بمناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

بمناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

همه روزه شاهد خشونت علیه زنان در ابعاد جهانی  و در اشکال مختلف هستیم. از روابط در سطوح مختلف خانگی، اجتماعی ومحیط کار گرفته تا برخورد قدرت حاکم و قوانین، به درجات مختلف در تمام جوامع پیشرفته و عقب مانده، خشونت پنهان و عریان علیه زنان را رقم می زنند.                                                                            

بنیادگرایی مذهبی در قرن بیست و یکم همچنان یکی ازابزارهای به زنجیر کشیدن و اعمال خشونت بر زنان است.  دربسیاری از کشورهای خاورمیانه مثل ایران و افغانستان قوانین دینی که 1400 سال پیش نوشته شده اند مبنای قانون اساسی کشورند. بر اساس این قوانین حق انتخاب پوشش، حق سفر، حق حضانت کودکان بعد از طلاق و دهها حق انسانی و اولیه ا ز زنان سلب شده است. زنان درکشور های صنعتی هم از تبعات بنیاد گرایی مذهبی در امان نیستند. به عنوان مثال  سقط جنین که یکی از اشکال حق زن بر بدن خویش است، ازحقوقی است که دراغلب ایالتهای آمریکا به حکم قانون برای زنان منع شده است وهمچنان زنان  برای دستیابی به این حق مبارزه می کنند.                       

صنعت سکس به یکی از سود آورترین تجارتها در جهان تبدیل شده. زنانی را که  فضای تنگ و خفقان آور کشورهای عقب افتاده و قوانین و سنتهای دست و پا گیر آنجا را نمی توانند تحمل کنند وبرای تنفس وتامین نیازهای ابتدایی زندگی بدنبال جایی برای زیستن می گرددند، با وعده یک زندگی  انسانی فریفته ، به یک کالا برای مافیای خرید و فروش برده های جنسی تبدیلشان می کنند.                                                                                              

 50 هزار زن دومنیکنی در خارج از کشور خود در صنعت سکس گرفتارند. بسیاری از این زنان، قاچاقی به اسپانیا، ایتالیا، اتریش و هلند آورده شده اند. 80% تن فروشان آمستردام خارجی اند، از این میان 70% مدارک قانونی ندارند و احتمالا قاچاق شده اند.                                                                                                             

آنجا که زنان در کشورهایی مثل ایران فریاد آزادیخواهی سر می دهند، به اشکال مختلف فیزیکی و روانی خردشان می کنند. مورد ضرب و شتم قرارشان می دهند، سعی در مرعوب کردنشان با اهانت ها و تهمت های جنسیتی دارند. بدون ثبت نامشان در دفاتر مربوطه در حبسهای طولانی غیر قانونی با شرایط قرون وسطایی نگه شان می دارند و نهایتا در بسیاری از موارد به آنها تجاوز کرده و برای پاک کردن آثار جرم جسد بی جانشان را در جایی رها می کنند. ترانه موسوی دختر 27 ساله ای است که  در جریان اعتراضات اخیر ایران دستگیر شد و بعد از مدتی جنازه سوخته شده اش در بیابانهای اطراف قزوین پیدا شد. او تنها یکی از نمونه هایی است که بواسطه زن بودن، روح لطیف و تن نازکش این چنین آماج وحشیگری های مضاعف ماموران صاحبان قدرت در ایران می گردد.                            

 اعمال خشونت با تمام ابزارهای ممکن، نه تنها نتوانسته مبارزات زنان را سرکوب کند بلکه امروزه  این مبارزات بیشتر ، پی گیر تر و مقتدر تر از هر زمان دیگر جریان دارد.                              

تا زمانی که نابرابری های جنسی از میان نرود اعمال خشونت بر زنان پایان نمی یابد. وتا زمانی که تفکرات مرد سالارانه،  حاکم بر جهانند، برابری جنسی را بر نمی تابند. جهانی دیگر باید ساخت جهانی عاری از نا برابری، جهانی عاری از ستم و استثمار. ستم بر زنان جهانیست مبارزه با آن هم باید جهانی باشد.

سازمان زنان 8 مارس ( ایران -  افغانستان ) آلمان -  برمن        

               www.8mars.com