فراخوان به تظاهرات
خشونت بر زنان مرز و ملیت نمی شناسد، مبارزه ما جهانی است!
به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان
یک سال دیگر خشونت افسار گسیخته به وسعت کل جهان مردسالار علیه زنان سپری شد. یک سال دیگر بدن صدها هزار زن توسط مردان اجاره شد و پورنوگرافی آن را مورد استثمار و تحقیر وحشیانه قرار داد، میلیون ها زن و دختر نوجوان در زندانها، خیابانها و خانه هایشان مورد کتک یا تجاوز قرار گرفته یا کشته شدند، بخاطر حفظ "ناموس" به قتل رسیدند، به عنوان برده جنسی در تجارت سکس خرید و فروش شدند، بخاطر فرار از خشونت خود را سوزاندند، بخاطر غیر قانونی بودن حق سقط جنین جان خود را از دست دادند، مانند فرخنده در اعتراض به جهل و عقب ماندگی به آتش کشیده شدند و نیزهم چون رخشانه بخاطر انتخاب در عشق ورزیدن سنگسار شدند و به قتل رسیدند و ...
از این میان زنان خاورمیانه به ویژه در کشورهای افغانستان، عراق، لیبی، سوریه، و... امروزه شاهد فرمهای عریانتری از خشونت بر پایهی احکام شریعت علیه زنان هستند. آنان از یک سو با انواع و اقسام نیروهای واپسگرای مذهبیِ تازه سر بر آورده و حکومتهای تئوکراتیک مواجه اند، و از دیگر سو جنگ امپریالیستها با نیروهای ارتجاعی در عراق، افغانستان و سوریه و ... هم مستقیما و بیش از همه زنان را هدف کشتار، آوارگی، تجاوز جنسی، ناامنی، فقر و سیاست مسامحه با ارتجاع قرار داده است.
با اشغال عراق و جنگ در سوریه که در نهایت منجر به قدرتگیری دولت اسلامی (داعش) شد، زنان در منطقه بهطور کل و بهخصوص زنان ایزدی به شیوهی 14 قرن پیش به بردگی جنسی کشانده شده و خرید و فروش میشوند. جایی که میلیونها زن در خانهی خود و یا آواره در کوه و بیابان تحت بدترین شرایط زندگی میکنند و از هر حق و حقوق انسانی محرومند و پیوسته تهدید به تجاوز و خشونت میشوند.
در ایران نیز جمهوری اسلامی به عنوان پدر معنوی نیروهای واپسگرای منطقه که سالها دیرک اصلی آن موقعیت فرودست زنان و خصوصا حجاب اجباری بوده است، برای حفظ موقعیت متزلزل داخلی و بینالمللی خود یورش جدید و افسارگسیختهای علیه زنان را در دستور کار قرار داده است تا زنان را هر چه بیشتر فرودست و از صحنههای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی دور نموده؛ و تمام روزنههایی که پیشتر یا بنا به ضرورت و یا در اثر تلاش خلاقانه و خستگیناپذیر زنان گشوده شده بود، ببندد. اعتیاد و تنفروشی هزاران هزار زن، اسیدپاشی و تشدید خشونت بر زنان در ایران بی داد می کند و زنان در عرصه های مختلف در موقعیتی بس حقارت بار تر از گذشته قرار دارند.
در کشورهای به اصطلاح پیشرفتهی سرمایهداری نیز اشکال دیگری از ستمگری بر زنان بوده و بدن و زندگی آنان به نوع دیگری در کنترل شونیسم مردسالارانه قرار گرفته است. در کشورهای غربی علیرغم برابری نسبی قانونی، با وجود یک سیستم مردسالار، تبعیضات ضدزن در عرصههای مختلف و ابعاد گسترده، تولید و بازتولید می شود. خشونت علیه زنان در اشکال گوناگون هم چون تجاوز، ضرب و شتم و خشونت خانگی در ابعاد وسیع همچنان ادامه داشته و افزایش یافته و حق سقط جنین پیوسته با محدودیت در کشورهای مختلف روبرو میشود.
