حضور پر قدرت و سهم بالای زنان در تمامی مبارزات نشان از این دارد که آنان به درجات قابل توجهی از زیر سایه مردان در مبارزه خارج شده اند. مسلما این تغییر حتی در شکل اولیه آن، ضربه‌ای است به تفکرات پدرسالارانه در جامعه، اگر چه این اول کار است و زنان می‌توانند و این پتانسیل را دارند که هر چه بیشتر از تفکرات مردانه، فرهنگ پدرسالارانه که در جنبش‌ها و سازمان‌ها هم عمل می‌کند، بیرون آیند تا بدین گونه به گسست‌های رادیکال‌تر و عمیق تری، هم در بین زنان و هم در بین مردان دامن زده شود.
دردناک است که یک فمینیست که ظاهراً درگیر مبارزه با ستم بر زنان است، مجبور است چنین انحرافات اجباری را تحلیل کند تا نهایتا طرح بیوترمینیستی (زیست- جبر گرایانه – مترجم) دیگری ارائه دهد که آن هم امکان تغییر در جوامع بشری، از جمله در روابط بین زن و مرد را بالاجبار محدود می‌کند.
ما زنان افغانستانی و ایرانی دست در دست هم و با حمایت و همبستگی جهانی زنان، مصمم هستیم که بی باکانه و آگاهانه در راه تحقق این نیازها برای رسیدن به رهایی، مبارزات خود را پیگیرانه ادامه دهیم و روز جهانی زن را به روزی در خدمت به واقعیت بخشیدن به این آرزوهای دست یافتنی، بدل سازیم.
مبارزات الهام بخش معلمان و سایر مبارزاتی که خصوصا از دی ۹۶ تا کنون به اشکال گوناگون ادامه داشته است، بیش از پیش ضرورت تغییر رادیکال در جامعه را طلب می کند. جامعه در حال انفجار است. اکثریت مردم خصوصا میلیون ها کارگر و زحمتکش به ستوه آمده اند.
با وجودی که جمهوری اسلامی، شمشیر را از رو بسته و با شلیک به سمت معترضین، با بگیر و ببند و ضرب و شتم، با زندان، شکنجه، تهدید، اعمال محرومیت ها و محدودیت های مختلف، تلاش می کند جامعه را تحت کنترل خود در آورد ولی روز به روز مبارزات زنان معترض در عرصه های مختلف، بی پروا تر شده و با ایده ها و ابتکارات متفاوت در مقابله با ارکان نظام قد علم می کنند و طبیعتاً زنان بیشتری هم زندانی می شوند....
بردگی در بسیاری از کشورها رسما غیر قانونی است. اما این غیرقانونی بودن، باعث نشده که بردگان در روز روشن و یا به شکل مخفی از طریق باندهای مافیایی، در جامعه معامله شوند. در بسیاری از کشورها بردگی یک پوشش قانونی یافته و در حقیقت، زندگی بردگان توسط باندهای مافیایی کنترل می شوند. «حق و حقوقی» که در قراردادها و کنترات ها، برای کارفرما منظور می شود، در حد «مالکیت» بر انسان است.
فقط در قرن ۱۹، دو میلیون برده از کشورهای مختلف آفریقا به سمت ایران آورده شدند. بیش از سی درصد برده ها در این مسیر جان خود را از دست دادند. بخش بزرگی از این برده ها که چیزی نزدیک به ۶۰ در صد آن را در بر می گرفت، زن بودند. برده های زن اساسا جهت بردگی جنسی به دربار اشرافیت برده می شدند. با شکست ایران در جنگ علیه روسیه تزاری و عقد معاهده ترکمنچای و تقریباً قطع دسترسی ایران به برده از شمال، - ارمنستان، کرجستان، قفقاز.... - ارتجاع ایران تجارت برده از آفریقا را شدت بخشید.
هزاران نفر از زنانی که از نیجریه قاچاق می شوند به بریتانیا برای بردگی جنسی و بردگی کار خانگی آورده می شوند. بسیاری از کودکان قربانی قاچاق در بریتانیا در واقع در داخل کشور خرید و فروش می شوند.
نگران تو ام و هم سالانت که مبادا وحشت شاخه های کوچک کودکی تان را بشکند که مبادا دندان گرگ اندیشان تا دامان تان برسد و شادی تان طعمه ی کفتاران شود
سیر پیوستن و همدلی زنان افغانستان و اعلام حمایت و پشتیبانی زنان در گوشه و کنار جامعه با این مبارزات پتانسیل بالای مبارزاتی است که در دل جامعه نهفته است.