قتل زنان از ایران تا پاکستان، از مکزیک تا انگلستان، از هند تا آمریکا ....
تفکر بردگی مطلق و تملک بدن و افکار تمام زنان جهان است!
سالانه بیش از ۵۰۰۰ زن در سراسر جهان تنها قربانی قتل ناموسی می‌شوند. همین چند روز پیش، «هاجره» زن جوان باردار از بلوچستان ایران که تنها، «شک» شوهر معتادش منجر به خوراندن اسید به او، تکه‌تکه شدن با چاقو و سرانجام سوزاندنش شد. کمی دورتر از بلوچستان، دو دختر نوجوان از پاکستان که پخش ویدئوی معاشقه‌شان با یک مرد منجر به قتل‌شان شد.... زنانی که تنها به دلیل رسانه‌ای شدن از قتل‌شان خبردار شده‌ایم. زنانی که جرم‌شان «زن» بودن در مناسباتی بس عقب‌مانده و پوسیده است که در آن هرگونه شایعه سازی ناموسی، اقدام به جدایی و طلاق از سوی زنان، مقاومت در برابر ارزشها و ﺑﺎورﻫﺎ و تعصبات سنتی یا مذهبی در رابطه با رفتار و نقش زنان، هر نوع رابطه و اظهار علاقه و عشق به جنس مخالف و یا هم‌جنس، مساوی با تحقیر، ضعف، بی‌آبرویی و شرمی است که تنها خون می‌تواند آن را پاک کند!
اخلاقیات مذهبی و سنتی عقب‌مانده و قوانین زن‌ستیز و مردسالارانه که به هر مردی قدرت سرکوب و ستم بر زنان را می‌دهد، تقویت تفکری که زن را جزئی از مایملک مرد می‌داند، نتیجه‌ای جز وحشیانه‌ترین شکل خشونت بر زنان و قتل آنان را نمی‌تواند نداشته باشد.
زنان و دختران سنگسار می‌شوند، سوزانده می‌شوند، خفه می‌شوند، سرشان از تن جدا می‌شود، با چاقو تکه تکه و با اسلحه سوراخ سوراخ می‌شوند تا به آن‌ها یادآوری شود که تنها "عفت، پاکدامنی، مطیع بودن، نجابت و سر به زیری" آن‌ها تجسم "برتری، سربلندی، سلطه، قدرت، اقتدار و سالاری و ناموس" مردان‌شان است. این حد از توحش، سلطه و مالکیت یک فرد بر تمام اعضای بدن و روح و روان فرد دیگر را نسبت به هیچ گروه و دسته‌ای نمی بینیم مگر به بردگان.
زمانی که تفکر پدر/مردسالاری، فرهنگ بردگی مطلق و تملک بدن و افکار زنی در هر نقطه از جهان به غنیمت گرفته شود، این تمام زنان جهان‌اند که به اسارت در آمده‌اند. فرهنگ مبتنی بر«سالاری» مرد در برابر موجودیت و سکسوالیته زن! یک جا به نام «ناموس، عزت، شرف مردانه» و جایی دیگر به نام «حسادت و عشق زیاد مرد» و یا «فشار زیاد روحی یا اقتصادی به مرد»، کافی است که مردان برای کشتن زنان، بهانه لازم را در دست داشته باشند! اما هر در شرایط یا هر نقطه از جهان، این «بدن و سکسوالیته» تمام زنان جهان است که در برابر مردان و تفکر سالار بودن آن‌ها به تحقیر شدن، اجبار، خشونت، تبعیت و کشته شدن‌شان می‌انجامد.
این فرهنگ ضد زن در تمام دنیا وجود دارد؛ تنها شکل و اسمش فرق دارد! سطح و درجه فجیع بودن این قتل‌ها فرق دارد. چگونگی ملک و برده بودن زن فرق دارد. کشتار زن به دلیل موقعیت فرودست‌اش در برابر مرد اما همان است! کشتاری که از زمان قرنطینه مربوط به ویروس کرونا افزایشی جهش‌وار داشته است! این‌که برای میلیون‌ها زن در جهان، در خانه ماندن به معنای زندانی شدن با قاتلان‌شان باشد یک فاجعه است، و این‌که گند و چرک تفکر زن‌ستیزانه و مردسالارانه چطور در اشکال و شرایط گوناگون موجودیت تعفن‌آور خود را به‌نمایش درمی آورد. از مکزیک که در مدت سه ماه از شروع قرنطینه ۱۰۰۰ زن به قتل رسیده‌اند تا انگلستان،ایتالیا، اسپانیا، ترکیه و.... با نام‌های مختلف اما با یک ماهیت انجام شده است.
این شرحه شرحه کردن‌های بدن زنان و تصاحب آن در اشکال گوناگون، تفکر مالکیت بر بدن زن، تفکر فرودستی و ضعف و حقیر بودن زن، تبدیل به یک تفکر نهادینه در سطح جهان شده است. باید بتوانیم فرای چارچوب و تفکر و استدلاتی که به خورد ما داده شده است مبارزه کرده و خواسته‌هایمان را مطرح کنیم. باید مبارزه‌ای آگاه و منسجم و تا به آخر را پیش بریم. استراتژی مبارزات زنان رسیدن به رهایی از هر نوع ستم و روابط مالکیت موجود، ایدئولوژی و فرهنگ منطبق بر آن است که تمام زنان را برده کرده است؛ و نه تلاش برای کمی بهتر کردن شرایط با ماندن در همان چارچوبی که از فرودستی زنان نفع می‌برد. باید بیش از گذشته افکارمان را در درک از ستم بر زن و ریشه آن ارتقا دهیم تا صفی متحد از زنان مبارز و آگاه را در برابرنظام مردسالاری و هرگونه رابطه مبتنی بر سلطه و مالکیت در تمام اشکالش سازمان‌دهی کنیم. باید کنترل بدن‌مان را از چنگال مالکیت مردسالاری حاکم بر جهان، باز پس بگیریم.
سازمان زنان ۸ مارس (ایران-افغانستان)
19 می 2020
www.8mars.com
zan_dem_iran@hotmail.com
www.youtube.com/8marsorg
https://facebook.com/8Mars.org
https://t.me/hashtemars