فراخوان به عمل متحد

فراخوان به  عمل متحد

 

اگر می‌خواهید حجاب اجباری را به دست زنان لغو کنیم!

اگر می‌خواهید متحد از مبارزه‌ی تعرضی دختران خیابان انقلاب، علیه حجاب اجباری دفاع کنیم!

اگر می‌خواهید آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن زن را در عمل به دست آوریم!

اگر می‌خواهید به فقر، بی‌کاری، تن‌فروشی، کارتن‌خوابی، زنانه شدن فقر، فرودستی و فوق استثمار زنان پایان دهیم!

اگر می‌خواهید کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان را در عمل لغو کنیم!

اگر می‌خواهید روابط پدر/ مردسالانه‌ی سرمایه‌داری را در هر شکل و هر جایی در هم شکنیم!

به راهپیمایی کارزار زنان در سه کشور هلند، بلژیک و آلمان که در ۸ مارس 2019، هم‌زمان با چهلمین سالگرد «خیزش پنج‌روزه‌ی زنان در 8 مارس 1357 ضد حجاب اجباری» برگزار می‌کند، بپیوندید!

چرا؟

چون زنان با ۳۹ سال مبارزه و مقاومت در برابر حجاب اجباری به‌شکل واقعی نشان داده‌اند که مصمم‌اند در صف مقدم مبارزه علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی بایستند.

چون زنان بر بستر شرایط عینی و خیزش پرشور اخیر کارگران، زحمتکشان و سایر اقشار و طبقات محروم، علیه فقر، بی‌حقوقی، گرانی، فساد، بی‌کاری، کارتن‌خوابی، گورخوابی، تن‌فروشی، اعتیاد، بی‌آینده‌گی، ستم جنسیتی، ستم ملی، ستم طبقاتی و … با برداشتن حجاب اجباری مبارزه‌ و چالش مهمی را علیه یکی از دیرک‌های اصلی سیاسی- ایدئولوژیک جمهوری اسلامی کلید زدند.

چون زنان یکی از اصول ساختاری سلسله اعصاب جمهوری اسلامی‌ را آگاهانه به چالش گرفته‌اند و مقاومت 39‌ساله علیه حجاب اجباری را تبدیل به مبارزه‌ای تعرضی و علنی کرده‌اند.

چون زنان در شرایط کنونی حقوق پایه‌ای خود را صرفاً مطالبه نمی‌کنند، صبر نمی‌کنند، مدارا نمی‌کنند، «بدحجابی» نمی‌کنند، تقاضا نمی‌کنند، چانه‌زنی نمی‌کنند، سازش نمی‌کنند و … بلکه در عمل حلقه‌ی تنگ تحمل و اصلاح این نظام تئوکراتیک را شکسته‌اند؛ و آزادی بی‌قیدوشرط پوشش را همین امروز و در عمل متحقق می‌کنند و شکل نوینی از مبارزه علیه حجاب اجباری را رقم‌ زده‌اند.

چون جمهوری اسلامی اولین یورش خود را برای ارعاب و کنترل جامعه سه هفته بعد از قدرت‌یابی، با فرمان «حجاب اجباری» علیه زنان انجام داد. یورش بنیادگرایان اسلامی تازه به قدرت رسیده به زنان اتفاقی نبود. حجاب اجباری پرچم ایدئولوژیک و ابزار کنترل دولتی بر بدن و اراده و سرنوشت زنان است و در پی تحمیل حجاب اجباری بود که کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان به تصویب رسید؛ اما زنان اولین نیرویی بودند که صدای پای بنیادگرایی اسلامی تازه به قدرت رسیده را شنیدند. ده‌ها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادی‌خواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، یورش دولت بر بدن و آزادی زنان و جامعه و در اصل علیه استبداد مذهبی تازه به قدرت رسیده را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنن ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن هم‌چون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و… مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.

