گزارش از سومین فوروم اجتماعی اروپا در لندن (14 تا 17 اكتبر 2004)

’’ دنیای دیگر ممكن است‘‘ شعار اصلی سومین فوروم اجتماعی اروپا بود كه در تاریخ 14اكتبر با بیش از 35 هزار نفر از سراسر دنیا در لندن برگزار گردید و تا 17 اكتبر ادامه یافت.

در سالن های محل برگزاری سومین فوروم اجتماعی اروپا جمعیت زیادی از كلیه كشورها به چشم می خورد. بیشترین جمعیت را جوانان تشكیل می دادند. شركت وسیع دختران و زنان جوان چشمگیر بود. با اینكه همه شركت كنندگان برای شركت در سمینارهائی كه مورد علاقه شان بود شركت كرده بودند اما علاقه بسیار زیادی را برای بحث در مورد موضوعات مختلف سیاسی خارج از سالن های سمینار از خود نشان می دادند. شخیصیت ها و سازمانهای گوناگون چپ ، فعالین و نهادهای حقوق بشر و...... در سیمنار هائی كه در این سه روز در رابطه با موضوعاتی از قبیل زنان، جهانی سازی، فلسطین ، ضد اشغالگری و جنگ، صدور جهانی اسلحه ، مبارزه برای دموكراسی و علیه جنگ در خاورمیانه و افغانستان و........  تشكیل شد،شركت نمودند. در سالن اصلی غرفه های بسیاری وجود داشت در این غرفه ها انواع و اقسام پوستر و تیشرت و كیف  تا كتابها و جزوات و نشریات  سازمانهای مختلف به چشم می خورد.

ایرانیان به غیر از برخی از زندانیان سیاسی، افراد منفعل، هواداران حزب كمونیست ایران(م-ل-م)، سازمان مجاهدین خلق ، سازمان دمكراتیك و ضد امپریالیستی لندن و ما شركت چشمگیری نداشتند. در این سه روز سازمان زنان هشت مارس در همكاری  با فعالین  جنبش خلقهای جهان مبادرت  به پخش بیش از 2000 اعلامیه كه در مورد پایان دادن به اشغال عراق، دست امپریالیستها از تجاوز به نپال كوتاه و همچنین فراخوان حمایت از پناهندگان كرد ایرانی در تركیه نمود. ما در برخی از سمینارهائی چون سمینار ضد جنگ، فلسطین ، مبارزه برای دموكراسی و علیه جنگ در خاورمیانه و افغانستان و.... با پخش  اعلامیه در بین شركت كنندگان حضور فعال داشتیم.

در این  گزارش بخشی از مباحث ارائه شده به سمینار ها را باز گو می كنیم:

روز جمعه سمینارئی با شركت بیش از 3000 نفر در مورد وضعیت فلسطین برگزار گردید. در این سمینار یك اسرائیلی شركت داشت كه شغل سابقش كاپیتان هلی كپوتر ارتش اسرائیل بود. در بخشی از صحبت هایش گفت كه چشمان من بسته بود و به مدت ده سال عملا همان كاری را كردم كه دولت می خواست اما بیدار شدم و دیدم كه چگونه خانه های  مردم فلسطین را هر روزه به تانك و توپ می بندند. من به این می گویم جنایت جنگی. آن روز ها فكر نمی كردم كه خلبان های دیگری هم برای مخالفت با این جنایت جنگی جمع كنیم. زمانی كه ما بطور علنی مخالفت خودمان را علنی كردیم، مردم عكس العمل های گوناگون كردند. عده ای ما را خیانتكار نامیدند و برخی از ما پشتیبانی كردند. حتی در ارتش نیز ما پشتیبانانی داشتیم. 

ما باید مردم اسرائیل را بیدار كنیم كه دولت دارد با مردم فلسطین چیكار می كند.  - ما ضد دولت اسرائیل هستیم. - خواهان خاتمه دادن به اشغال فلسطین هستیم. من بعنوان یك شهروند اسرائیلی و یك انسان از شما می خواهم كه خواهان تحریم دولت اسرائیل شوید. این سخنرانی از طرف شركت كنندگان مورد استقبال قرار گرفت.

یكی دیگر از سخنرانان مصطفی از فلسطین بود. در بخشی از سخنرانی اش گفت كه بیش از 37سال است كه فلسطین اشغال می باشد و یكی از طولانی ترین مناطق اشغالی در صدسال  گذشته است. دولت اسرائیل به هیچ فلسطینی رحم نمی كند. برای همین است كه ایمان بچه 13 ساله را كشت. نه تنها اورا كشتند، بلكه به جسدش 20 گلوله زدند. فقط قاتل این بچه نباید محاكمه و زندان شود، بلكه شارون نیزباید محاكمه و زندان شود. در چند سال اخیر 3450 نفر از مردم فلسطین كشته شده اند و بیش از 15000 زخمی، از یك جمعیت نزدیك به 4 میلیون. در ادامه افشاگری های این سخنران به وجود حداقل 7000 بازرسی (چك پوینت)كه در فلسطین موجود است اشاره كرد و اینكه مردم برای رفتن از یك مكان به مكان دیگر بارها و بارها مورد گشت قرار می گیرند. حداقل 11 بار. این آپارتاید است همان  آپارتایدی كه در آفریقای جنوبی بود. شارون مسئول كشته شدن صلح است. من آمده ام این جا كه از شما نمایندگان مترقی  بخواهم كه مارا پشتیبانی كنید. مردم فلسطین آزادی می خواهند و این خواسته زیادی نیست.

