راهپیمایی فاشیست ها در مرکز لندن توسط نیروهای فمینیست و ضد فاشیست مسدود شد!

گزارشی از تظاهرات ضد فاشیسم و راسیسم

روز شنبه ۱۳ اکتبر، خیابان های شلوغ مرکز شهر لندن برای ساعت ها از حرکت و عبور و مرور باز ایستاد. فمینیست ها و گروه های ضد راسیست و فاشیست، در دسته هایی متشکل از دختران و پسران جوان که صورت های خود را پوشانده بودند، آکنده از خشم  و تنفر از ایده های نژادپرستانه و فاشیستی، مصمم بودند به هر وسیله ای که شده از ادامه راهپیمایی نیروهای فاشیستی و نژادپرست در خیابان های لندن جلوگیری کنند.  گویی نبردی بر سر خیابان های لندن در راه بود. آیا خیابان های شهر متعلق  به  توده های مردم است و یا به فاشیست هایی که می خواهند آن را قرق کرده و برای نیروهای مترقی و انقلابی، برای رنگین پوستان، برای پناهنده گان و مهاجرین و برای زنان نا امن کنند  و به میدان تاخت و تاز و قلدر منشی های فاشیستی و نژاد پرستانه خود مبدل کنند؟

فاشیست ها راهپیمایی خود را از خیابان مجاور هاید پارک به نام " پارک لین" به طرف خیابان وایت هال و میدان پارلمان آغاز کردند. نیروهای ضد فاشیستی و راسیستی و بلوک فمینیستهای ضد فاشیسم و راسیسم، راهپیمایی خود را از خیابان پورتلند به فاصله چند صدمتری از میدان آکسفورد آغاز کردند. در ادامه راهپیمایی در خیابان مال پال در قسمت خیابان سنت جمیز راهپیمایی فاشیست ها را مسدود نمودند. پیشاپیش این راهپیمایی جوانان میلیتانت ضد فاشیست به نام بلک کلد (Black Clad) ) قرار داشتند.

صدها تن نیروی پلیس شامل ده ها ماشین و کامیون و ده ها پلیس سوار بر اسب و ...  تلاش داشتند از درگیری دو طرف جلو گیری کنند. اما تظاهرات کنندگان ضد فاشیسم و ضد راسیسم مصمم بودند نگذارند فاشیست ها راهپیمایی خود را ادامه دهند. فریاد شعارهایی چون : خیابان ها متعلق به ماست، ما ضد فاشیستها هستیم، پناهنده گان خوش آمدید، نه به تجاوز، نه به فاشیسم و.... از جانب راهیپمایان در مقابل فاشیست ها تکرار میشد. در همین حین ده ها نفر و حتی بیشتر از فاشیست هایی که قصد تحریک تظاهرات ما را داشتند توانسته بودند از مسیرهای دیگر خود را به پشت بلوک مسدود کننده برسانند و بصورت غافلگیر کننده ای به برخی تظاهر کنندگان و فعالین ضد فاشیست بصورت چند نفری حمله کنند. بدین ترتیب زد و خوردهایی بین دو طرف بصورت پراکنده اینجا و آنجا در گرفت. اما راهپیمایی فاشیست ها نتوانست به گونه ای برنامه ریزی شده به پیش رود و با تظاهرات پرشور و پر روحیه مردم و فعالین ضد فاشیست و ضد راسیستی بصورت جدی مختل شد.

ما فعالین سازمان زنان هشت مارس نیز از امضاء کنندگان بلوک فمینیستهای ضد فاشیستی و راسیستی بودیم که با پرچم و پلاکاردهایی چون: نه به فاشیسم، نه به راسیسم، نه به سکسیسم، زنده باد وحدت بین المللی، شرکت کردیم. قبل از حرکت راهپیمایی اطلاعیه کارزار مبارزه با خشونت به نام : فراخوان به عمل متحدانه، در بین تظاهر کننده گان که با اشتیاق دستشان را برای گرفتن آن دراز می کردند، پخش گردید.

