنان چه در داخل این کشورها و چه در خارج در مقابل این ستم‌ها و فشارها ساکت ننشسته‌اند. راهپیماییِ ده‌ها هزار زن مبارز علیه فرمان ارتجاعی خمینی در اولین ۸ مارس بعد از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی همچنان الهام‌بخش مبارزات زنان و مردمی ...
ادامه در سایت کارزار
مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان - ایران)
۲۰ ژانویه ۲۰۱۹
: پیام اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران
در همبستگی با «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان»
رفقا و دوستان گرامی و مبارز
طوفان دریا، گاه رسوبات ته‌نشین شده در کف را برمی‌دارد و بر روی می‌نشاند. چهل سال پیش در جریان طوفان انقلاب مردم ایران، لجن‌های بازمانده از قرون سپری‌شده به روی آمدند و در شکل و هیبت رژیم اسلامی در قدرت سیاسی تجسم یافتند. در طول این 40 سال، زن‌ستیزی از خصلت‌های بارز این رژیم بوده است و تلاش برای تحمیل بی‌حقوقیِ مطلق بر زنان و سرکوب مستمر، بی‌رحمانه و جنایت‌کارانه‌ی زنان با توسل به احکام شنیع سنگسار، شلاق، اعدام، زندان و شکنجه، در بسیاری موارد پیش درآمد و مقدمه‌ای بوده برای تشدید اختناق بر کل جامعه‌ی ایران. از منظر حکومت اسلامی، زن وسیله‌ای برای ارضای نیازهای جنسی و مادی مردان و ماشینی است برای تولیدمثل. از این منظر جایگاه زن نه در اجتماع که در کنج خانه و وظیفه‌ی اساسی او کار خانگی و تربیت فرزندان است. نابرابری زنان نه‌تنها قانونی اعلام‌شده بلکه بی‌شرمانه‌تر اینکه در این قوانین، زن، نیم انسان نیز شناخته نمی‌شود. گسترش کودک همسری و جلوگیری از شرکت آزادانه و برابر زنان در فعالیت اجتماعی یکی از نتایج فاجعه‌بار سیاست‌های زن‌ستیز جمهوری اسلامی بوده است.
نرخ اشتغال زنان در ایران در همان سطح سال 1347 یعنی بین 13 تا 16 درصد درجا زده است. این از پایین‌ترین نرخ اشتغال زنان در آسیا و کشورهای خاورمیانه است....
۷ فوریه ۲۰۱۹
etehadbinalmelali.com/ak
www.workers-iran.org
info@workers-iran.org
: پیام صمد شمس
در شرایط حساس کنونی تقویت صفوف کارزار مبارزه با خشونت دولتی و ... در سازمان‌دهی سه‌روزه‌ی راهپیمایی و شرکت در آن می‌تواند به گسترش هر چه بیشتر صدای زنان در پیوند با سایر جنبش‌های اجتماعی در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی یاری رساند.
من نیز به‌نوبه‌ی خود به‌عنوان یکی از فعالین سیاسی و مبارزین راه آزادی و رهایی مردم ایران از بند ضحاکان زمان و استبداد لجام‌گسیخته، به این مبارزه پیوسته و با شرکت خود در این مبارزه، سهم و مسئولیت خود را می‌پذیرم.
رهایی زنان از هرگونه ستم و خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی و حجاب اجباری به معنای رهایی جامعه از ستم، اجحاف و عقب‌ماندگی اجتماعی و فرهنگی است. مسیر رهایی جامعه و رسیدن به یک دموکراسی واقعی و عدالت اجتماعی، مسیری جز رهایی زنان از هرگونه خشونت جنسیتی و سرکوب نخواهد داشت.
قبل از آنکه بیگانگان برای ما تصمیم‌گیری کنند، ما خود به فکر اتحاد و شعله‌ور کردن مبارزه باشیم. این با حمایت تک‌تک ما ایرانیان خواهان آزادی و رهایی از بند جهل و استبداد از مبارزات به‌حق مردم و ازجمله مبارزه علیه خشونت دولتی زنان ایران، منعکس می‌گردد. هان اینک وقت کارزار است.
25 بهمن 1397
: پیام کمیته‌ی همبستگی کارگران ایران و سوئد
از «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران»، حمایت می‌کنیم!
زنان فعال ایرانی، هم‌زمان با هشت مارس روز جهان زن، کارزار بزرگی را علیه حکومت اسلامی زن‌ستیز و آزادی‌ستیز راه انداخته‌اند. ما به‌نوبه‌ی خود هم در این کارزار شرکت و هم از آن حمایت می‌کنیم. ما وظیفه‌ی خود می‌دانیم تا صدای مقاومت و مبارزات جسورانه‌‌ی زنان ایران را در جهان رساتر کنیم.
