از آغاز تجاوز نظامی آمریکا و همدستانش به عراق، در اعتراض به این جنگ میلیونها نفر در سراسر جهان به خیابانها آمدند. سازمان زنان هشت مارس (ایرانی، افغانستانی) علاوه بر شرکت فعال در این اعتراضات، مبادرت به پخش اخبار این مبارزات از طریق بولتن های خبری نمود. در اینجا بخش هایی از این دوبولتن را درج می کنیم.

هر جا که هستيد به مبارزات ضد جنگ بپيونديد!

بمباران بی وقفه عراق هم چنان ادامه دارد. هم چنان انحصار اخبار جنگ در دست رسانه های اصلی وابسته به قدرتهای جنگ طلب است. هنوز از جنايات واقعی که جنايتکاران آمريکايی و انگليسی بهمراه متحدان استراليايي، ايتاليايي، هلندی و ... دست بکار آن هستند اطلاع دقيقی نيست. اخبار مبارزات مردم در سراسر جهان نيز با قطره چکان از برخی رسانه ها به گوش مردم می رسد. در شرايطی که مردم جهان اينچنين متحد و يکپارچه شده اند، مسلما مرتجعين سعی می کنند تا جايی که ممکن است آن را منعکس نکنند.اين بولتن خبری تلاشی جهت پخش اخبار مبارزات ضد جنگ و تقويت مبازات ضد جنگ بويژه در ميان فارسی زبانان است.

انگلستان:

در شهرهای گوناگون انگلستان تظاهراتهای بزرگ و كوچكی برگزار شد. بزرگترين در لندن بود كه طبق گفته سازمان دهندگان 700 هزار نفر و به گفته مطبوعات 200 هزار نفر بودند. شعارهای تظاهرات عبارت بودند از “پيروزی برای عراق”، “تكزاس را هم بمباران كنيد چون نفت دارد”، و شعارهائی مبنی بر خواست بركناری حكومت بلير.

هيئت حاكمه انگليس خيلی اميدوار بودند كه با آغاز جنگ از شدت مبارزه ضد جنگ كاسته شود. آنها سعی كردند با تبليغات ميهن پرستانه مبنی بر اينكه “از سربازانمان بايد حمايت كنيم” تخم گيجی و انفعال را در ميان توده هائی كه ضد جنگ هستند بپاشند. اما بطرز مفتضحانه ای در اين تلاش خود شكست خوردند. بخصوص جوانان جواب دندان شكنی به اين تبليغات دادند. روزنامه گاردين نوشت كه حضور جوانان و محصلين مدارس چشمگير است. “اين جوانان در بيان عقايدشان بسيار منسجم و پر احساس هستند و از اينكه گفته شود كه به بازی گرفته شده اند بسيار عصبانی می شوند.” يكی از اين جوانان گفت: “شروع جنگ آنرا درست نمی كند. اين جنگ غلط است و حالا كه شروع شده بايد متوقف شود. تازه اول كار است. بعد از عراق نوبت خاورميانه است و بعد اسرائيل. ما هم اينجا هستيم و آنقدر تظاهرات خواهيم كرد كه بلير گوش دهد. همين تظاهرات های ضد جنگ باعث شد كه فرانسه و آلمان وارد اين جنگ نشوند….” تقريبا تمام رستورانها و مغازه های مسير تظاهرات پوستر ضد جنگ به شيشه ها و ديوار مغازه هايشان چسبانده بودند. يكی از شعارهای پوسترها اين بود: “جنگ اگر شروع شود، متوقفش كنيم”.

تظاهرات لندن بسيار رزمنده بود. بطوريكه پليس لندن مجبور شد لباسهای ضد شورش بر تن كند و به ميدان بيايد تا از سنگ باران تظاهر كنندگان در امان بماند.

بخشی از تظاهرات از بدنه اصلی در هايد پارك جدا شد و خيابان آكسفورد را مسدود كرد.

جو بسيار سياسی شده است. مردم در همه جا، در محل كار، در مغازه ها و بارها بحث سياسی و جنگ را می كنند.

در نقاط ديگر انگلستان نيز تظاهراتهای ديگری برگزار شد. مشخصا در مقابل پايگاه نظامی آمريكا در من ويت هيل در شمال يوركشاير. در اينجا نيز با پليس درگيری شد و عده ای دستگير شدند. در شهر گلاسگو نيز تظاهر كنندگان خيابانها را مسدود كردند كه به دستگير عده ای منجر شد. در شهر فيرفور كه پايگاه ارتش سلطنتی انگليس است پنج هزار نفر برای اعتراض تجمع كردند. بمب افكن های ب - 52 آمريكا در اينجا مستقر هستند و از اينجا برای پرواز به سوی عراق و بمباران آن بلند می شوند. در اينجا نيز عده ای از تظاهر كنندگان دستگير شدند.

فعالين سازمان زنان هشت مارس هزاران اعلاميه در ميان تظاهر کنندگان پخش کردند. حضور فعالين سازمان با پلاکاردهای ضد جنگ توجه بسياری از سازمان های زنان فعال در انگلستان را بخود جلب کرد. اگرچه بسياری از زنان فعال سازمان هشت مارس را بخاطر فعاليت های ضد جنگ افغانستان بخوبی می شناسند. حضور فعالين سازمان زنان هشت مارس و بطور کلی حضور ايرانيان، افغانی ها و کردها در تظاهرات عليه جنگ و عليه دولت انگليس بيش از هر چيز تبليغات دروغين امپرياليستها را در افکار عمومی اين کشورها خنثی می کند، تبليغاتی که گويا مردم ايران و بويژه زنان ايرانی چشم انتظار رهايی خود توسط بوش و بلر هستند.

يادآوری کنيم که اين تظاهراتها همچنان در مقابل ساختمان پارلمان انگليس هر روز ادامه دارد.

سازمان زنان هشت مارس (ايرانی، افغانستانی) – واحد انگلستان