گزارش مختصری از بخش اول راهپیمایی سه‌روزه‌ی زنان در هامبورگ
روز چهارشنبه ۶ مارس ۲۰۱۹، فعالین کارزار زنان و شرکت‌کنندگان و حامیان راهپیمایی سه‌روزه‌ی زنان که برای شرکت در راهپیمایی سه‌روزه شب قبل خود را از راه‌های دور و نزدیک به هامبورگ رسانده بودند از صبح بانشاط و شادابی شعارها و پلاکارهای مبارزاتی خود را آماده کردند.
از همان محل اسکان همگی تی‌شرت‌های مبارزاتی که توسط فعالین کارزار تهیه شده بود بر تن کردیم. تی‌شرت‌هایی که بر آن لوگوی راهپیمایی با دو شعار «چهل سال مبارزه‌ی زنان در ایران» و «اگر زنان رها نباشند، هیچ کس نیست!» جنبش زنان ایران را به جنبش جهانی زنان پیوند زده بود.
حدود ساعت ۱۳:۳۰ خودمان را به مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی رساندیم و منتظر رسیدن دیگر یاران بودیم که در این مدت شبانه‌روز برای تدارک این راهپیمایی تلاش کردند بودند. مشتاق و پرنشاط یکدیگر را در آغوش می‌کشیدیم و از حضور متحدانه‌مان قدرت می‌گرفتیم.
خیلی سریع شعارها و پلاکاردهای‌مان را آماده کردیم و دستمال گردن‌های کارزار را به گردن بستیم. پلاکاردهایی ازاین‌دست «جمهوری اسلامی سرنگون!»، «نه به حجاب اجباری!»، «حق کار و حضانت»، «حق طلاق، حق ماست!»، «حق زن ملی نیست، جهانی است!»، «بدن من حق من است، نه هیچ دولت، نه هیچ مذهب و نه هیچ فردی!»، «دست مذهب از زندگی زنان کوتاه!»، «حق سقط‌جنین!» و … را به دست گرفتیم. همه پرشور برای شروع آکسیون لحظه‌شماری می‌کردند. برخی از دوستان استیکرهای لوگوی کارزار با شعار «بدن من حق من است، نه هیچ مذهب، نه هیچ دولت و نه هیچ فردی!» را روی لباس‌های‌شان می‌زدند. یکی از زنان شرکت‌کننده استیکرها را به موهایش زده بود و می‌گفت به این شکل باید موضوع مبارزه علیه حجاب اجباری را برجسته کنیم.
کم‌کم جمعیتی که اکثریت آن را زنان ایرانی از کشورهای مختلف (از آلمان و هلند و بلژیک گرفته تا انگلستان و دانمارک و سوئد و …) تشکیل می‌دادند جمع شدند اما زنان افغان و اروپایی نیز به شکل فعال و بسیار همدل و همبسته حضور داشتند. همچنین برخی از نمایندگان احزاب و سازمان‌های سیاسی و سازمان‌های زنان ایرانی و غیرایرانی نیز با شعارها و پلاکاردهای‌ی‌شان در حمایت از مبارزات زنان حاضر شدند. بیانیه‌های کارزار در بین جمعیت پخش شد و با شعار «سرنگونی جمهوری اسلامی!» و «رژیم زن‌ستیز سرنگون!» و «آزادی زندانی سیاسی!» و … آکسیون شروع شد. در ابتدا یکی از سازمان‌دهندگان کارزار در هامبورگ به حاضرین خوش‌آمد گفت و دلیل حضورمان در این آکسیون اعتراضی و اهمیت مبارزات چهل‌ساله زنان را توضیح داد. در ادامه یکی از فعالین کارزار پیام کارزار زنان را قرائت کرد و نمایندگان مادران پارک لاله، سازمان رهایی زن، کراژ، سازمان زنان هشت مارس (ایران – افغانستان)، انجمن زنان ایرانی در هامبورگ، کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران ـ برلین، MLPD، حزب کمونیست ایران و … قرائت شد و سخنگوی کراژ به شکل سمبلیک یک روسری که روی چوب زده‌شده بود و بر آن شعار مبارزاتی نوشته‌شده بود و عکس‌های مبارزاتی زنان به آن متصل شده بود را به احترام مبارزه‌ی ویدا موحد به کارزار تقدیم کرد. مبارزه‌ی روز اول راهپیمایی سه‌روزه با شعار و سرودخوانی به پایان رسید. (این پیام‌ها به زودی در سایت کارزار درج خواهد شد)
پرنشاط از مبارزه‌ی متحدی که در روز اول پشت سر گذاشته بودیم، به سمت محل جشن امشب حرکت کردیم، درحالی‌که مشغول بحث و گفتگو برای سازمان‌دهی روزهای آتی و مبارزات آتی بودیم.
لیلا پرنیان
هامبورگ – ۶.۰۳.۲۰۱۹