گزارش آکسیون مبارزه علیه خشونت بر زنان

 در شهر دوسلدورف

همانطور که در فراخوان هم اعلام نمودیم ، مبارزه علیه خشونت روزانه باید باشد و باید راهی را پیش بگیریم که به این خشونتها پایان دهیم.

 روز سه شنبه 25 نوامبر در مرکز شهر دوسلدورف زنانی که از اعلام برنامه علیه خشونت با خبر شده بودند جمع شده تا با حضورشان به تجاوز و خشونت بر زنان نه بگویند.

زنان و مردانی که از آنجا میگذشتند، می ایستادند و کنجکاوانه به پلاکارتها نگاه میکردند و اعلامیه ها را میگرفتند.

شعار زنان  علیه  دو سیستم پوسیده مردسالاری  واپس گرای مذهبی و سرمایه داری امپریالیستی مبارزه میکنند  چرا که تنها راه رسیدن به رهائی محو کامل این دو میباشد .

در حالی که زنان دیگر با پلاکاردهای نه به خشونت و نه به تجاوز و یا خواهان تغییر قوانین مجازات متجاوزین بودند. ما با شعارهای عمیق تری به خیابان آمده بودیم که اعلام نمائیم برای  پایان بخشیدن به خشنوت بر زنان راه دیگری باید رفت .

بدون اتحاد زنان در سراسر دنیا این راه تمامی ندارند.

زنی با گرفتن اعلامیه و تائید آن ، افسوس میخورد که چرا زنان در آلمان قدمهای بیشتری در این زمینه برنمیداند و جرائت و پیگیری زنان مهاجر در این زمینه قابل تحسین است.

در جواب به این صحبت ، متذکر شدیم که ما خشمگین و عصبانی از این همه خشونت هستیم چرا که خود شاهد شرایطی بدتر از اینجا در ایران و افغانستان و افریقا و یا کشورهای عربی بودیم . نظام مردسالاری به شکلهای  متفاوتی ستم بر زنان را اعمال مینماید و بخصوص به شکل قدرتهای مذهبی که بسیار بارز و مشخص تر میباشد.

چیزی که قابل توجه بود در مورد ریحانه جباری که هنوز در ذهن مردم وجود داشت . این بخاطر  مبارزه و افشاگری در سراسر دنیا بود. این بخاطر این که نمونه ای بارز  دفاع دختری از خود در مقابل تجاوزی مردی از خدمتگذاران این رژیم ارتجاعی ضد زن جمهوری اسلامی بود. زنان آلمانی با نفرت از این عمل اعدام یاد میکردند.

خانم کلودیا زپوکنت نمایده زنان در شهرداری دوسلدورف  در این محل حضور داشته و پرچمی را که علیه خشونت و تغییر قوانین مجازات ، در مرکز شر برافراشته نمد که قدمی جدی تر در این رابطه برداشته شود.

بعد از ظهر همین روز نیز در جائی دیگر چون منطقه گیلزنکیرشه به مناسبت پشتیبانی از مبارزات زنان در کوبانی و روژوا نیز جهت بحث و گفتگو برای  همبستگی و مبارزه مشترک همه زنان حضور  پیدا کردیم و ما نیز بنمایندگی سازمان زنان هشت مارس همراه با پلاکاردها و اعلامیه ها همراه شدیم.

دو سخنران ژورنالیست  از مصر و لبنان به نامهای نورالهدا زکی محمد و صدا آلا دعوت شده بودند تا شرایط مبارزاتی زنان را در آنجا  توضیح دهند.

زمانی که دو سخنران از شیوه مبارزاتی و شرایط منطقه صحبت کردند ، و اینکه چگونه به ارتش پناه برده تا با ارتجاع دیگری مبارزه کنند و حتی شرایط بسیار سختی برای زنان در این مناطق وجود دارد، در پاسخ به انها ما اعلام نمودیم که ارتشی که بر پایه نظامی ارتجاعی ایجاد شده و دوره دیده نمیتواند  به نفع مردم باشد. تنها از طریق انقلاب  به دست خود مردم متشکل شده و ایجاد ارتش خلقی میتوان مبارزه خود را علیه مرتجعین و امپریالیستها پیش برد.

حضور  زنان و مردان در این سالن و ایجاد بحث و گفتگو ، باعث روشن شدن مسائل بسیار ضروری را جهت مبارزات زنان ، روشن نمود.

دو برخورد با زنان کرد که پرچم اوجلان را برافراشته بودند نیز متذکر شدیم ، درست است که اوجلان در حضور زنان در صحنه مبارزات نقش داشته است ولی راهکارهای او جهت رهائی زن نمیباشد و دنیای مردانه او یک رویای ایده ال غیر واقعی است.

امروزه زنان  کرد و عرب در پروسه مبارزاتی ، رشد کردند و کماکان با جسارت و شجاعت خود در صف اول مبارزات هستند.

بدون اگاهی و شناخت از دشمنان و حتی راه کارهای انقلابی و غیر انقلابی نمیتوانند به رهائی راه پیدا کنند.

این وظیفه زنان آگاه و انقلابی است که تاثیر گذار باشند تا بتوان با همبستگی به هدف نهائی رسید.

سازمان زنان هشت مارس ( ایران – افغانستان ) دوسلدورف –آلمان

26 نوامبر 2014