در بخشی از اطلاعیه این کارزار، آمده است: «در چهلمین سالگرد خیزش پنج‌روزه زنان سال 57 علیه «فرمان حجاب اجباری» می‌رویم تا سه روز در خیابان‌های آلمان (هامبورگ)، هلند (دن‌هاگ) و بلژیک (بروکسل) در روزهای 6، 7 و 8 ماه مارس 2019، طنین مبارزات «زنان انقلابی سال 57» علیه حجاب اجباری باشیم تا ریشه‌های «زنان خیابان انقلاب» را بازیابیم تا نهالی که بی‌مهابا رستن آغاز کرده بر ریشه‌های پرصلابت تاریخی‌اش تکیه کند. می‌رویم تا متحدین‌مان را بازیابیم و جویبار مبارزات زنان ایران را به مبارزات جهانی زنان پیوند بزنیم.»
بی‌تردید مبارزه‌ی چهل‌ساله‌ی جنبش زنان ایران و حامیان این جنبش در داخل و خارج کشور علیه حکومت جهل و جنایت، زن‌ستیز، کودک‌آزار، آزادی‌ستیز، ترور و وحشت، تبعیض و استثمار، جایگاه شایسته و به‌سزایی دارد.
زنان برابری‌طلب و آگاه ایران با وجود سرکوب سیستماتیک و مداوم حکومت و مردسالاری، اما با مبارزه و مقاومت خود سنگرهایی را در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تسخیر کرده‌اند. هرچند که سهم زنان از بازار کار ایران حدود 12 تا 13 درصد و سیاست رسمی کشور، شاید نیم درصدی هم به حساب نیاید اما در مقابل آپارتاید جنسی حاکمیت، زنان جامعه ما برخلاف دوران شاه و سال‌های نخست انقلاب، در عرصه‌ی آکادمیک، ادبیات و هنر ازجمله سینما، وکالت، آموزش، بهداشت و... رشد چشم‌گیری کسب کرده‌اند. ما امروز در جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی و جنبش‌های خلق‌های تحت ستم ایران، با هزاران زن فعال و جسوری روبرو هستیم که بارها به زندان افکنده شده‌اند؛ اما به‌محض آزادی بازهم به مبارزه بی‌امان خود ادامه داده‌اند. کم نیستند زنانی که توسط حکومت اسلامی اعدام و یا زیر شکنجه جان داده‌اند اما جنبش زنان و فعالین آن، هرگز مرعوب این رعب و وحشت و اعدام و ترور حکومت اسلامی نشده‌اند. هم‌اکنون نیز صدها زن فعال فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در زندان‌های مخوف حکومت اسلامی، زندانی هستند. آن‌ها با شهامت و جسارت فوق‌العاده و تحسین‌برانگیزی در مقابل شکنجه‌گران حکومت اسلامی ایستاده‌اند...
متن کامل پیام در بخش پیام‌ها
کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد
Iransk-svenska arbetarsolidaritetskommittén
isask@comhem.se
14 فوریه 2019
¤ نظرات دریافتی:
: فریماه روشن
زنجیره‌ی خشونت علیه زنان را چنان پاره کنیم که هیچ نیرویی یارای بافتن دوباره‌ی آن را نیابد!
در چهلمین سالگرد خیزش زنان 57
در کنار هم علیه تمام استبداد و خشونت جمهوری اسلامی فریادخواهیم زد ...
:غلام عسگری
در مقابل مادران بشریت که من زاده شده از بطن مادری دلسوز و زحمتکش همچون صدها میلیون مادر دیگر که نیمی از جمعیت جهان را از بدو پیدایش انسان تاکنون تشکیل داده و می‌دهند و خواهند داد برخلاف حاکمان ضد زن داعشی حکومت آخوندی کلاه ازسر برمی‌دارم و عرض ادب و احترام دارم.
حرکت انسان‌دوستانه‌ی آن‌ها در فصل سرما جهت حمایت از زنان دربند و اسارت رژیم متحجران آخوندی جای بسی سپاس و قدردانی دارد.
دست‌های پر از مهرشان را می‌بوسم و قلباً با همه‌ی درد و رنجی که از گزمه‌های شاه و شیخ بر دل و تن دارم خود را همراه و در کنارشان احساس می‌کنم.
