فراخوان به شرکت در تجمع به مناسبت ٢۵ نوامبر روزجهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان

خشونت علیه زنان یک مسئله جهانی است و نظام سرمایه داری در اشکال مختلفش اعم از امپریالیستی و اسلامگرایی و غیره هر روز بر خشونت سیستماتیک بر زنان می افزاید.  با عروج نیروهای بنیادگرای اسلامی در سطح بین المللی و با به قدرت رسیدن رژیم های فاشیستی مانند رژیم ترامپ/پنس و نیروهای دست راستی در آمریکا و اروپا، زن ستیزی این دولت ها ابعاد بیشتری به خود گرفته است .

در آستانه چهل سالگی به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی و شورش زنان علیه حجاب اجباری و شعار "ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم " قرار داریم. امروز کماکان باید نوک پیکان نبرد جنبش رادیکال زنان علیه حجاب اجباری و کلیه قوانین ضد زن و قوانین شریعت باشد. زیرا که ستون های سیاسی ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند. اکنون بیش از هر زمانی به ضرورت انقلاب و تغییر رادیکال جامعه نیاز داریم اما این به معنای این نیست که هر مبارزه ای که هدفش انقلاب نباشد یا کمتر از انقلاب باشد بیهوده است. بلکه به این معنی است که اگر این مبارزات در مسیر انقلابی که می تواند جامعه را از شر هر شکل از ستم و استثمار رها کند قرار نگیرد آن گاه این  نظام که سر منشاء تولید فقر و بیکاری، ستم بر زن، ستم ملی، سرکوب و خفقان سیاسی، جهل و خرافه دینی، جنگ های ویرانگر، نابودی محیط زیست و غیره است می تواند به حیات خود  سال های سال  ادامه دهد. باید رابطه ارگانیک میان ستمگری ها و معضلات اجتماعی بزرگ از جمله ستم بر زن با شیوه تولیدی و نظام اقتصادی جامعه را دید و درک کرد که منبع تولید و باز تولید کلیه معضلات اجتماعی، نظام سرمایه داری است و میان رهایی زنان و رهایی بشریت از نظام طبقاتی رابطه وجود دارد. بنابراین برای پاسخگویی به این ضرورت (انقلاب)  و تحت حاکمیت جمهوری اسلامی تنها با عمومیت بخشیدن به مطالبات کلیه قشرهای جامعه است که می توان به خواست و شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی" محتوایی بدهد که منافع اکثریت مردم در آن است. مطالباتی مانند:  توقف قوانین شریعت و نابودی دولت دینی. توقف رژیم فاشیستی نظامی/امنیتی و استبداد سیاسی. توقف حجاب اجباری و ستم بر زن. توقف جنگ‌های ارتجاعی. توقف فقر، بیکاری و آوارگی. توقف ستم‌گری ملی علیه ملل غیر فارس. توقف روندِ نابودی محیط زیست. اینها مطالباتی هستند که باید تبدیل به مطالبات جنبش های تمام اقشار جامعه شوند.

ما زنان متشکل و سازمان یافته  علاوه بر مبارزه علیه حجاب اجباری و کلیه قوانین ضد زن نباید و نمی توانیم در مقابل مبارزات کارگران و زحمتکشان علیه فقر و بیکاری، مبارزه علیه اعدام زندانیان سیاسی، مبارزه علیه سرکوب ملل تحت ستم، اعتراضات بازنشستگان مالباختگان و غیره سکوت اختیار کرده و بی تفاوت باشیم. بلکه باید از آنها حمایت کرده و به آنها وسعت دهیم. همچنین باید خواست برابری و آزادی زنان و لغو حجاب اجباری و آزادی پوشش تبدیل به مطالبه همه قشرهای جامعه شود. به این ترتیب است که همه برای همه چیز مبارزه می کنیم و می توانیم این مبارزات را وسعت و عمومیت داده و به مبارزه علیه کلیت این رژیم جنایتکار تبدیل کنیم.

برای پایان دادن به خشونت بر زنان در سراسر جهان خشم خود را تبدیل به نیروی قدرتمندی برای انقلاب سازیم

25 نوامبر روز مبارزه جهانی علیه خشونت بر زنان است به همین مناسبت ما زنان افغانستان، ایران، ترک، کرد و آلمانی به خیابان می آییم تا صدای اعتراض خود را هر چه رساتر و پرتوانتر به گوش جهانیان برسانیم.

ما از همه زنان و مردان مترقی، فعالین نیروها و تشکلات آزادیخواه و انقلابی می خواهیم با حضور در این مراسم حمایت و همبستگی خود را با زنان در ایران و جهان اعلام کنند

مکان :

روبروی مرکز قطار دوسلدوف DGBجلوی سندیکای کارگری

 زمان: شنبه 24 نوامبر ساعت 12 ظهر

سازمان زنان هشت مارس (ایران و افغانستان) واحد دوسلدوف