ناموس پرستی هم چنان از زنان قربانی می گیرد!
سیده دنیا حسینی زن جوان ٢٣ سالە ساکن محلە دولت آباد کرمانشاه، روز دوشنبە ٢٩ بهمن ١٤٠٣پس از ۴۰ روز از جدایی، به خانه پدری می آید و یک روز پس از ورود به منزل، توسط پدرش با ضربات چاقو برای حفظ «شرافت و ناموس» خانواده به قتل می رسد.
هماهنگی آشکاری بین دم و دستگاه ضد زن جمهوری اسلامی با مردان غرق در عقاید و ارزش های زنستیزانه بر قرار است. پیوند و هماهنگی بین نهاد خانواده و رژیم ضد زن در سرکوب آشکار زنان، بر قرار است. این هماهنگی آشکار حکایت از حلقه های زنجیر بهم پیوسته خشونت سبعانه علیه زنان است: خشونت دولتی، خشونت خانوادگی و خشونت اجتماعی. حلقه اصلی این زنجیر، خشونت دولتی است. چرا که رژیم جمهوری اسلامی، به عنوان وارث رژیم پهلوی، از بدو قدرت گیری، خشونت بر زنان را قانونی کرد و از طریق قوانین ضد زن و امتیاز دهی به مردان، با تحکیم، گسترش و اشاعه افکار پدر/مردسالارانه و عقاید و سنن زنستیزانه، قادر شد در نهانی ترین و خصوصی ترین اجزا زندگی روزمره، دخالت کرده و کنترل بر زنان و بدن شان را اعمال کند.
قوانینی را مقرر کرد که زن را ملزم به تمکین، یعنی تن دادن به تجاوز توسط همسر، می نماید؛ قوانینی که در آن پدر مالک فرزند است و می تواند او را بکشد؛ قوانینی که از مردان بویژه مردان «سرشار از ناموس پرستی» در زنکشی و قتل زنان و کودکان، همواره حمایت کرده است؛ چرا که مالک و ارباب زن در قوانین و فرهنگ پدرسالار حاکم، مرد است. بر همین اساس هم، جرم طغیان برده علیه برده دار، قتل اوست.
١۸ فوریه ٢٠٢۵
برگرفته از تلگرام:kaarzaar @