شرکت ما به عنوان نیرویی که برای رهایی زنان در ایران و افغانستان مبارزه می کند و هم چنین پلاکاردهای ما و حضور ما به عنوان زنان پناهنده، توجه بسیاری از تظاهر کنندگان و فعالین تشکلات ضد فاشیستی و راسیستی را به خود جلب کرد. برخی از فعالین و خبرنگاران این تشکلات مشتاقانه با ما در مورد عروج فاشیسم در این کشور گفتگو کردند. ما بر روی این حقیقت انگشت گذاشتیم که بحران سیستم سرمایه داری، به قدرت رسیدن دولت فاشیستی ترامپ زمینه های رشد نیروهای فاشیستی را نه تنها در این کشور بلکه در سطح جهان ایجاد کرده است. نیروهای دست راستی افراطی در همه کشورها تلاش دارند همانند ترامپ در قدرت قرار گیرند تا بتوانند سیاست های بغایت ارتجاعی و زن ستیزخود را در جامعه علیه توده های مردم اعمال کنند و....

راهپیمایی فاشیست ها را نیرویی به نام "ائتلاف دمکراتیک مردان فوتبال دوست" یا (DFLA)  ( دی اف ال ا) سازماندهی کرده بود. اما بر کمتر کسی و به خصوص بر نیروهای مترقی و ضد فاشیست و راسیست و فمینست های رادیکال پوشیده بود که این ائتلاف به اصطلاح دمکراتیک چیزی نیست جز ائتلافی از نیروهای دست راستی افراطی  و نژادپرست که در تلاشند با چنین پوششی از موقعیت کنونی جهانی استفاده کنند و برای خود جایگاهی دست و پا کنند و به این موقعیت رسمیت بخشند.

گروه فاشیستی وراسیستی (دی اف ال ای) تحت این عنوان که آن ها به بازگشت جهادی ها و ورود مهاجرین به بریتانیا و تجاوز گروهی به زنان و ... اعتراض دارند این راهپیمایی را سازماندهی کردند. آن ها می خواستند با الهام از ترامپ رئیس جمهور فاشیست آمریکا این گونه وانمود کنند که گویا مهاجرین معادل نیروهای جهادی و بنیادگرا و تروریست بوده و مرتکبین اصلی جرم و جنایات و تجاوز و آزار جنسی به زنان هستند. در صورتی که این نیروهای فاشیستی خود خواهان تحکیم نقش سنتی مرد و زن در جامعه هستند. این واقعیت را نمی توان پوشاند که ۸۰ تا ۹۰ درصد مجرمین اذیت و آزار زنان و کودکان در بریتانیا، مردان سفید هستند. ۸۷ درصد خشونت های جنسی توسط یکی از نزدیکان قربانیان که مردان سفید پوست هستند، انجام می گیرد. موضوع اذیت و آزار جنسی زنان، موضوعی است که در سطح جهان انجام می گیرد و تنها مربوط به مردان مسلمان نیست.

آن چه که در این تظاهرات بیش از هر چیز جلب توجه می کرد این بود که نیروی اصلی تظاهرکنندگان  ضد فاشیست ها را دختران و پسران جوان تشکیل می داد که با شور و شوق فراوان بر روحیه مبارزاتی تظاهرات  افزوده بودند. تعداد کثیر زنان در این تظاهرات نیز بسیار چشمگیر و الهام بخش بود و عامل مهم دیگری در مبارزه جویی علیه فاشیست ها بود. این در نقطه مقابل نیروهای فاشیستی بود که عمدتا از مردان میان سال تشکیل شده بود که ادعا داشتند خواهان پایان بخشیدن به تجاوز گروهی از جانب مردان مهاجر مسلمان هستند!! اما مبارزه ی رزمنده و خوبی در مقابل فاشیست ها به پیش رفت و توانست از ادامه راهپیمایی آنان جلوگیری نماید.

فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان) – انگلستان

۱۴ اکتبر ۲۰۱۸