«طراحی سوخته» نمایشی از استیصال رژیم جمهوری اسلامی!
اوضاع اضطراری است؛ هم برای ما و هم برای جمهوری اسلامی. نمایشی که تحت نام «مستند» تلویزیونی در شبکه‌ی دوی سیما ارائه شد و ضرب و شتم و دستگیری مجدد اسماعیل بخشی و سپیده قلیان ـ این بار همراه برادرش مهدی - زنگ خطر را برای همه‌ی مبارزان آگاه و پیش‌گامان جنبش‌های سیاسی و اجتماعی به صدا درآورده است. درست همان‌طور که افشاگری‌های بی‌باکانه‌ی اسماعیل و سپیده (به‌ویژه همان چند سطری که پیش از نمایش تلویزیونی علیه ستم‌گران فاسد منتشر کردند) زنگ خطر را برای جمهوری اسلامی نواخته است. صدای رسای این دو مبارزِ حق‌طلب و آزادی‌خواه، نشانه‌ی تحولی است که در ذهنیت جامعه و روحیه‌ی مردم شکل می‌گیرد.
سپیده قلیان به‌درستی بر روی این حقیقت انگشت گذاشته است که «من و اسماعیل بخشی که سهل است پنج هزار کارگر هفت‌تپه را هم جلوی دوربین بنشانید و از آن‌ها به‌زورِ کابل و باتوم اعتراف اجباری بگیرید، بازهم چیزی از اصل داستان این‌که شما ستم‌گر و فاسد هستید کم نخواهد کرد.»
سیاست‌ریزانِ امنیتیِ جمهوری اسلامی به خیال خود «مستندی» بر پایه‌ی اعترافات ساختند. مقایسه‌ی صحنه‌های «طراحی سوخته» با آن‌چه اوایل دهه‌ی 1360 در تلویزیون نمایش می‌دادند، نشانگر این است که چه تغییرات بزرگی در این رابطه میان حاکمان و محکومان جامعه صورت گرفته است. گرچه حاکمان ستم‌گر و فاسد، رسانه‌های رسمی را هم‌چنان در انحصار و اختیار دارند، اما افکار عمومی و ذهنیت توده‌ها را مدت‌هاست که باخته‌اند. دیگر مثل دهه‌ی 1360 ازنظر سلطه‌ی ایدئولوژیک، دست بالا را ندارند. دیگر نسل‌های جوان و نوجوان، زن یا مرد، کارگر و زحمتکش یا مدرسه‌ای و دانشگاهی، برای‌شان تره هم خرد نمی‌کنند. به تبلیغات و قسم و آیه‌های‌شان باور ندارند.
اما هدف «مستند» از این نمایش، خرد کردن روحیه‌ی مردم خشمگینی که به تماشای آن نشسته بودند هم نبود. آن‌ها این‌بار یک هدف سیاسی معین داشتند: فاصله انداختن و دور کردنِ توده‌های معترض و حق‌طلب از مبارزان صف اول، از پیش‌روانِ با دل و جرئت که دغدغه‌ی جمع را دارند و نه منفعت خود.
نگاه «مستند» سازان وزارت اطلاعات فقط متوجه کارگران و پایینی‌های جامعه نیست؛ فقط برای دور نگه‌داشتن مردم از اندیشه و راه و آلترناتیو ضد سرمایه‌داری نیست. آن‌ها به فکر میانی‌ها و بالایی‌هایی که چندان دل خوشی از حکومت مذهبی و انحصار و استبدادش ندارند هم هست. «طراحی سوخته» به مخالفان طرفدار غرب حکومت و سلطنت‌طلبان و امثالهم هم پیام می‌دهد: مواظب باشید و در رسانه‌های تان بی‌خود مبارزات کارگری و فعالان‌اش را تبلیغ نکنید! این‌ها کمونیست‌اند! همان دشمنان مشترک ما و شما از گذشته تاکنون و همیشه.
پیام «مستند» سازان به روشنفکران و هنرمندان طبقه‌ی میانی که گاه‌به‌گاه از استبداد حاکم و فسادِ مقامات می‌نالند و این‌جا و آ‌ن‌‌جا علیه ستم‌گری‌های آشکار موضع‌گیری می‌کنند هم این است که: حواس‌تان باشد! حامی انقلابی‌ها نشوید. برای‌شان لایک نزنید. این‌ها راه‌شان با شما یکی نیست. اگر این‌جا دست از پا خطا کنید، حساب شما را هم خواهیم رسید.
بنابراین نباید خیال خود را راحت کنیم که نمایش «طراحی سوخته» به‌خودی‌خود، رژیم را رسواتر و ضعیف‌تر می‌کند و برای انقلابیون و آزادی‌خواهان کاری باقی نمی‌ماند جز جمع‌کردن میوه‌های این «گاف» تبلیغاتی ـ امنیتی جمهوری اسلامی. امروز به‌طور مشخص، باید مبارزه‌ای اضطراری را برای آزادی دستگیرشدگان مبارزات اخیر به راه انداخت و با مبارزه برای آزادی کلیه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی و قطع تعقیب و آزار مبارزان و معترضان پیوند داد.
بر کسی پوشیده نیست که در طی چهل سال گذشته زنان مبارز و انقلابی در زندان‌های جمهوری اسلامی، به خاطر زن بودن و مبارز بودن، تحت شکنجه و آزارهای جنسی و جنسیتی قرارگرفته‌اند. به همین دلیل هم شکنجه و آزار جنسیتی سپیده قلیان در زندان به خاطر زن بودن و جسارت مبارزاتی‌اش صورت گرفته است. ایدئولوژی بنیادگرایان اسلامی حاکم همواره این بوده است که برای زنان مبارز، استقلال فکری و عملی قائل نیست و بر همین پایه نیز به سپیده انگ‌های گوناگون زده‌اند. آن‌چه در نمایش «طراحی سوخته» عیان است، حمله به جنبش کارگری، به جسارت و نقش گرفتن زنان در مبارزه، به همبستگی اقشار و طبقات مختلف در مبارزات ضدِ رژیم، به تشکل‌یابی و حمله به انقلابیون و کمونیست‌هاست.
ساختن دنیایی که در آن زندان و زندانی نباشد، درگرو گسترش آگاهی انقلابی در میان مردم ستم‌دیده نسبت به ریشه‌های مشترک ستم طبقاتی، جنسیتی، ملی و مذهبی و... در جامعه است. در این مسیر، تنگ‌نظری، سکتاریسم، فرق نگذاشتن میان تضادهای درون مردم با تضادهای آشتی‌ناپذیر مردم با قدرت‌های حاکم، به دنبال توطئه‌چینی‌ها و تفرقه‌افکنی‌های رژیم افتادن و نیروهای مردمی را علی‌رغم هر اختلاف‌نظر و حتا هر اشکال و انحراف سیاسی آماج حملات خصمانه قرار دادن، به ساختن جنبشی انقلابی با هدف سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی خدمت نمی‌کند. هشیار باشیم!
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
22 ژانویه 2019
www.8mars.com
www.youtube.com/8marsorg
www.facebook.com/8marsorg
https://t.me/eightmars