هر ساله هزاران دختر جوان و نوجوان از طبقات محروم این کشورها و همچنین از کشورهای جهان سوم و یا کشورهای بلوکِ شرق سابق توسط سوداگران انسان برای بردگی جنسی اگرچه نه به شیوهی داعش بلکه به شکل "مدرنِ" آن، به بازار سکس این کشورها وارد میشوند تا به عنوان بردهی جنسی در فاحشهخانههای کشورهای مدرن غربی مشغول کار شوند، و یا وارد "صنعت" پورنو گرافی شوند، تا فرودستی و ستمهای ظالمانه علیه زنان به شکلی، به اصطلاح مدرن را تضمین کنند و میلیاردها دلار را نصیب سلاطین سرمایه کنند.
تمام این ها تهاجمی در چارچوب جنگ کلی علیه زنان است که موقعیت آنان را در سطح جهان روز به روز سختتر و حقارتبارتر می نماید. بدن زن چه زمانی که در برقع پوشیده باشد و چه بدون پوشش، هم چون کالا نه تنها در مالکیت مرد و در موقعیت فرودست در جامعه قرار دارد، بلکه در معرض خشونتهای یک سیستم پدر/ مردسالارانه در کلیت خود است. سیستم یکی است و ستم بر زن یکی است و راهی برای دور زدن نیست.
در تمام جهان حلقههای سازمانیافتهی خشونت خانگی و اجتماعی که بدون خشونت دولتی امکان بروز نمییابند، فقط علائم بالینی روابط پدر/مردسالارانهی سیستم سرمایهداری است. سیستمی که کلیت آن جز با ستم بر زن و فرودستی او نمی تواند کارکرد داشته باشد.
برای ما زنان تحمل این شرایط ممکن نیست، و بیتفاوتی در مقابل آن دیگر جایز نیست. مبارزه ای انقلابی و سازمانیافته برای نابودی بنیادگرایان مذهبی و قدرتهای امپریالیستی پدر/ مردسالار یک ضرورت عاجل است.
در این جنگ روزانه که گاهی تنبه تن و گاهی جمعی زنان را هدف قرار داده ما قربانیان مطیعی نبوده و نیستیم. ما زنان انقلابی به اندازه کافی تجربه، انگیزه و خشم و جسارت داریم که دوش به دوش خواهرانمان در سراسر جهان بالاخره به این جنگ علیه زنان پایان دهیم. ما تئوریهای علمی و رهاییبخشی داریم که با اتکا به آنها به خواهرانمان در تمام جهان یاری میرسانیم تا آگاه و متشکل شوند و به مبارزهی سیاسی بپیوندند. میدانیم که نقطه پایان گذاشتن به این خشونتِ ناشی از نابرابری رابطهی بین زن و مرد بدون رهایی کامل زنان امکانپذیر نخواهد بود؛ نه فرودستی «طبیعت زن» است و نه خشونت «طبیعت مرد». این رابطهی ستمگرانه زاییده و زایندهی نظام طبقاتی پدر/مردسالار است که در روابط سرمایهداری عصر کنونی به اوج خود رسیده است. ما باید آن را در هم شکنیم و تنها با گسترش مبارزات متشکل و انقلابی زنان و تودههای وسیع مردم است که میتوانیم به خشونت علیه زنان، به مالکیت مرد بر زن و به هر شکل از ستم و استثمار پایان دهیم.
به صف ما بپیوندید تا همراه هم بتوانیم در جهت پرچیدن هر نوع خشونت علیه زنان نقطه پایانی دهیم!
زمان : شنبه 28 نوامبر 2015 ساعت 6.30 عصر
مکان: Great College Street. SW1P
نزدیکترین ایستگاه آندر گراند: Westminster
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)- انگلستان
www.8mars.com / zan_dem_iran@hotmail.com / https://facebook.com/8Mars.org