گزارش راهپیمایی اعتراضی به مناسبت روز جهانی زن در شهر برمن

8 مارس 2018

روز پنجشنبه هشتم مارس 2018 ما از طرف «کارزار علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران»، و همچنین «سازمان زنان 8 مارس (ایران-افغانستان)» از حدود ساعت سه و نیم بعد از ظهر در یکی از خیابان های مرکزی شهر حاضر شدیم. مطابق معمولِ چند سال اخیر، فراخوان تظاهرات از طرف «کنفرانس زنان شهر برمن» که متشکل از سازمان زنان 8 مارس و چند تشکل رادیکال دیگر در این شهر است، داده شده بود. آنچه راهپیمایی امسال را متمایز می کرد این بود که کنفرانس زنان در گفتگوهایی که در ماه های اخیر با جمع دیگری، متشکل از حدود 20 جمعیت عمدتا  فمینیستی شهر داشتند، به توافق رسیده بودند که برنامه را مشترکا به پیش ببرند البته با دو فراخوان جداگانه.

با وجود هوای بد، همراه باد و باران، که در تمامی طول راهپیمایی ادامه داشت، خیلی زود جمعیتی چند صد نفره در محل شروع راهپیمایی جمع شدند و بعد از هماهنگی های اولیه و پخش چند موزیک انرژی بخش راهپیمایی آغاز شد. حین حرکت، هر لحظه افراد و گروه های بیشتری به صف راهپیمایان می پیوستند و نهایتا صف بلندی با جمعیتی نزدیک به هزار نفر با بنر ها و پرچم های مختلف در کنار هم، در خیابان های مرکزی شهر به حرکت در آمد. حضور این تعداد شرکت کننده از طیف ها و نظرات مختلف در چندین سال اخیر بی سابقه بود. 

 طول صف به قدری زیاد بود که با وجود 2 ماشین حامل بلندگوهای قوی، تکرار شعارها تا انتهای صف به سادگی انجام نمی شد. در تمام طول راه از طریق بلندگو متونی در ضدیت با راسیسم و سکسیسم خوانده می شد. افراد و جمعیت های شرکت کننده ، چپ ها،  کمونیست ها، مدافعان صلح، دگرباشان جنسی، فمینیست های لیبرال و بسیاری از طیف های دیگر را شامل می شد ولی مواضعی که از متن شعارها و اعلامیه های مختلف مشهود بود، ضدیت اکثریت  شرکت کنندگان با راسیسم و سکسیسم را نشان می داد.

ما تعداد زیادی عکسهای متفاوت از "دختران خیابان انقلاب" را همرا با توضیحی کوتاه، روی پارچه سرخ  رنگی چسبانده و این پارچه را به ماشین حامل بلند گو نصب کرده بودیم. این عکس ها توجه بسیاری از حضار را به خود جلب می کرد و این فرصت را به ما می داد که بتوانیم توضیحاتی در رابطه با مبارزات اخیر زنان در ایران علیه حجاب اجباری به آنها بدهیم.

نام کارزار که در خود اهداف کارزار را منعکس می کند، به زبان آلمانی، روی بنر بزرگی با پشت زمینه مبارزات زنان سال صفر، درج شده بود و این یکی از بنرهایی بود که ما حمل می کردیم. روی بنر دیگری که حمل می کردیم از طرف سازمان زنان 8 مارس ، شعار «زنان جهان برای مبارزه با سیستم مردسالار امپریالیستی و مرتجعین مذهبی، متحد شوید» به زبان آلمانی نوشته شده بود.

با  وجودی که باران مهلت پخش اعلامیه را بسیار محدود می کرد و تنها بعد از چند دقیقه اعلامیه های که در دست داشتیم به چیزی شبیه به خمیر کاغذ تبدیل می شد، به دلیل استقبال خوب حاضرین، توانستیم حدود 800 بیانیه کارزار و 8 مارس را در طول مسیر راهپیمایی به دست علاقه مندان برسانیم و همزمان به کسانی که علاقه نشان می دادند در رابطه با مشکلات و مبارزات زنان ایرانی و افغانستانی، در ایران  و خارج از کشور توضیح داده و بر سر مواضع امان در  رابطه با رهایی زنان در سطح جهان و نقش ارتجاع و امپریالیسم توضیح دهیم.

بعد از حدود یک ساعت راهپیمایی جمعیت در میدان بزرگی در مرکز شهر، متوقف شد و شرکت کنندگان با استفاده از میکروفون آزاد، اجازه یافتند که هریک در حدود 3-4 دقیقه نظرات و مواضع خود را با جمع در میان بگذارند. یکی از دوستان ما در دو نوبت  بخش هایی از بیانیه کارزار و سازمان زنان 8 مارس را به آلمانی خواند که مورد استقبال بسیاری قرار گرفت.

بعد از یک توقف نیم ساعته،  صف راهپیمایان به حرکت خود به سمت ایستگاه مرکزی قطار شهر ادامه داد و نهایتا در محوطه جلوی ایستگاه بعد از قرائت چند پیام دیگر، جمعیت زیادی دست در دست هم همراه با موزیک کردی به رقص و پایکوبی پرداختند.

با وجود هوای بسیار نامساعد، امسال شهر برمن یکی از بزرگترین و رنگارنگ ترین راهپیمایی های روز زن را در مقایسه با چند سال گذشته، تجربه کرد و این نشان دهنده این واقعیت است که در مقابل و هم زمان با قدرت گیری جناح های راست در کشورهای غربی، زنان نه تنها سرخورده و پاسیو نشده اند بلکه انگیزه بیشتری برای ادامه مبارزه پیدا کرده و نقش پر رنگ تری در مخالفت با سیستم حاکم بازی می کنند. هر جا ستم هست مبارزه هم هست.

بعد از اتمام برنامه همه حضار از طرف چند گروه مدافع حقوق دگرباشان جنسی برای شرکت در جشنی در یکی از سالن های شهر دعوت شدند که ما متاسفانه در این بخش از برنامه نتوانستیم شرکت کنیم.

کارزار علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران – شهر برمن

سازمان زنان 8 مارس ( ایران-افغانستان) واحد برمن