زینب جلالیان
ماموران اطلاعات و مسئولان زندان یزد، زینب جلالیان را تحت فشار قرار می‌دهند که چنان‌چه توبه نامه امضا کند، به او مرخصی داده خواهد شد و به او گفته می‌شود که اگر اعتراف کند عضو «گروهک تروریستی» بوده و «پشیمان» است، آزاد خواهد شد.
زینب جلالیان: « از ۸۸ تهدید می‌شوم که اگر توبه نکنم زنده‌به‌گورم می‌کنند » زینب تاکید می کند که در زندان «آزاد تر» است اگر «قرار است بیرون از زندان حقیرانه زندگی کند.»
زینب که تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد است، خطاب به مسوولان قوه قضاییه و نیروهای امنیتی گفته است: «من با امضای آن توبه‌نامه‌ای که شما می‌خواهید دیگر چطور می‌توانم در روی پدران و مادرانی که پاره‌تن‌شان ر از ایشان گرفتید نگاه کنم...من هرگز اسیر نیستم. تا پای جانم ایستادم تا شما را به اسارت خودم درآوردم
این زندانی سیاسی هم چنین تاکید کرده است: «اکنون سخت به آرامش رسیده‌ام. این اصلا آسان نبوده ولی ارزشمند است که آزادی من برایشان (مسوولان حکومت) خطر است. اسارت من برایشان خطر است. مرگ من برایشان خطر است و این برایم کافیست.»
زنیب در پایان نیز گفته است: «به امید روزهای روشن! ای زمان یا تو را نخواهم زیست، یا تو را به زیبایی خواهم آراست...»
مبارزه مداوم و پیگیر برای آزادی زینب و همه زندانیان سیاسی که با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی گره خورده است، تنها راه است.
١١ ژوئیه ٢٠٢۴
برگرفته از تلگرام :
kaarzaar@