چون ما به‌خوبی می‌دانیم که مبارزه با ستم جنسیتی و وظایف جنبش زنان به موضوع مبارزه با حجاب اجباری محدود نمی‌شود؛ اما مبارزه‌ی زنان ایران علیه حجاب اجباری راه را برای مبارزه‌ی عمیق‌تر در جهت به دست آوردن آزادی و برابری زنان در همه‌ی حیطه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و … هموار می‌کند؛ و سایر حلقه‌های ستم جنسیتی را به میدان می‌آورد و مبارزه با مناسبات مردسالارانه‌ی سرمایه‌داری را- که در آن بدن زن کالا و ابژه‌ی جنسی محسوب می‌شود- به چالش می‌کشد.

به همین دلیل ما همه‌ی زنان و مردان آزادی‌خواه، تشکلات و سازمان‌ها، احزاب مبارز و انقلابی، همه‌ی نیروهای مبارز، مترقی و ضدراسیسم را که دل در گروی ساخت آینده‌ای فارغ از دهشت‌های امروز در ایران و جهان دارند، فرامی‌خوانیم:

هم‌زمان با چهلمین سالگرد خیزش پنج‌روزه‌ی زنان در سال 1357، به تظاهرات کارزار زنان و به صف مبارزات حق‌طلبانه‌ی زنان ایران بپیوندند تا متحد و قدرتمند علیه حجاب اجباری و کنترل بر بدن زنان، علیه هرگونه دخالت در سرنوشت زنان مبارزه کنیم. تا پیوند گسست‌ناپذیرِ مبارزات زنان انقلابی در 8 مارس 57 علیه حجاب اجباری را با دختران خیابان انقلاب، به جنبش جهانی زنان نشان دهیم.

به ما بپیوندید تا همراه هم با شعار «کنترل بدن من حق من است، نه هیچ مذهب، نه هیچ دولت و نه هیچ فردی» راه را هم برای مبارزه‌ی زنان و هم اقشار و طبقات مردم برای جدایی کامل دین از دولت باز کرده و با صدای بلند فریاد زنیم که رهایی زنان و کلیه‌ی ستمدیدگان در قدم اول با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی به دست می‌آید.

به صف ما بپیوندید تا بتوانیم راه را برای هرگونه فرصت‌طلبی، جنگ احتمالی و … سرمایه‌داری/امپریالیستی و مصادره‌ی مبارزات زنان و مردم ایران ببندیم. چراکه حلقه‌های مبارزات مردم ازهم‌گسیخته و بی‌ارتباط نیست. ادامه‌ی مبارزات کارگران، مال‌باختگان، معلمان، کولبران، دانشجویان، ملیت‌ها، زنان و… علیه رژیم جمهوری اسلامی می‌باید آن‌چنان به هم بپیوندد که هیچ قدرتی یارای ایستاده‌گی در مقابل آن را نیابد.

به همین دلیل در بحبوحه‌ی سیاست‌های جنگ‌افروزانه‌ی قدرت‌های جهانی ما نه در پی «آشتی ملی» با رژیم مرتجع جمهوری اسلامی هستیم و نه چشم به «مراحم» نیروهای امپریالیستی داریم؛ چون هر دو دروغ می‌گویند. چون تضاد منافع این دو نیروی ارتجاعی هیچ ربطی به منافع زنان و اکثریت توده‌های مردم ندارد.

جنبش زنان، جنبشی است جهانی و به همین دلیل ما از همه‌ی زنان، فعالین و تشکلات زنان در سراسر جهان می‌خواهیم در کنار زنان ایران برای ادامه‌ی مبارزات‌شان علیه حجاب اجباری و سایر اشکال ستم جنسیتی بایستند و پیشبرد موفقیت‌آمیز این مبارزه را در راستای منافع و پیشرفت جنبش جهانی زنان با حضور و سهم گرفتن در آن رقم زنند.

·        تحمل نمی‌کنیم،

·        تن نمی‌دهیم،

·        تقاضا نمی‌کنیم،

·        قانون اسارت‌آمیز را خود لغو می‌کنیم،

·        قانون آزادی و برابری را خود می‌نویسیم،

·        حجاب از سر برمی‌کشیم،

·        حجاب از ذهنیت جامعه برمی‌کشیم،

·        و تا رهایی از پای نمی‌نشینیم!!!

کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران

۱۵ مه ۲۰۱۸