چنین است عید در قربانگاھی کہ افغانستانش می نامند چگونہ میتوانی شاد باشی
حالانکہ ھر ھفتہ ای میشنوی قربان میشوند مردمان در سرزمینی کہ افغانستانش می نامند دہ نفر در حملہ انتحاری جان داد بیست نفر در حملہ انتحاری جان داد سی نفر چھل نفر، پنجاہ شصت آہ ،آہ ،آہ فریاد ،نالہ، فغان طفل نو جوان پیر ھمہ ھمہ چگونہ میتوان شاد بود چگونہ میتوان نفس کشید در قربانگاھی کہ افغانستانش مینامند ھر روز قصاب سر مایہ سر میبرد ھرروز دامن خونین قصابان را میبینیم و اشک میریزیم نہ اشک دیگر بہ کار ما نیاید باید خون بریزیم خون ھر چی جلاد است تا کی گوسفندیم و بہ بہ کنان شکوہ و نالہ میکنیم زمان آنست کہ گرگ شویم و گلوی ابراھیم ھا را از ھم بدرم تا دگر گوسفندی بنام اسماعیل در سلاخ خانہ ای بنام افغانستان قربانی نشود ای کرزی ،ای قصابی دریدہ دامن ننگت باد ای دلقک دست امپریالیست کہ چنین با دار و دستہ ای جلادانت در سفرہ ھای عید خون مردمان این سرزمین را در جام ھای طلایی سر میکشید ۔ و شما ھاکہ در قصر ھای سفید تان لمیدہ اید و با انگشتان خونچکان این قصابان را در میدان ھای برد و باخت خود برھنہ میرقصانید مرگتان باد و نفرین و شیون مردمان نصیب تان تا رسد روزی انتقام خلق و ھر طفل کہ چنین با اشک و خون کوچکترین شادی زندگي پر حسرتشان را از آنھا ربودہ اید ، خنجری شوند و دیدہ گان سفید شما را از حدقہ بیرون ریزند تا دیگر در تماشاخانہ سرمایہ داری تا دیگر در تما شا خانہ ای امپریالیستی خود تماشای خون نوشیدن دارا کولا ھای خود را نبینید باشد تا دست مردمان جھان از کران تا کران گلوی کثیفتانرا بفشارد تا دگر چنین دلقکان شما با جان بیگناھان بازی نکنند با خونتان رنگین باد جھان رنگین باد جھان
سوما کاویانی
26/10/2012