زنان جهان برای پايان دادن به خشونت بر زنان متحد شويم!
سوال اصلی اين است که چرا زنان به مثابه‌ی يک گروه مورد تبعيض و خشونت قرار می‌گيرند و قربانی می‌شوند؟
و سوال مهم‌تر اين‌که چگونه بايد به اين خشونتِ جهانی پايان دهيم؟
درست فهميديد! فکر کمک به قربانيان خشونت يک چيز است و فکر پايان دادن به خشونت يک چيز ديگر!
بله! ما زنان، از زمان تولد تا مرگ، در زمان صلح يا جنگ و در سرتاسر جهان با تبعيض و خشونت اعمال شده توسط دولت، جامعه و خانواده مواجه هستيم.
خشونت عليه زنان مليت و مذهب و نژاد نمی‌شناسد. همه‌ی ما زنان در کوچه و خيابان، محل کار، خانه و حتی در رختخواب‌مان از خشونت در امان نيستيم.
خشونت، تجاوز و آزار جنسی عليه زنان در سراسر جهان چه در کشورهايی با قوانين «پيشرفته» و «دمکراتيک» و چه در کشورهای عقب‌مانده، به اين معنی است که مردان صاحبان اصلی زنان هستند. به اين معنی است که نظام مردسالار حاکم در جهان به همه مردان از زاويه اجتماعی و سياسی قدرت کنترل همه زنان را می دهند. راهی است برای تضمين و نگهداری رابطه‌ی ستمگری مردان و فرودستی زنان. راهی است برای تضمين مناسبات توليدی و اجتماعی مردسالارانه. تجاوز و آزار جنسی، جنايت عليه زنان است. زنان در سراسر جهان به طور نوشته يا نانوشته ملک مردان هستند؛ کالا هستند.
بنابراين تا زمانی که بدن زنان توسط مردان اجاره می شود، تا زمانی که مردان می‌توانند زنان را بخرند و بفروشند، تا زمانی که پورنوگرافی بدن زن را مورد استثمار قرار می دهد، و پول دست مردان تجاوزگر را می شويد، تا زمانی که هزاران هزار زن در زندان‌ها، خيابان‌ها و خانه‌های‌شان مورد تجاوز قرار می‌گيرند، تا زمانی که زنان به خاطر فرار از ازدواج اجباری و يا تجاوز و يا اجبار به تن‌فروشی زندانی می‌شوند، تا زمانی که بيش از بيست هزار زن به خاطر حفظ «ناموس» سالانه به قتل می‌رسند، تا زمانی که دويست هزار دختر زير چهارده سال به عنوان برد‌ه‌ی جنسی در تجارت سکس خريد و فروش می شوند، تا زمانی که هزاران زن به خاطر فرار از خشونت خود را می‌سوزانند، تا زمانی که زنان به خاطر سؤظن مردان خانواده کشته می شوند، تا زمانی که هزاران هزار زن به خاطر غيرقانونی بودن حق سقط جنين جان خود را از دست می دهند، تا زمانی که زنان به خاطر عشق ورزيدن سنگسار می شوند، تا زمانی که به سه ميليارد زن به طور روزانه خشونت اعمال می شود و ... هيچ‌کس آزاد و رها نيست.
اما امروز هر قدر زنجير خشونت جهانی‌تر شده است، مبارزه و مقاومت زنان نيز ابعاد جهانی بيشتری به خود گرفته است. از هندوستان تا لندن و از مصر تا ترکيه، از بلژيک تا کنگو، از ايران تا آمريکا و کوبانی ... زنان از مبارزات يکديگر الهام می‌گيرند و هرگونه پيشروی زنان در هر نقطه‌ای از جهان را از آن خود می‌دانند.
زنان برای بلند کردن فریاد خود علیه خشونت بر زنان به خیابان بیایید!
ما عده‌ای از زنان ترک، کرد، ايرانی، بلژيکی و ... برای برداشتن گامی ضروری در جهت پايان بخشيدن به هر نوع خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی روز ۲۵ نوامبر ۲۰۱۵ در بروکسل (ایستگاه مرکزی) گرد می‌آييم.
زمان: روزِ چهارشنبه، ۵۷ نوامبر ۲۰۱۵- از ساعت ۱۴ تا ساعت ۱۶
مکان: ایستگاه مرکزی بروکسل (Gare centrale de Bruxelles)
برگزارکنندگان :
Le Mouvement des Femmes Kurdes en Europe
L’Union des Femmes Socialistes / skb-aveg@hotmail.com
L’Organisation des Femmes du 8 mars (Iran-Afghanistan) / www.8mars.com
L’Institut Kurde de Bruxelles/ www.kurdishinstitute.be
توجه: این آکسیون که از مدت‌ها پیش سازمان‌دهی شده بود، به علت اعلام وضعیت اضطراری درجه‌ی ۴ در بروکسل در پی کشتارهای پاریس (۱۳ نوامبر ۲۰۱۵) از طرف پلیس لغو شد. از آن‌جایی که تاریخا مبارزات زنان در پی سیاست‌ّهای مردسالارانه همیشه مسکوت و به حاشیه رانده شده است، ما حاضر نیستیم به علت رویارویی وحشیانه‌ی دو واپس‌گرای پدر/مردسالار (سرمایه‌داری امپریالیستی و بنیادگرایی مذهبی) مبارزات‌مان را نیمه تمام و مسکوت رها کنیم و از این طریق اعلام می‌کنیم که در پی سازمان‌دهی یک حرکت جای‌گزین هستیم. علاقمندان می‌توانند با ما در تماس باشند!
سازمان زنان ۸ مارس(ایران – افغانستان) – واحد بلژیک
8marswomenorganization.bel@gmail.com
0032-486484365