گزارشی از تظاهرات لندن

ما امروز تاريخ را ميسازيم!

ساعت دو بعد از ظهر خيابانها مملو از جمعيت است . مردم از صبح زود برای اينكه بتوانند خود را به تظاهرات برسانند در دسته های بزرگ و كوچك در حركتند. در واقع تظاهرات از صبح زود شروع شده است. برای عبور از يك خيابان و رفتن به خيابان ديگر كه در حالت عادی دو دقيقه است ما حدود نيم ساعت بخاطر تراكم جمعيت صرف كرديم. جالب اينكه اين خيابانی نبود كه تظاهرات قرار بود از آنجا شروع شود.

دختران و پسران جوان هر كدام بنا بر ابتكار خود پلاكاردی را عليه بوش و بلر حمل می كردند.

بالاخره از يك سوراخی كه از يك دانشگاه می گدشت خودمان را به تظاهرات رسانديم. از همان ابتدا شروع به پخش اعلاميه های سازمان زنان هشت مارس كرديم. برخورد مردم به گرفتن اعلاميه بسيار جالب بود.

بسياری اول تيتر آنرا می خواندند و بسيار مشتاق آنرا می گرفتند. در حدود نيم ساعت صد ها اعلاميه پخش شد. مردمی كه اعلاميه را گرفته بودند در همان جائی كه ايستاده بودند به خواندن مشغول بودند.

يكساعت از تظاهرات گدشته و ما فقط چند متر توانسته ايم حركت كينم. ما سعی كرديم با سازمان فمنيست انگليسی كه پرچم بزرگی را در محكوم كردن دولت بوش و بلردر كشتار مردم در دست داشتند حركت كنيم.

مجسمه های بزرگی از بوش و بلر كه بصورت موشك درست شده در دست جوانان بود. جوانانی كه بسيار خشمگين بودند و با صدای بلند به شعار دادن می پرداختند.

 شعارهائی همچون:

بوش از اينجا برو بيرون

بوش و بلر قاتلين مردم عراق

بوش و بلر قاتلين مردم فلسطين

بوش و بلر قاتلين مردم افغانستان

يانكی گو هوم

بوش به جهنم برو و بلر هم با خود ببر

ارتش های اشغالگر گورتان را از عراق گم كيند

كشتار مردم خاورميانه بس است

بوش، بلر امروز چند بچه كشته ايد

مرگ بر بوش

مرگ بر بلر

مرگ بر امپرياليسم آمريكا و انگليس

ديروز افغانستان، امروز عراق فردا كجا؟

و دهها شعار ديگر كه بيانگر نظرات و خواسته های مردم انگليس بود.

تركيب تظاهرات بسيار جالب است. بيشترين شركت كنندگان را جوانان تشكيل می دهند. اگر چه زنان و مردان مسن و بسيار پير نيز در اين تظاهرات شركت چمشگيری دارند. اما به جرات ميتوان گفت كه نود و پنج درصد شركت كنندگان را جوانان تشكيل می دهند.

بسياری از سازمانهای شركت كننده در حال پخش اعلاميه هستند و جوانان خود برای گرفتن اعلاميه می آيند.

جوانانی كه تشنه آگاهی بيشتر هستند. جوانانی كه در چند روز گذشته عليرغم مشكلات زيادی كه پليس و نيروی حفاظتی ايجاد كرده بود به تظاهرات در مكان های مختلف پرداخته بودند.

ما حدود سه ساعت كه در تظاهرات بوديم تصميم گرفتيم كه خود را به اوائل تظاهرات كه قرار بود مجسمه بزرگ بوش را سرنگون كنند برسانيم. نزديك به سه ساعت در حركت بوديم اما قادر نشديم خود را به اوائل صف برسانيم. خيابان مملو از جمعيت است.

با اينكه امروز روز وسط هفته است باوركردنی نيست كه اين همه جمعيت در خيابان باشند. در يك بخش از تظاهرات جوانان با طبل حركت می كردند و جلوی ساختمان بی بی سی شروع به زدن طبل و شعار نمودند. شعار می دادند: بی بی سی دروغ بس است. اخبار واقعی را به مردم بدهيد.

مغاره ها همه خالی است. تمام كاركنان در جلوی مغازه ها ايستاده و هر كس به نوعی همبستگی خود را اعلام می كند. جوانی فرياد می زند كه ما هم با شما هستيم به ما اجازه ندادند كه بيائيم، گفتند كه ما را اخراج مي كنند.

يك مجسمه بزرگ بوش كه از خمير كاغذ درست شده است توسط تظاهر كنندگان با طناب به زير كشيده شد و سرنگون شد و جوانان بسياری پس از سرنگون شدن مجسمه به لگد مال كردن آن پرداختند. ديدن اين واقعه آن صحنه ای را بياد می آورد كه مجسمه صدام پس از اشغال نظامی با طناب به زير كشيده شد با اين تفاوت كه مجسمه صدام بوسيله سربازان آمريكائی و تعدادی عراقی هائی كه كاركنان آمريكا بودند به زير كشيده شد. اما در تظاهرات لندن اين مردم و بخصوص جوانان ضد اين سيستم سرمايه داری گنديده بودند كه به اين كار مبادرت كردند.

اين حركت به شدت مورد استقبال تظاهر كنندگان قرار گرفت. و در فواصلی كه هنوز تظاهر كنندگان به ميداني كه قرار بود تظاهرات در آنجا خاتمه يابد می رسيدند اين صحنه در يك صفحه بزرگ تلويزيونی به نمايش در می آيد و با هورا و فرياد و سوت زدن تظاهر كنندگان استقبال می شود.

