Ter gelegenheid van de Internationale Dag voor eliminatie van geweld tegen vrouwen

Zeg Nee tegen het zich toe-eigenen van het lichaam van de vrouw

Dit jaar, op 25 november, valt de dag van eliminatie van geweld tegen vrouwen samen met de nieuwe situatie vanwege COVID-19. De hieruit volgende crisis heeft de tegenstelling tussen arm en rijk zichtbaar gemaakt en geïntensifieerd op economisch, sociaal, politiek en ideologisch gebied. Het systeem van onderdrukking en exploitatie manifesteerde zich nu nog duidelijker dan voorheen. Een systeem waarin misogynie en onderdrukking van vrouwen deel is van de basis waarop het kan voortbestaan.

In tijden van crisis worden zij die al het minste baat hadden binnen dit systeem het hardst getroffen. Onder aan die ladder staan de vrouwen.

Het geweld tegen vrouwen is sinds het begin van de pandemie wereldwijd ge-escaleert.

De crisis heeft als eerste de ongelijke positie van vrouwen onthuld op de arbeidsmarkt, waar de meeste vrouwen deeltijdbanen bezetten waar de eerste ontslagen vallen. De vrijheid en onafhankelijkheid van vrouwen is dus als eerste in het geding.

De crisis vereist van vrouwen dat ze met nog meer taken worden belast binnen het gezin. De gezinsleden moeten dicht op elkaar leven tijdens quarantaine, met verslechterde economische omstandigheden en perspectief, armoede, werkloosheid, angst voor infectie, dat kan leiden tot groeiende frustratie, excessieve vraag naar seks door mannen, en de toename van geweld tegen vrouwen. De zeer weinige nieuwsitems over bruut geweld tegen vrouwen in de laatste maanden wereldwijd, zijn slechts het topje van de ijsberg...

Dit jaar zal de Internationale Dag voor eliminatie van geweld tegen vrouwen plaats vinden onder de dreigende schaduw van COVID-19 dat wereldwijd veel van ons blijft vragen. Maar vrouwen, die de helft van de wereldbevolking uitmaken, worstelen niet alleen met de beperkende en dodelijke condities die dit virus heeft gecreëerd, zij moeten daarnaast ook vechten tegen het zich steeds sterker manifesterende virus van de patriarchale.

De hoofdvraag die we ons moeten stellen is: Welke factoren intensifiëren en verspreiden het geweld tegen vrouwen? Dit is altijd een actuele vraag, maar de crisis van de pandemie vereist van ons dat we extra waakzaam moeten zijn op schendingen van vrouwenrechten en nog scherper moeten toezien op het plegen van misdaden tegen vrouwen.

In tijden van crisis komen de slechtste eigenschappen van een systeem als eerste aan de oppervlakte. Het confronteert ons harder dan ooit, met het feit dat een wereld die wordt gedomineerd door patriarchale, kapitalistische en imperialistische overheersing, altijd een dodelijke plaats is geweest voor vrouwen.

Een van de belangrijkste pijlers waarop een klasse maatschappij kan voortbestaan is de onderverdeling van uitbuiter (exploitant) en uitgebuite (geëxploiteerde).

De onderverdeling voltrekt zich op basis van geslacht, van maatschappelijke positie, monopolie op geweld en de ondergeschiktheid van vrouwen. Zonder deze onderverdeling kan dit systeem van uitbuiting niet voortbestaan. Het systeem kan geen eeuwig groeiende economie nastreven zonder de brute exploitatie van miljoenen arbeiders, zonder imperialistische oorlogen, zonder vernietiging van het milieu, zonder racisme, nationalisme, discriminatie, en ga zo maar door. In deze werkelijkheid, ligt de kwetsbaarheid van vrouwen aan de basis; een klasse maatschappij waarin het zich toe-eigenen van de vrouw door een man al besloten ligt.