ما نمی توانیم بین اشغال كننده و اشغال شونده برابری قائل شویم. ما نمی توانیم بین ستمگر و ستمدیده برابری قائل شویم. فلسطین پر خون است، خاورمیانه پر خون است. وقت زیادی نداریم كه بیهوده از دست بدهیم. ما میخواهیم كه اسرائیل تحریم شود. این تحریم بر علیه یهودی ها نیست، علیه مردم اسرائیل نیست. این تحریم علیه دولت اسرائیل است. این تحریم كاركرد دارد همان طور كه تحریم دولت آپارتاید آفریقای جنوبی داشت . این سخنرانی نیز مورد استقبال قرار گرفت.

یك زن عرب از دیگر سخنرانان این سمینار بود. او سخنرانی اش را به كودك 13 ساله ای كه بدن كوچكش بوسیله ارتش اسرائیل گلوله باران شد، تقدیم كرد. افشاگری این سخنران به حول كشته شدن كودكان بود و اینكه افراد مترقی و صلح طلب را فرا خواند كه مانع از كشته شدن كودكان شوند. بطور كلی پیام سخنرانان در این سمینار تحریم دولت اسرائیل بود. در برخی از مباحث سخنرانان اشاره ای به نقش دولت آمریكا و اشغال فلسطین انجام گرفت.  

ما سعی كردیم كه به برخی از شركت كنندگان توضیح دهیم كه اگر چه تحریم هم می تواند یكی از خواسته های تاكتیكی مردم در یك دوره مبارزاتی معین  بر علیه دولت اسرائیل باشد، اما خواسته های مردم فلسطین بسیار فرا تر از این خواسته است. همان گونه كه تحریم و جابجائی دولت آپارتاید جنوبی نیز نشان داد مردم آفریقای جنوبی به آزادی و استقلال خود دست نیافتند. مردم فلسطین فقط از طریق سرنگون كردن طبقات حاكم بر اسرائیل و دفن كلیه امپریالیستها بخصوص امپریالیسم آمریكا است كه می توانند آزادی خود را به كف آورند.

در سمینار دیگری تحت عنوان مبارزه برای دمكراسی و علیه جنگ در خاورمیانه و افغانستان شركت نمودیم. در این سمینار بن بلا از الجزایر شركت كرده بود و ما متاسفانه بخاطر نداشتن گوشی های ترجمه عملا قادر نشدیم از سخنرانی اش یادداشت برداریم. ولی آنچه را كه از دیگر شركت كنندگان دریافتیم موضع رادیكالی را علیه جنگ امپریالیسم آمریكا و متحد ینش بر علیه مردم افغانستان و عراق در سخنرانی اش اتخاذ نموده بود.

یك زن افغانستانی نیز در این سمینار شركت كرد. او گفت كه دموكراسی را نمی شود با زور و جنگ وارد كشوری كرد. وی اساسا بر سر انتخابات افغانستان سخنرانی نمود.

یك فعال حقوق بشر از مصر سخنران بعدی بود.  در بخشی از سخنرانی اش گفت من از كشوری آمده ام كه دویست هزار نفر در زندان بدون هیچ اتهامی زندانی هستند. از كشوری آمده ام كه رئیس جمهورش 24 سال است كه در قدرت است. از كشوری آمده ام كه فقرو تهیدستی مردم بیداد می كند. از كشوری آمده ام كه بهداشت، آموزش و پرورش، بیمارستان و...... ربطی به مردم وسیع ندارد. از كشوری آمده ام كه بسیاری اوقات حكومت نظامی است. و همه این ها مورد حمایت و قبول دولت آمریكا و جورج بوش است. 15 فوریه برای ما بسیار مهم بود كه همراه با میلیونها انسان در سراسر جهان بر علیه جنگ دست به تظاهرات بزنیم. ما فقط 500 نفر بودیم  و حداقل ده هزار پلیس ما را محاصره كرده بودند و مانع از پیوستن مردم به ما می شدند. اما مهم بود كه با هر تعداد بر علیه این جنگ و بوش جنایتكار كه بر علیه مردم عراق جنایت می كند مبارزه نمود. حمایت دولت مصر از سیاست های دولت آمریكا را افشا نمود و همچنین نقش ارتش و پلیس مخفی در سركوب مردم مصر. و در مقابل از مبارزات مردم مصر بر علیه دولت حاكم. در انتها گفت كه مبارزات شما الهام بخش مردم من بر علیه امپریالیسم آمریكا بوده و هست و این پیوند مبارزاتی را باید عمیق تر نمود.