يكی از تظاهر كنندگان اعلام كرد كه «چشم مردم جهان امروز به ميدان ترافالگار است. ما داريم تاريخ ر ا می سازيم»

برای بوش فرش قرمز پهن می كنند. « قرمزی آن از خون مردم افغانستان و عراق است » يك نفر ديگر گفت در ميدان ترافالگار حوض بزرگی قرار دارد. به ابتكار جوانان رنگ آن به قرمز به علامت خون مبدل شد. از روز اول تا كنون چندين بار آب اين حوض بوسيله پليس عوض شد ولی مجددا به رنگ قرمز در آمد.

پير زنی كه بشدت می لرزيد گفت« نبايد با بوش و بلر دست داد. دستان آنان خونين است »

از روز سه شنبه تا امروز پنج شنبه دولت بلر قادر نشد بوش اين جلاد خلقهای جهان را در هيچ خيابانی ظاهر كند. حتی رسانه های ارتجاعی مانند سی ان ان نيز نتوانست با دروغ پردازيهايش نشانی از استقبال مردم را نمايش دهد. اين رسانه ارتجاعی مجبور شد صحنه هائی از تظاهرات در كشوری كه دولتش نزديك ترين متحد آمريكا است را نشان دهد. نشان دهد كه چقدر رئيس جمهورش در بين مردم انگليس منفور است.

در اين تظاهرات همه مليت ها شركت دارند. يك مبارزه انترناسيوناليستی بر عليه سران دو كشور و دفاع از مردم جهان. درصف اول اين تظاهرات سربازان آمريكائی كه در جنگ ويتنام شركت كرده بودند قرار دارند.

ساعت هفت شب، كماكان تظاهر كنندگان وارد ميدان می شوند و هنوز صف تمام نشده است. وقتی يكی از سخنرانان به افشای تونی بلر و اينكه او چگونه سياستهای آمريكا را به پيش می برد پرداخت روی صفحه بزرگ تلويزيونی كه در ميدان نصب شده است يك ميمون را نشان داد كه بالا و پائين می پرد و تظاهر كنندگان به دست زدن و شعار دادن آنرا تاييد كردند.

در طول اين تظاهرات ابتكارات بسيار جالبی را جوانان زده بودند. بطور مثال دو مجسمه درست شده كه يكي صدام است و ديگری بوش. بوش در حال ماچ كردن صدام است. عين همين را در رابطه با شارون قصاب خلق فلسطين درست كرده بودند.

در يك قسمت از ميدان دختران جوانی قرار داشتند كه فرياد می زدند كه ما صدای زن عراقی هستيم، ما صداي زن افغانی هستيم، ما صدای زن فلسطينی هستيم: بوش و بلر به جهنم برويد.

اين تظاهرات تا شب ادامه داشت و در انتها با زد و خورد جوانان با پليس و سوزاندن عكس های بوش و بلر خاتمه يافت.

بنا بر گفته مطبوعات انگليس 200 هزار نفر در اين تظاهرات شركت كردند. اما به جرات ميتوان گفت كه تعداد شركت كنندگان بيش از اين مقدار بود. البته از روزی كه بوش وارد انگليس شد تظاهرات هائی در لندن و ساير شهر های انگليس به پيش برده شد. در برخی از تظاهراتها جوانان به زد و خورد با نيروهاي سركوبگر پرداختند.

در طی تظاهرات عظيم پنج شنبه و تظاهرات های ديگر در لندن و شهر های مختلف انگليس پرچم هاي آمريكا و انگليس سنبل قتل و غارت و كشتار خلقهای جهان به آتش كشيده شد.

در طی اين چند روز كه بوش جلاد شماره يك خلقهای جهان در لندن بسر می برد، بزرگترين تداركات حفاظتي و امنيتی به پيش برده شده است. تداركات امنيتی به اين بزرگی از زمان جنگ جهانی دوم تا كنون بي سابقه بوده است.

اين گزارش گوشه ای كوچك از تظاهرات عظيم روز 20 نوامبر می باشد.

از قبل، تدارك ديدار بوش در انكلستان در وسط هفته برنامه ريزی شده بود و اين كار بسيار آگاهانه در نظر گرفته شده بود. به اين دليل كه به علت اشتغال مردم به كار از شركت گسترده آنان جلوگيری شود.

شركت بيش از 200 هزار نفر از مردم انگليس به نمايندگی ميليونها ی ديگری بود كه در اين كشور نتوانستند در تظاهرات شركت كنند. به نمايندگی از طرف ميليارد ها انسانی بود كه در اقصی نقاط جهان نفرت عميقی نسبت به بوش و بلر و سيستم و نظام جهنمی اشان دارند. به نمايندگی از طرف مردم عراق بود كه برای بيرون كردن ارتش های اشغالی آمريكا و انگليس به مبارزه ادامه می دهند. به نمايندگی از طرف خلق فلسطين بود كه در نوار غزه با دستانی خالی اما عزمی آهنين به شكستن طرحهای امپرياليستی در نوردند. وجود هزاران دختردر اين تظاهرات به نمايندگی از طرف ميليونها زن در سراسر جهان بود كه تا رهائی از سيستم مردسالار حاكم بر جهان به مبارزه ادامه خواهند داد.

سازمان زنان هشت مارس)ايرانی - افغانستانی -( انگلستان

20/11/2003