زنان پیشقراولان مبارزه برای رهایی!

۸ مارس روز جهانی زن، روز همبستگی، روز صف آرایی متحدانه زنان علیه سیستم مردسالار حاکم بر جهان!

زمانی که زنان کنیا بزرگترین تظاهرات خود را در ٢۸ ژانویه ٢٠٢۴ برگزار کردند، در آن سوی جهان بزرگترین  تظاهرات ها به رهبری زنان در اعتراض به نسل کشی مردم بلوچ توسط رژیم جمهوری اسلامی پاکستان سازماندهی شد. وقتی در رم ۵٠٠ هزار نفر که عمدتا زن بودند در روز ٢۵ نوامبر ٢٠٢٣، علیه خشونت و آمار بالای زنکشی در ایتالیا، و به  ویژه برای ابراز خشم علیه قتل جولیا چکتین دانشجوی ٢٢ ساله بدست دوست پسرش به خیابان آمدند؛ در ایران، زنان علیه حجاب اجباری در جنگی روزانه با سرکوبگران رژیم نه تنها در خیابان ها بلکه در زندان ها مبارزه را ادامه دادند. وقتی  در ایسلند ده ها هزار زن به خاطر خشونت مبتنی بر جنسیت در اعتراض به شکاف دستمزد میان زن و مرد در اکتبر 2023 دست به اعتصاب زده و از کار دست کشیدند، در افغانستان زنان علیه اجباری شدن برقع و احکام ضد زن طالبان به اشکال مختلف دست به اعتراض زدند و در فرانسه زنان در نوامبر ٢٠٢٣، خیابان های پاریس و دیگر شهر ها را با شعار «هر شش دقیقه یک تجاوز در فرانسه» اشغال کردند...

زنان این چنین سمفونی شکوهمندی از مبارزه و  شجاعت را  در سراسر جهان آفریدند. مبارزه شکوهمندی که چنان گسترده و چشم گیر است که از یک طرف توجه مردم جهان را به خود جلب کرده و از طرف دیگر مرتجعین رنگارنگ را دچار سرگیجه کرده است.

این صدای رسای زنان برای تغییر موقعیت اسارت بارشان از ایران و افغانستان تا مکزیک و آمریکا، از بلوچستان تا کنیا و فرانسه، از پاکستان و لهستان تا ایتالیا و هند، از گواتمالا و انگلستان تا هلند و ترکیه و آلمان، از کردستان سوریه تا غزه علیه نسل کشی و آزارجنسی و تجاوز توسط نژاد پرستان فاشیست...؛ است که در جهان طنین افکنده است. پیشگامی زنان در قیام ژینا (مهسا) در ایران، علیه حجاب اجباری، این فشرده ستم بر زن، که با آتش زدن آن، شعله های این قیام را شعله ور تر کردند، توانست امید به تغییر را نه در خاورمیانه بلکه در سطح جهانی بیافریند. قیام ژینا شرایط را برای مبارزه علیه ستم بر اقلیت های جنسی و جنسیتی با شعار« ترنس، کوئیر، رهایی» از زیر خاکستر سکوت بیرون کشید و به صحنه واقعی مبارزه  کشاند. مبارزه زنان در افغانستان علیه طالبان زنِ ستیز، اعلام پرقدرت این پیام است که: « تسلیم نمی شویم، گردن نمی گذاریم و برای رهایی می جنگیم».

 سرچشمه این انرژی مبارزاتی، نفرت و خشم میلیاردها زن از ستم و سنت های پدرسالارانه ای است که در طول تاریخ بر زنان تحمیل شده و امروزه در جهان سرمایه داری حاکم تقویت و تعمیق یافته است. زنان به وسعت جهان تمامی تعفن و قصاوتِ سیستم سرمایه داری را یک جا دریافت می کنند. وجودشان برای تامین نیروی کار و تضمین ادامه یابی سیستم استثماری و برای لذت بخشی به مردان به کار گرفته شده است. زنان بیشترین بار ستم گری و بیشترین بار مقابله با منحط ترین و زشت ترین جنبه های زن سیتزانه سیستم سرمایه داری، را به دوش می کشند.

زنان مبارزات خود را به اشکال مختلف در خانه و در جامعه، علیه حجاب اجباری و برقع، علیه ستم بر ال جی بی تی کیو پلاس ها، علیه قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی، علیه بنیادگرایان فاشیست مسیحی و ممنوعیت سقط جنین، علیه تجاوز، علیه قتل زنان تحت نام «ناموس و یا عشق و حسادت»، علیه ازدواج اجباری، علیه «ختنه» ناقص سازی جنسی زنان، علیه پورنوگرافی و تجارت سکس...؛ در راستای بر چیدن هر شکل از انقیاد و فرودستی پیش می برند. وجه مشترک همه مبارزات زنان چه در کشورهای تحت سلطه و چه در کشورهای «مدرن»، مبارزه علیه خشونت های افسارگسیخته برخواسته از فرودستی زنان است.

از همین روست که بر این حقیقت پا می فشاریم که زنان با گوشت و پوست خود خشونت و انقیادشان را لمس می کنند و بر این اساس، دارای پتانسیل بالایی برای سازمان یابی و کسب آگاهی انقلابی در خدمت به دگرگونی های ریشه ای در جامعه و دست یابی به رهایی هستند.

برای رهایی، دستیابی به تغییرات پایه ای در روبنا و زیر بنای اقتصادی و روابط تولیدی که پایه و اساس همه اشکال تمایزات ستمگرانه اجتماعی بر زنان، کوئیرها، دگراندیشان، مردمان سیاه، ملیت های تحت ستم، مهاجرین و پناهندگان؛ می باشد و پیشبرد مبارزه آگاهانه و متشکل در خدمت به سر انجام رساندن انقلاب واقعی، تعیین کننده است. تنها با پیروزی انقلاب و ادامه یابی آن در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی می توان به تخاصم میان زن و مرد که به قدمت تخاصم میان طبقات است، پایان داد.

با این درک از انقلاب واقعی و تحقق رهایی زنان، است که شعار «زن انقلاب رهایی» معنا می یابد و به مبارزات  جهت درست می دهد. در همان حال این شعار خط تمایز روشنی را با همه فرصت طلبان و نیروهای راست و لیبرال که با اتکا به مرتجعین و امپریالیست ها در پی سودجوئی و هم زمان، منحرف کردن مبارزات مردم و به طور مشخص زنان هستند، ترسیم می کند و راه نفوذ آنان را محدود و مسدود می سازد.

 زنده باد 8 مارس، روز رزم جهانی زنان!

سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)

۸ مارس ٢٠٢۴