کشتن زنان تحت هر نامی محکوم است

در چند ماه اخیردهها زن و دختر قربانی پدیده فجیع قتلهای ناموسی شدند. قربانیان قتل های ناموسی زنان و دخترانی هستند که دیگر نمیخواهند تابع قوانین و شریعت ارتجاعی حاکم و آداب و سنن عقب مانده در جامعه پدر/مرد سالار باشند، از تن دادن به ازدواج اجباری خوداری میکنند و در مقابل نه گفتن، به مرگ محکوم میشوند.

قاتلان این قربانیان از حمایتهای قانونی برخوردارند و به همین دلیل است که این مردان، مردان "با افتخار" و "با غیرت"، از کشتن دختران و زنان ترسی ندارند. طبق آمارهای رسمی سازمان ملل در سطح جهان سالیانه بیشتر از ۵۰۰۰ نفر قربانی قتل های ناموسی می شوند. در کردستان از ابتدای سال 98 در طول کمتر از 2 ماه 15 زن و دختر بدست پدر، برادر و یا همسر خود به قتل رسیدند که نامشان در پایین همین بیانیه خواهد آمد.(1)  علاوه بر آن طی 56 روز اول سال 98، دست کم 28 زن در کردستان خودکشی کردند؛ یعنی به طور متوسط هر دو روز یک زن برای رهایی از زندگی مملو ازسرکوب، فشار و تحقیرش، داوطلبانه به زندگی خود پایان داده است.

قتل ناموسی یکی از سبعانه ترین و وحشیانه ترین اشکال عریان خشونت نسبت به زنی است که علی رغم اینکه مهر تملک پدر، برادر و یا همسر را بروی پیشانی خود حمل می کند، پا را از گلیم خود دراز تر کرده و از مرزهای ممنوعه ای که  مالکش معین کرده، عبور نموده ویا ظن آن می رود که عبور کرده باشد. قتل ناموسی نه تنها تنبیه مقتول که هشدار خوف آور و خونینی است به همه زنان. مرد خانواده، آتش به اختیار در جامعه، بزرگ قبیله و قانون گذار، دست در دست یکدیگر هر گونه تخطی از حکم الهیِ "تملک بدن زن توسط مردان" را با سطوح مختلف از مجازات های "خفیف"تر مثل تحقیر، توهین، سلب آزادی، تا کتک، اسید پاشی یا قتل، پاسخ می دهند.

رژیم جمهوری اسلامی در ایران، در راستای تحکیم حکومت مرتجع و سرمایه دارانه خود، با اجرای قوانین زن ستیز برگرفته از شریعت اسلامی و بکار گرفتن کلیه ارگان های سرکوب از یک طرف، و اتکا به عقب افتاده ترین افکار ارتجاعی و مردسالارانه، به خدمت گرفتن نهاد های آموزشی وفرهنگی و کنترل کامل و کانالیزه شدۀ مدیای داخلی، از سوی دیگر، نیمی از جامعه یعنی زنان را به شکل ویژه برای کوچکترین حرکت و اعتراضی با چالشی پیچیده و وحشتناک روبه رو ساخته است و به این ترتیب تلاش دارد از آن ها برده های سر به راهی بسازد که خطری را متوجه اقتدار حکومت ننمایند. این رژیم  چنان موقعیت فرودست زنان را در جامعه نهادینه کرده است که ایران را در جایگاه یکی از  برجسته ترین نمادهای بی حقوقی و تحقیر زنان در جهان قرار داده است؛ قتل ناموسی به این امر خدمت می کند و به همین دلیل است که ماده های قانونی، چپ و راست در قانون مجازات های اسلامی برای تسهیل قتل بدون عقوبت زنانِ "متخلف" به تصویب می رسند تا حمایت محکمی باشند از فرهنگ ارتجاعی که به ترویج آن کمر همت بسته اند.

مبارزه بی امان زنان با اشکال مختلف زن ستیزی جمهوری اسلامی طی 40 سال گذشته، این تجربه ذی قیمت را به همراه داشته است که مرعوب سیاست های خوف آور حاکمیت و تحرکات و افکار ارتجاعی مزدوران آنان شدن، تنها به پیشروی بیشتر و حمله گسترده تر حاکمیت نسبت به پایه ای ترین حقوق زنان منجر خواهد شد. مبارزات زنان طی 40 سال گذشته مانع از آن شده است که جمهوری اسلامی بتواند آن طور که در برنامه خود داشت، زنان را از هر تحرک و پیشرفت و اعتراضی محروم سازد. زنان جامعه اجازه نخواهند داد که اعمال وحشانه ای مثل قتل های ناموسی، اسیدپاشی، ضرب و شتم و فحاشی آنان را مرعوب ساخته به پستوی خانه ها بفرستد. همه وجدان های بیدارِ آحاد  آگاه جامعه این اعمال را محکوم کرده و در مقابل آن خواهند ایستاد. در این میان اما بسیار اهمیت دارد که در منطقه کردستان، جایی که در ماه های اخیر با موج فزاینده ای از کشتار زنان تحت نام "دفاع از ناموس" مواجه بوده ایم،  فعالین جنبش، خصوصا زنانی که علیه قوانین ارتجاعی، حجاب اجباری و سنت‌های عقب‌مانده مبارزه کرده و می‌کنند، افشای عمق جنایتی با نام "قتل ناموسی" را به موضوع مبارزاتی خود مبدل ساخته و با قاطعیت آن را محکوم سازند.

ما فعالین کارزار زنان، قتل و کشتن زنان را تحت نام "ناموس پرستی" یا در لوای هر  نام دیگری قویا محکوم میکنیم.

(1)    اسامی زنانی که در کمتر از دو ماه  بدست پدر ، برادر و همسر اشان، در کردستان قربانی شدند. این اسامی تنها مربوط به آن دسته از قربانیانی است که خبر کشته شدنشان به نوعی به بیرون درز کرده و رسانه ای شده است:

 دلنیا رحیمی، معصومه، سما ملایی، سیمین محبی، نازیلا اطمانی، لیلا سرابی، نوشین قادر، سمیرا یوزی، نشمیل  احمدی، لچین علی دخت، شایسته امینی و خواهرش،اسرا امینی، نسرین زمانی، نرمین وطن خواه

 اگر به چند ماه قبلش برگردیم:       غزاله حبیبی، سوما صلواتی، شرازه الناسی، آمنه محمدی 

کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان

مه 2019

www.kaarzaar.org /    karzar.zanan.2016@gmail.com  /  https://facebook.com/kaarzaar    /

  https://instagram.com/kaarzaar   / https://twitter.com/kaarzaar