زنان سراسر جهان
علیه خشونت بر زنان متحد شویم!
در شرایطی به استقبال ۸ مارس روز جهانی زن می‌رویم که جهان شاهد گسترش هرچه بیشتر خشونت علیه زنان است. در واقع جنگ علیه زنان چنان ابعاد گسترده‌ای یافته که جهان تاکنون بخود ندیده است. زن‌ستیزی و مردسالاری چهارگوشه جهان را درنوردیده؛ تجاوز گروهی، تجاوزبه دختران توسط مردان خانواده، قتل زنان توسط همسرانشان، اذیت و آزار در محیط کار، مدرسه، خیابان و ادارات، قتلهای ناموسی، تجارت سکس زنان و کودکان، پورنوگرافی همراه با فقر، بیکاری و بی‌خانمانی و…، زندگی میلیون‌ها زن را به تباهی کشانده است. در ایران، زنان که نزدیک به ۴۰ سال تحت حاکمیت یک رژیم تئوکراتیک سرمایه‌داری به‌سر میبرند، شنیع‌ترین جنایت‌ها و خشونت‌هایی را تجربه کرده‌اند که به‌طور قانونی اعمال می‌شوند.
در ایران و جهان تمام ستم‌ها و خشونتی که بر زنان اعمال می‌شود ریشه در سیستم سرمایه‌داری دارد و اکنون به‌دلیل حادتر شدن تضادهای نظام سرمایه‌داری خشونت علیه زنان ابعاد هولناکی به‌خود گرفته است. این جنگ علیه زنان برای بقای سیستم استثمارگر و ستمگری است که برای کسب مافوق سود و حل بحران‌های اقتصادی خود باید سلطه مرد بر زن را حفظ و تعمیق کند و به این ترتیب بتواند با کنترل بدن زن و فروکاستن او به‌عنوان یک ابژه جنسی و تولیدمثل، مورد استثمار و بهره کشی قراردهد.
بی‌دلیل نیست که نه تنها در ایران که یک رژیم تئوکراتیک سرمایه داری حاکم است بلکه در کشورهای سرمایه‌داری امپریالیستی نیز ما شاهد رشد جریانات فاشیستی هستیم که کنترل بربدن زن را از طریق مخالفت با آزادی سقط جنین به پیش میبرند. آن‌ها از طریق قانون، سنت، هنر، ایدئولوژی و رسانه‌های اجتماعی، مرتباً به تقویت نقش‌های سنتی همسری و مادریت می‌پردازند.
اما از سوی دیگر مبارزات زنان علیه مردسالاری نیز ابعاد بی‌نظیری یافته است. در سال گذشته بیش از دو میلیون زن در امریکا با مارش تاریخ‌ساز خود علیه ترامپ و فاشیسم به خیابان‌ها آمدند که نشان‌دهنده رشد آگاهی و هوشیاری آن‌ها نسبت به نقش و رسالت خود برای مبارزه علیه مردسالاری و در مرکزش فاشیسم است. در ایران همزمان با خیزش تهیدستان علیه جمهوری اسلامی مبارزه زنان علیه حجاب اجباری ابعاد بی‌سابقه‌ای یافت که پرچم ایدئولوژیک جمهوری اسلامی را نشانه گرفته‌است. تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری به ۳۹ سال پیش در ۸ مارس ۱۳۵۷ باز می‌گردد که ده‌ها هزار زن به خیابان‌ها آمدند و فریاد زدند «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم». این مبارزه در تمام طول حیات جمهوری اسلامی ادامه داشته و امروز به شکل علنی و در بسیاری از شهرها توسط دختران انقلاب پیش می‌رود .
اکنون که مبارزات مردم علیه فقر، بیکاری، نابرابری، فساد و دزدی، ابعاد جدیدی یافته و تمام ارکان جمهوری اسلامی را به لرزه درآورده‌است، مبارزات زنان علیه حجاب اجباری می‌تواند تآثیر تعیین‌کننده‌ای بر کیفیت مبارزات مردم علیه جمهوری اسلامی داشته باشد. البته این مبارزه زنان مانند هر مبارزه دیگری به دلیل عدم وجود یک رهبری انقلابی با خطر سرکوب و به انحراف بردن از سوی نیروهای مرتجع داخلی و بین‌المللی قرار دارد. تاریخ ثابت کرده‌است که با مبارزات خوبه‌خودی، بدون آگاهی و هوشیاری سیاسی و بدون تشکیلات انقلابی نمی‌توان به هدف که همانا رهایی زنان از هر نوع ستم و استثمار است فائق آمد.
امروزه این ضرورت بیش از هر زمان دیگری در مقابل همه ما زنان و نیروهای مبارز، آگاه و انقلابی قرار دارد که با متحول کردن خود و سازمان‌دهی و متشکل شدن، همراه با سایر استثمارشوندگان و ستمدیدگان به جنبش انقلابی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی به‌عنوان عامل و مسبب اصلی خشونت علیه زنان یاری رسانیم. وقت آن رسیده که ما نه تنها در کارزارهای وسیع مبارزاتی خود علیه تمام صُوَر ستم و خشونت و استثمار در صف مقدم در جنبش انقلابی مردم با هدف سرنگونی رژیم زن‌ستیز جمهوری قرار گیریم بلکه دست در دست دیگر زنان جهان برای پاره کردن زنجیر ستم و استثماری که سیستم سرمایه‌داری امپریالیستی پدر/مردسالار به وسعت جهان بر دست و پایمان بسته است، مبارزه‌ای پیگیر و خستگی‌ناپذیر را پیش بریم و این‌چنین به ساختن جهانی بدون خشونت بر زنان یاری رسانیم.
کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
۸ مارس ۲۰۱۸
karzar.zanan.2016@gmail.com
www.kaarzaar.com
www.facebook.com/kaarzaar
www.twitter.com/kaarzaar
https://t.me/kaarzaar