سلسله یادداشتهایی در مورد مبارزه علیه نشست سران هشت کشور صنعتی در آلمان
ضرورت شرکت اپوزیسیون مترقی ایرانی در مبارزات جی 8 (1)
هر ساله سران 8 کشور بزرگ صنعتی در یکی از مناطق جهان نشستی برگزار می کنند تا تصمیمات خود را جهت پیشبرد نظم نوین امپریالیستی در حیطه های مختلف اقتصادی، سیاسی و نظامی همگون و هماهنگ کنند. موضوع مرکزی این تصمیمات در مورد چگونگی استثمار و غارت اکثریت مردم جهان است. تصمیمات این نشست بر کشت دهقانی در روستایی ناشناخته تا شرایط زنی در دورافتاده ترین مناطق جهان نیز تاثیر می گذارد. در این برنامه ریزی جهت سودآوری انحصارات مالی حاکم بر جهان، حتی یکی از ستمدیدگان و استثمارشدگان از قلم نخواهد افتد. در این نشست تصمیم گرفته می شود که چه تعداد از مردم جهان باید توسط ماشین جنگی امپریالیستها کشته شوند، چه تعداد از کودکان و زنان جهان از طریق تحریم اقتصادی محکوم به مرگ تدریجی شوند و چه تعدادی شیره جانشان در چرخه تولید انبوه اقتصاد بازار آزاد باید تا آخرین قطره کشیده شود و چگونه اکثریت مردم جهان قربانی منافع اقلیتی ناچیز شوند. در این نشست، سرمایه از زبان سران هشت کشور صنعتی و صدها تن از مدیران و برنامه ریزان بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی سخن خواهد گفت.
امسال نیز سران 8 کشور جهان(آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان، ایتالیا، کانادا، ژاپن و روسیه) در شهری نزدیک روستوک در کشور آلمان، جلسه سالانه خود را برگزار می کنند. این نشست در روزهای 6 تا 8 جون 2007 تحت شدیدترین اقدامات امنیتی برگزار خواهد شد. دیواری اهنین به طول سه کیلومتر به ارتفاع سه و نیم متر از محدوده نشست را حفاظت خواهد کرد. هزاران پلیس و نیروهای امنیتی در طول این نشست در دهکده کوچک هایلیگه دام در حالت آماده باش هستند. آسمان بالای سر این سران توسط پدافند هوایی و حریم رودخانه کنار این دهکده تا 12 کیلومتری بروی هر جنبده ای بسته است.
و سئوال اینجاست که این همه حفاظت امنیتی برای این نشست چرا؟ مگر نه اینکه سرمایه داری پیروزی و برتری خود را ثابت کرده است؟!
نیروهای انقلابی و رادیکال جهان، زنان و مردانی که نتایج شوم بیش از دو دهه سیاست و اقتصاد نئولیبرالیزاسیون را تجربه کرده اند و همه کسانی که علیه نظام سرمایه داری، جنگ افروزی و تجاوزات امپریالیسم، راسیسم و پدرسالاری و مردسالاری هستند، علیه اجلاس این سران در محل نشست سران هشت کشور گرد می آیند. بیش از چندین سال است که سران هشت کشور اجلاس خود را در میان اعتراضات صدها هزار نفر زن و مرد برگزار می کنند.
هزاران نفر از زنان و مردان آزادیخواه هر ساله خود را از اقصا و نقاط جهان به محل اجلاس سران می رسانند تا فریاد اعتراض و خشم چندین میلیارد مردم جهان را در اقدامی جهانی طنین افکن کنند. هزاران نفر با هزاران ایده و هزاران روش به صدها اقدام مبارزاتی متنوع دست می زنند تا این اجلاس را مختل کنند تا مشروعیت این اجلاس و سران این کشورها را بیش ار پیش زیرسئوال برند. هزاران نفر بیش از یک هفته با کوله پشتی ا در کمپ های نزدیک محل اجلاس سران مستقر می شوند. با پلیس درگیر می شوند، از پلیس لگد می خورند و لگد می زنند، اما با پیگیری و سماجت به مبارزه خود ادامه می دهند. آنان حس همبستگی بین المللی را با چهره ها، زبانها و فرهنگهای گوناگون تجربه می کنند و مهمتر از آن جلوه ای شکوهمند از اتحاد ستمدیدگان جهان علیه نظم سرمایه دارانه امپریالیستی جهان کنونی هستند. این هزاران نفر، خواب خوش را از این سرمایه های شخصیت یافته سلب می کنند.
رسانه های جهانی که بیش از دو دهه است نقشی تعیین کننده در ماشین جنگی امپریالیستی یافته اند، به محل نشست هجوم می آورند تا به اصطلاح این نمایش قدرت سران دول سرمایه داری را به جهان مخابره کنند، آنان طی چند سال گذشته ناچار شده اند تصاویر عظیم ترین تجمع ضد سرمایه و ضد امپریالیستی را نیز مخابره کنند زیرا نادیده گرفتن صد هاهزار نفر ممکن نیست.
از زمان اجلاس سران در جنوآ در سال 2001، برهم زدن این نشست در دستور کار کلیه نیروهای ضد امپریالیست، ضد سرمایه داری، ضد راسیسم، ضد پدرسالاری و مردسالاری و .... قرار گرفته است. دستور کار زنان و مردان بی شماری که می خواهند این نظام را در همه حیطه ها به مصاف بطلبند. علاوه بر کسانی که برای اعتراض به هایلیگندام می آیند حدود 6 میلیون نفر در شهرهای مختلف جهان علیه این نشست دست به اعتراض خواهند زد. اینان مدعیان جهانی دیگرند. حضور انبوه این همه زنان و مرد در جنوآ، یوتبوری، کالگاری، ادینبورگ و امسال در روستوک آلمان به همه بی چیزان جهان الهام می دهد تا چند میلیون فعال علیه این نظام، بتوانند گردان های نبرد خود را به چندین میلیارد نفر برسانند.
حضور نزدیک به صد هزار نفر زن و مرد اغلب از مردم کشورهای غربی علیه جنگ، علیه نظام سرمایه داری در سراسر جهان نشان می دهد که تحقق جهانی دیگر رویا نیست.
ما نیز به همراه زنان و مردانی که همت این سفر پرشور را کرده اند به هایلیگندام خواهیم رفت تا مطالبات و آمال و آرزوی اکثریت زنان، کارگران، دانشجویان و هزاران زحمتکش ساکن ایران را به زبانهای آلمانی، فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی، اسپانیایی، روسی، کردی، عربی و.... فریاد کنیم. تا در این مبارزه، تنفر خود و اکثریت مردم ایران را از مناسبات استثمارگرانه و غیرعادلانه حاکم بر ایران و جهان اعلام کنیم تا فریاد اعتراض و خشم ما صدها هزار نفر فارغ از جنسیت، نژاد، زبان و .... موسیقی نوید بخش جهانی دیگر شود.
حضور زنان و مردان تبعیدی ایرانی در مبارزات علیه جی 8 ، در کنار زنان و مردم ملیت های گوناگون جلوه ای از هم سرنوشتی و همبستگی اکثریت مردم ایران با مردم جهان است که با چشم انداز جهانی دیگر در حال پیکار با مرتجعین بنیادگرای اسلامی حاکم بر ایران هستند. رهایی و آزادی مردم ایران بخشی از نبرد ستمدیگان جهان برای ساختن جهانی دیگر است.
سازمان زنان هشت مارس (ایرانی، افغانستانی)
22 می 2007
www.8mars.com