In verschillende delen van de wereld, zoals in Afghanistan en Iran, zijn staat en religie niet gescheiden. De Islam is in de staat geïntegreerd en geweld tegen vrouwen is een catastrofale pandemie op zich. De politiek van deze regeringen baseert zich op klassenverschil en het hooghouden van de anti-vrouwen wetten die hun oorsprong vinden in de Islamitische Sharia. Zij gebruiken hun repressieve macht om vrouwen onder de duim te houden.

Vrouwen worden binnen deze systemen ontmenselijkt en geobjectiveerd en dienen slechts als statussymbool voor de ‘eer van de man en familie.’

Eerwraak moorden op vrouwen in de maand juni 2020 alleen al:

- Somayeh Fathi, een 18-jarige vrouw is doodgestoken door haar vader en broer.

- Een man heeft zijn zuster doodgestoken

- Fatemeh Barhi, een 19-jarige vrouw, is door haar echtgenoot en neef doodgestoken.

- Romina Ashrafi, een 13-jarig meisje, door haar vader met een sikkel om het leven gebracht.

- Reyhaneh Ameri, een 22-jarige vrouw, door haar vader met een bijl gedood.

In deze lijst ontbreken de namen van nog tientallen vrouwen die het nieuws niet eens hebben gehaald.

Waarom zijn deze vrouwen het slachtoffer geworden van bruut geweld door de woede van de mannen en families in hun leven? Waarom zijn zij gedood?

Hun “misdaad” is geweest dat ze de patriarchale wetten en cultuur durfden uitdagen. Deze vrouwen weigerden zich te laten misbruiken als statussymbool door man en familie en verzette zich tegen het in bezitnemen van hun lichaam door mannen.

Het in opstand komen tegen de patriarchale dominantie in deze landen, het recht op autonomie, vrijheid en een menselijk bestaan, betekend onherroepelijk en met officiële goedkeuring, een ter dood veroordeling voor vrouwen.

Het meest pijnlijke is dat de al generaties lange patriarchale onderdrukking ook bij vrouwen zelf internaliseert...ook vrouwen stemde in met de eerwraak moorden om de “eer- en waardigheid” van de familie te beschermen...!

In het wereldwijd overheersende klasse systeem is alles een object geworden en de vrouw is dat altijd geweest. Deze ongelijkheid wordt versterkt door het zich verspreiden van de patriarchale cultuur in het weefsel van onze maatschappij. In dit patriarchale systeem, zowel in landen waar religieuze fundamentalisten aan de macht zijn als in landen die beweren ‘modern’ te zijn, is de onderdrukking van vrouwen verworven met de structuur van sociale ongelijkheid. De COVID-19 pandemie heeft meer dan ooit tevoren laten zien dat alle vrouwen hetzelfde lot delen terwijl het systeem door blijft gaan met het geven van privileges aan mannen. Die privileges worden beschouwd als één van de belangrijkste bouwstenen van het systeem.

Wereldwijd zijn tijdens de pandemie in sterk toenemende mate schokkende verhalen naar buiten gekomen van vrouwen uit alle sociale lagen, ongeacht nationaliteit of afkomst, over seksuele intimidatie en grensoverschrijdend gedrag, aanranding, verkrachting en mishandeling. Wereldwijd zijn het deze misdaden tegen vrouwen die het minst worden vervolgd en bestraft...of zelfs beloond.

De crisis van de pandemie laat zien dat de ongelijke positie van vrouwen sociaal, maatschappelijk en economisch, een integraal onderdeel is van een klasse maatschappij. De crisis onthuld dat het zich toe-eigenen, misbruiken en schenden van het vrouwenlichaam onderdeel is van diepgewortelde patriarchale overtuigingen die de fundamenten zijn voor deze klasse maatschappij.

Deze feiten vormen de basis van eenheid voor alle vrouwen wereldwijd in hun gezamenlijke strijd tegen de patriarchale, waarin de fundamenten van onderdrukking en uitbuiting ligt besloten.

8Maart Vrouwen Organisatie (Iran-Afghanistan)

November 2020

zan_dem_iran@hotmail.com / https://facebook.com/8Mars.org / https://t.me/hashtemars

www.youtube.com/8marsorg / Instagram: @zanane8mars/ Twitter: @HashtMars