جنبش رادیکال زنان، اساسا جنبشی ضد فاشیستی است!

امسال بدرستی برای بسیاری از فعالین و تشکلات زنان در اکثر نقاط جهان بویژه در اروپا و آمریکا، برگزاری ۸ مارس، روز جهانی زن، به روزِ مبارزه علیه فاشیسم گره خورد. جنبش رادیکال زنان اساسا جنبشی ضد فاشیسم می‌باشد، نه تنها به این دلیل که فاشیست‌ها بشدت زنستیز هستند، بلکه به این دلیل که در برابر مبارزات زنان و همه اقشار و طبقات در مسیر ساختن آینده و جهانی بدون ستم و استثمار ایستاده اند.

در ۸ مارس، زنان با شعار‌هایی در دفاع از ستمدیدگان فلسطینی و محکوم کردن نسل کشی آنان، در دفاع از ال جی بی‌تی کیوها، در دفاع از مهاجرین و پناهجویان؛ و با فریاد «آینده دیگری ممکن است»، نشان دادند که جنبش رادیکال زنان در همراهی و همبستگی با دیگر ستمدیدگان است که می‌تواند علیه سرمایه داری و فاشیسم علنی این سیستم، در مسیر درست مبارزه گام بردارد.

جنبش رادیکال و انقلابی زنان بیش از پیش نیاز دارد مبارزه با زنستیزی و کوییر ستیزی را در جامعه فراگیر کند. با در نظر داشتن این واقعیت که در دهه گذشته راست افراطی در اروپا و آمریکا قادر شد مهاجر ستیزی و نژاد پرستی را به جریان اصلی گفتمان سیاسی بدل سازد و در برابر آن نیز مبارزه علیه این دیدگاه بشدت ناسیونالیستی و ارتجاعی پدید آمد. این کاملا درست است که مبارزه با نژاد پرستی مبارزه‌ای ضد فاشیستی است، اما ضد فاشیسم بودن تنها ضدیت با نژاد پرستی نیست. در مبارزات گسترده علیه مهاجرستیزی و نژاد پرستی جای ضدیت آشکار با زنستیزی و ال جی بی‌تی کیو ستیزی، هم چنان خالی است.

در شرایط کنونی، شرایطی که با قدرت‌یابی فاشیست‌ها به سرکردگی ترامپ، دولت امپریالیستی آمریکا عملا به پایگاهی برای تقویت دولت‌ها و گروه‌های فاشیست در اروپا و سایر نقاط جهان تبدیل شده است؛ مبارزه با فاشیسم و ایدئولوژی پوسیده شان، مبارزه عمیق و هم جانبه‌ای را می‌طلبد. در ایدئولوژی فاشیست‌های حاکم بر آمریکا و هم پالگی های ‌شان، تبعیض جنسی/جنسیتی و برتری مرد بر زن نقش محوری دارد؛ به همین دلیل است که در نزد سرکرده فاشیست ها، ترامپ و دولت اش، جامعه دارای سلسله مراتب مردسالار و خانواده سنتی، خانواده‌ای که از یک «زن و مرد» تشکیل شده باشد، تقدیس می‌شود. خانواده‌ای که زنان در خانه و تحت کنترل مردان باشند، به عنوان الگوی مثبت پیش گذاشته می‌شود. در همین راستا است که حق سقط جنین از زنان گرفته می‌شود، بودجه برای پیشگیری از بارداری، قطع می‌شود. باور کردن آن سخت است، اما واقعیت دارد که شعار مبتنی بر همان تفکر و ایدئولوژی زنستیزانه دوران فاشیسم هیتلری که «مسئولیت» زنان را در سه چیز «آشپزخانه، کودک آوری، کلیسا»، خلاصه می‌کرد، امروزه پس از نزدیک به ۸۰ سال به اشکال مختلف توسط ترامپ و سایر فاشیست‌ها سر داده شده است.

بی‌شک با قدرت‌یابی و بال و پر گرفتن فاشیسم در راس دولت‌های امپریالیستی بویژه در آمریکا، شرایط برای دولت‌های بنیادگرای مذهبی هم چون امارت اسلامی طالبان، رژیم جمهوری اسلامی و صهیونیست‌های اسرائیلی با پشتوانه فاشیست‌های مستقر در کاخ سفید برای محکم‌تر کردن زنجیر اسارت زنان و کل توده‌های ستمدیده، مهیا‌تر می‌شود.

اما باید در نظر داشت که در دل این شرایط سخت و نفس گیر، شرایط برای پیشبرد مبارزه به مراتب توده‌ای‌تر و گسترده‌تر نیز مهیاتر شده و تحقق انقلاب واقعی را امکان‌پذیر‌تر از قبل کرده است. نسل کشی فلسطینی‌ها باعث شد که میلیون‌ها نفر از مردم بویژه در کشورهای امپریالیستی آمریکا و اروپا به صحنه سیاسی کشیده شوند و برای بسیاری، چهره واقعی فاشیستی و دروغین بودن ادعاهای «دمکراسی خواهی» و «آزادی بیانِ» دولت های‌شان بر ملا شود. در نتیجه نیروهای انقلابی می‌توانند و باید از پیوستن توده‌های وسیع به عرصه مبارزه، برای جلوگیری از گسترش فاشیسم و در خدمت به سرنگونی سرمایه داری امپریالیستی حاکم بر جهان که مشخصه امروزیش فاشیسم عریان و تهاجمی است، استفاده نمایند.

جنبش انقلابی زنان در افغانستان و ایران که درگیر مبارزه مداوم و پیگیر با زنستیزان فاشیست اسلامی حاکم هستند، هم زمان علیه ال جی بی‌ تی کیوستیزی و نژاد پرستی مبارزه می‌کنند، هم زمان علیه جنگ‌های ارتجاعی و جنگ افروزان مرتجع مبارزه می‌کنند، هم زمان برای آزادی زندانیان سیاسی مبارزه می‌کنند، هم زمان علیه اعدام مبارزه می‌کنند، هم زمان برای نجات محیط زیست از تخریب بیشترمبارزه می‌کنند، هم زمان علیه ستم بر ملیت‌های ستمدیده مبارزه می‌کنند، هم زمان از مبارزات اقشار و طبقات گوناگون، کارگران و زحمتکشان دفاع می‌کنند، هم زمان در کنار ستمدیدگان فلسطینی و علیه نسل کشی توسط فاشیست‌های اسرائیلی و متحدین امپریالیستی آنان مبارزه می‌کنند، هم زمان برای پیشروی مبارزات زنان علیه ستم جنسی/جنسیتی در سراسر جهان می‌کوشند و…؛ چرا که به خوبی می‌دانند که عامل اصلی تمامی این پلشتی‌ها و مظالم، ستم و استثمار، بر خاسته از نظام سرمایه داری حاکم است. در حقیقت این جنبش برای جهانی مبارزه می‌کند که نه تنها زنان بلکه تمامی آحاد بشر، به آزادی و رهایی دست یابند.

برگرفته از نشریه هشت مارس شماره ۶۴

آوریل ٢٠٢۵ – فروردین ١۴٠۴