توانتان بیش و صدایتان رساتر و در پایان راهپیمایی دشمن‌تان یعنی رژیم جهل و جور و فساد و جنایت آخوندی سرنگون باد.
چشمهای‌تان به فردای آزادی ملک و ملت ایران روشن باد.
: علی آزاد
با درودهای گرم و سپاس فراوان از برگزارکنندگان تظاهرات و کمپین علیه خشونت به مناسبت 8 مارس
من علی آزاد از کپنهاک دانمارک به نمایندگی دو نهاد فعال سیاسی و اجتماعی از این کمپین سراسری حمایت می‌کنیم و تلاش می‌کنیم که صدای اعتراض شما را به گوش ایرانیان در دانمارک و زنان و مردان آزاده در دانمارک انعکاس بدهید امیدوارم که فرصت و امکان آن را داشته باشید عکس و ماتریالهای فعالیت‌هایتان را برای ما ارسال کنید بخصوص به زبان دانمارکی.
همچنین از دست اندرکاران سایت گزارشگران نیز قدردانی می‌کنیم و برای همه‌ی شما آرزوی موفقیت و سربلندی داریم!
علی آزاد از دانمارک
aliazademil@yahoo.dk
: بهمن یوسفی از استرالیا
اقدامی والا و ارزشمند برای پشتیبانی از زنان در اسارت شئونات واپسگرانه اسلامی
در آستانه‌ی ۸ مارس روز جهانی زن به‌پیش به‌سوی برچیدن کل سیستم بربریت اسلامی
نه به حجاب اجباری!
زنده‌باد برابری زن و مرد!
: عباس منصوران: عضو حزب کمونیست ایران
حکومت اسلامی در نخستین روز به قدرت رسیدن، پایه‌های حکومت طبقاتی و اسلامی خویش را با سرکوب زنان بنا نهاد. از همین روی، زنان به‌سان نیمی از جامعه، محروم از حقوق حتا حقوق بشری ـ طبقاتی، به‌سان یک واکنش طبیعی و برای دفاع از عزت‌نفس و حقوق پایه‌ای خویش پیوسته در صف نخست مبارزه، زیر ستم، شکنجه و کشتار و زندان قرار داشته‌اند. اگر تاکنون هزاران زن در زندان‌های سراسر ایران در دهه‌ی شصت تاکنون به اعدام و سنگسار و دار و شکنجه محکوم‌شده و جان‌باخته‌اند، ریشه در آنتاگونیسم اسلامی به پدیده‌ای به نام زن دارد. اگر زنان در زندان قرچک ورامین به آتش کشیده می‌شوند، اگر سپیده قُلیانی‌ها هم‌اکنون در دخمه‌ای از زندان‌های حکومتی به جرم دفاع از کارگران هفت‌تپه به شکنجه نشسته است، اگر نیلوفر بیانی‌ها و سپیده کاشانی‌ها در بی‌دادگاه فعالین محیط‌زیست، با اتهام فساد فی‌الارض محاکمه می‌شوند، اگر نیلوفر بیانی که نزدیک به یک سال «بازداشت موقت» را گذرانده در هر دو جلسه دادگاه اعلام می‌کند که شکنجه‌شده و اعترافاتش زیر شکنجه صورت گرفته و فریاد می‌زند: «اگر شما رو هم مثل من به آمپول زدن تهدید می‌کردند، اعتراف می‌کردید»!...
: Sanam Tousi
دستیابی دوباره به همه‌ی ارزش‌های مقدس و گران‌بهایی که در لابه‌لای برگ‌های تاریخ ]محو[ شده، بر عهده‌ی خود زنان است؛ زیرا سیستم و عقلانیت مرد هیچ‌گاه در راستای احقاق حقوق زنان و بازگرداندن کرامت و ارزش انسانی زنان گام بر نخواهد داشت چون سرمنشأ همه‌ی مسائل و مشکلات، دولت و مجریان آن است. مبارزه‌ای رادیکال و مستمر با سیستم است زیرا نهایت سازش در برابر نابرابری‌ها و استعمار به معنای تسلیمیت و تداوم خشونت و رنج‌های بی‌پایان است. زنان طلایه‌داران جامعه‌ی آزاد و دموکراتیک‌اند و قادرند بار دیگر جامعه را آباد و آزاد ساخته و همه‌ی ارزش‌های معنوی و اخلاقی که به مرز نابودی رسیده است را از نو احیاء نمایند. چون سرشت زنان آزادیخواه، صلح‌طلب و زیباست.
علمی کە توسط زن توسعە دادە شود، اولین گامی خواهد بود کە بسوی جامعەشناسی حقیقی برداشتە می‌شود.