سخنران بعدی یك فعال حقوق بشر از تركیه بود. وی در بخشی ازسخنرانی اش گفت دموكراسی در افغانستان و عراق وجود ندارد. آمریكا وعده داده بود كه با حمله اش به افغانستان دمكراسی و آزادی برای زنان می آورد. اما دیدیم كه هیچ یك از ادعاهای آمریكا نه تنها عملی نشد بلكه بد تر هم شد. پس دلیل آمریكا برای حمله به افغانستان و عراق چه بود؟ مشخص است نفت. بوسیله افغانستان می توانند نفت را از آسیای مركزی بیرون بكشند. بوسیله كنترل افغانستان می توانند پایگاههای نظامی خود را ایجاد كنند و هر زمان كه لازم دانستند بر علیه چین و شوروی استفاده نمایند.

عراق مهم تر از افغانستان از زاویه سود دهی  برای آمریكا می باشد. دومین كشور صادر كننده نفت جهان. كنترل عراق، كنترل انرژی جهان است. كنترل چین و شوروی و آلمان و .... است. این كشور ها به نفت عراق وابسته اند. در بخشی از سخنرانی اش از مقاومت مردم عراق علیه امپریالیسم آمریكا و انگلیس و دیگر متحدینش سخن گفت. و اینكه به واقع آمریكا در عراق شكست خورده است. وی معتقد بود كه امپریالیسم آمریكا بعد از شكست در ویتنام، میلیونها نفر از مردم كامبوج را كشت. امروز هم در عراق همین وضع را دارد و به همین دلیل می خواهد به ایران و سوریه و كره و غیره حمله كند. در ادامه سخنرانی اش از این صحبت كرد كه ماهها قبل از شروع جنك مبارزات ضد جنگ امپریالیستی در تركیه آغاز شد. و مردم از طبقات مختلف در این مبارزه شركت نمودندو موفقیت بزرگی بود.

دوسخنران زن از ایران در این سمینار شركت كردند. بطور كلی بحث این دو سخنران این بود كه ما سال 79 انقلاب كردیم و خودمان این كار را انجام دادیم . الاان هم برای دموكراسی خودمان فعالیت می كنیم و به آمریكا و بوش ربطی ندارد.

در یكی دیگر از سمینار هائی كه بر علیه جنگ بود، سخنرانی مسئول شهرداریهای لندن ( كن لیوینگستون) كه بعد از انتخابات شهرداری مجددا به حزب كارگر(حزب حاكم) پیوست بوسیله جوانان رادیكال و مبارزپائین كشیده شد. در پرچمی كه این جوانان حمل می كردند نوشته شده بود: حزب كارگر، حزب جنگ.

در سمینار دیگری رفقای جنبش انقلابی خلقهای جهان مانع از سخنرانی یكی از وزرای فعلی عراق گردیدند. و از دولت عراق كه دست نشانده امپریالیسم آمریكا است افشا گری نمودند.

 بطور كلی می توان گفت كه بسیاری از سخنرانی هائی كه در سمینارهای مهم این سه روز ایراد گردید، خواست سرنگونی نظام سرمایه داری را در بر نداشت. اگر چه افشا گریهای مهمی از نظام امپریالیستی انجام گرفت اما در تحلیل نهائی آلترناتیوی كه مقابل شركت كنندگان قرار گرفت قابل تحمل تركردن همین نظام بود.

در سمینارهائی كه ما شركت داشتیم هر گاه سخنرانی كه  بطور قوی تری كل نظام امپرلیستی را افشا می نمود مورد تشویق شركت كنندگان قرار می گرفت.  موضع تعداد زیادی از جوانانی كه ما در این سه روز توانستیم تماس بر قرار كنیم و به بحث بپردازیم این بود كه هیچ راه دیگری به غیر از داغان كردن این نظام نیست. آنها می گفتند كه:

Revolution the only solution)) تنها راه حل انقلاب است.

روز یكشنبه بیش از 70 هزار نفر در تظاهرات ضد جنگ شركت كردند.( به گفته پلیس 30 هزار نفر در تظاهرات شركت داشتند.) بسیاری از شركت كنندگان را جوانانی كه به سومین فوروم اجتماعی آمده بودند تشكیل می داد. برخی از شعارهائی كه در این تظاهرات داده شد : نیروهای اشغالگر گورتان را از عراق گم كنید، فلوجا فلوجا تو تنها نیستی، پیروز باد مبارزات فلوجا، انقلاب تنها راه است، دست امپریالیسم آمریكا از نپال كوتاه باد و.......... 

بسیاری از جوانانی كه از كشورهای دیگر در این تظاهرات شركت داشتند با نیروهای پلیس انگلیس در گیر شدند.

سازمان زنان هشت مارس (ایرانی – افغانستانی)- واحد انگلستان

2004 /10/19