از هند تا پاکستان و ایران ما همه در بندیم،
زنجیر های اسارت زنان را در سرتاسر جهان در هم شکنیم!
بار دیگر خشونتی وحشیانه علیه زنان در هند، جهان را تکان داد. در اوائل هفته دو دختر 14 و 16 ساله در روستایی در منطقه شمال هند (Uttar Pradesh) مورد تجاوز گروهی سه مرد قرار گرفته و سپس از درختی حلق آویز شدند.
اکثر مناطق هند به طور عمیقی در تقسیم بندی های «کاست طبقاتی» و «مذهب» قرار دارند و روابط اجتماعی موجود ریشه عمیقی در آن ها دارد. طبق گفته پدر یکی از قربانیان، متجاوزین متعلق به طبقه مسلط در آن ناحیه هستند و قربانیان از کاست محروم و پایین. درست به همین دلیل حتا در هنگام مراجعه پدران به پلیس مبنی بر گم شدن دخترانشان مورد توهین و بد رفتاری قرار می گیرند. زیرا از کسانی شکایت می کنند که با پلیس در یک کاست طبقاتی قرار دارند! در طول قرن ها به این صورت بوده است که هندو های متعلق به کاست بالای طبقاتی می توانند به افراد کاست پایین حمله کنند و حتا آن ها را به قتل برسانند، به زنان تجاوز کنند و در عین حال از هر مجازاتی مصون باشند.( به نقل از روزنامه نیویورک تایمز 29 می 2014)
آمارها حاکی از آن است که در هند، کشوری جمعیت 1.2 میلیارد نفر، هر 22 دقیقه یک زن مورد تجاوز قرار می گیرد. (www.cbc.ca/news/world) هر چند این آمار ها در برابر آن چه که به طور واقعی انجام می شود، ناچیز است. چرا که به خاطر فرهنگ و سنت ضد زن، در صورت گزارش به مراجع دولتی این زنان قربانی هستند که محکوم می شوند و به همین دلیل بسیاری از زنان هرگز به هیچ مرکزی گزارش نمی دهند.
زنان در سرتاسر جهان فرودست و هم چون یک "شیئ" که در جایی "گران بها" و در جایی دیگر "بی ارزش" هستند به حساب می آیند. شیئی که باید « تحت سلطه» و «قابل کنترل و تملک مردان» باشد. تجاوز به زنان یا اعلام جنگ است علیه زنانی که دیگر حاضر نیستند در جایگاه فرودست خود قرار گیرند، و یا اعلام جنگ و موضع علیه یک گروه، طبقه و یا یک ملت است جهت تحکیم جایگاه تحت سلطه بودنشان.
از هند به پاکستان و ایران می رویم تا ببینیم چگونه این زنجیره خشونت افسار گسیخته علیه زنان مرز نمی شناسد و ابعادی بس گسترده وهولناک دارد. کشورهائی که اخیرا دو زن دیگر به "جرم دوست داشتن" و "هتک حرمت و شرف و ناموس" مورد سنگسار و قتل "مالکین" خود در خانواده، قرار گرفتند.
پاکستان، جایی که فرزانه ی باردار در مقابل دادگاه لاهور و حضور پلیس که حافظ سنت های کهنه،عقب مانده و مرد سالار است، توسط مردان خانواده خود با تکه های سنگ مغزش متلاشی می شود. جایی که طی یک سال گذشته بیش از هزار زن فقط به دلایل "ناموسی" به قتل رسیده‌اند.
به ایران می رویم جایی که عاطفه نویدی، دختری 18 ساله در شهرک حسن‌آباد شهرستان کنگاور کرمانشاه به دلیل داشتن دوست پسر توسط پدر خود سر بریده شد... جایی که زنان قربانی دستگاه قضایی مردسالارهستند که قوانین، سنن و افکار ضد زن شریعت اسلامی بر آن حکم می راند و فرهنگی را در جامعه تولید و باز تولید می کند که در آن بدن زن و رفتارهای کنترل شده ی اجتماعی او مساوی است با آبرو، شرف و اعتبار خانواده و اگر در حفظ آن "خطایی" صورت گیرد، این شرف لکه دار شده و تنها با کشتن آن زن به خانواده باز خواهد گشت.
زنان در جای جای این جهان هر روز و هر دقیقه فقط به خاطر زن بودن مورد تجاوز، ضرب و شتم و آزار جنسی قرار گرفته و یا به قتل می رسند. در خاورمیانه پس از استقرار دولت های اسلامی ابعاد خشونت علیه زنان بسیار گسترده تر شده است. جایی که اینک ایدئولوژی مذهبی پروسه ی ستم و استثمار جامعه را پیش می برند و برای بقای خود به فرهنگ مردسالار اسلامی ، ارزش ها، عرف، سنن و رسوم بس زن ستیز و پوسیده را اشاعه می دهند.
مساله بی قانونی و یا ضعف قانون در این کشور ها نیست که بتوان با اصلاحاتی چند آن را بر طرف کرد. مساله نظامی است که جز بر پایه اشاعه افکار ضد زن به شیوه های گوناگون، جز بر پایه تقدس حق مالکیت خصوصی، جز بر پایه فرودست کردن نیمی از جامعه و امتیاز دادن به نیم دیگر برای کنترل کل جامعه، جز بر پایه ایجاد و حفظ تمایزات طبقاتی، جنسیتی، ملی، نژادی و روابط قدرت، جز بر پایه ستم و استثمار، نمی تواند موجودیت و کارکرد دیگری داشته باشد. در نتیجه این نظام را باید سرنگون کرد و نظامی را ساخت که در آن فرهنگ، ارزش ها و افکار جامعه در جهت بنای دنیایی بدون تجاوز و قتل و خشونت علیه زنان باشد، جامعه ای که ستم و استثمار را از بین ببرد و کل بشریت را رها سازد. در غیر این صورت می توان گفت باز هم نظاره گر چنین فجایعی خواهیم بود و این نظام پدر- مردسالار به زندگی گندیده خود ادامه خواهد داد.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)- انگلستان
1 ژوئن 2014
www.8mars.com
zan_dem_iran@hotmail.com