ÓÇیÊ åÔÊ ãÇÑÓ
Laten wij hier beginnen met de vrouwenbeweging van Iran
Beste mensen vandaag wil ik met jullie praten over een van de belangrijkste sociale bewegingen in Iran. Ik wil mijn ervaringen en kennis over de strijd van vrouwen in Iran aan jullie te vertellen.
Ik weet dat het belangrijk is voor jullie, omdat jullie elke vorm van progressieve strijd die door vrouwen in wereld gevoerd wordt beschouwen als jullie eigen strijd. wij moeten kijken naar de wereld als een geheel en Het lot van de mens wordt bepaald door internationale bewegingen.
We moeten kennis nemen van alle progressieve bewegingen. Als wij met elkaar niet samen gaan werken, is een betere wereld onmogelijk.
Eerst geef ik een inleiding over de algemene situatie van de vrouwen in Iran. Aan de hand van die inleiding zal ik me meer verdiepen in de strijd van de vrouwen in Iran voor vrijheid en gelijkheid.
Uiteraard staan de Iranese vrouwen onder druk. Onder het bewind van de religieuze fundamentalisten in Iran is de onderdrukking van de vrouwen in Iran geïntensifieerd .
Discriminatie en onderdrukkin, tegen vrouwen is onder de IRI gelegaliseerd. In Westerse landen wordt het geweld tegen vrouwen strafbaar gesteld maar in Iran laat de wet geweld tegen vrouwen toe.
Schending van de rechten, en onderdrukking van de vrouwen is een fundamenteel beginsel van dit regime.
Dit is een vraag hoe kon de IRI door onderdrukking van de vrouwen tot beginsel van dit regime maken?
Toen de IRI aan de macht kwam zeiden zij het volgende:
” We willen de staat van God op de aarde stichten”
De regering van God op aarde betekent een regering van moslims op de aarde, de regering van moslims op aarde betekent een regering van shiëten op de aarde, de regering van shiëten betekent een regering van geestelijken op de aarde, zeker ze zijn allemaal mannen.
Ze zeiden dat wij Islamitische wetgeving willen toepassen. Inderdaad hebben ze dat gedaan.
Khomeini heeft meteen na de revolutie actie ondergenomen om hijab te verplichten.
De vrouwen hebben zich tegen het bevel van Khomeini verzet.
Ze hadden geen illusie over Islam en IRI. De grootste demonstratie van de vrouwen heeft tegen de hijab plaatsgevonden op 8 maart 1979. De slogan van de demonstratie was het volgende:
We hebben de revolutie niet gevoerd om achteruit te gaan.
Het protest tegen de hijab duurde een week. Uiteindelijk heeft Khomeini van zijn besluit afgeweken. Hij heeft de verplichtings op hijjab ingetrokken. Hij gaf toe dat het een misverstand was dat de hijab niet verplicht is. maar hij heeft het wel pas in 1980 gedaan. In de loop van de culturele revolutie is in 1980 de hijab regeling helmaal ingevoerd.
Na een korte periode heeft Khomeini voor de tweede keer actie ondergenomen tegen vrouwen. Van dat moment mochten de vrouwen niet rechter worden. Volgens Islam is Een vrouw het symbool van schuld en de verstand van een vrouw is helft van en man. Daarom mogen zij niet optreden als rechter.
Tenslotte schreven ze de Islamitische grondwet.
In de grondwet van Iran is de vrouw als volgt omschreven:
De vrouw is een moeder en haar taak is moslim kinderen op te voeden
De identiteit van de vrouw is afhankelijk van de identiteit van haar man of vader of voogd. De man is de baas van het gezin.
Eerst heeft de IRI de wet van aan familie de steunen die in de tijd van Shah tot stand was gekomen, afgeschaft. Dit werd echter in de praktijk niet nagekomen.
Vervolgens werd het burgerlijk recht vastgesteld. In Iraanse persoons en familierecht zijn veel anti feministische bepalingen te vinden zoals:
•Zij dien, en voor de huishouding te zorgen,
•Zij heeft toestemming nodig van haar man voor de volgende zaken:
••Het verlaten van het huis,
••Het rijzen naar het buitenland, en om te werken
• De vrouw mag geen ouderlijk gezag uitoefenen op het kind, daar is alleen haar man toe bevoegd. De vrouw kan niet haar eigen keuze scheiden van maken om te scheiden van haar man.
•Als de man niet akkoord gaat met de scheiding is scheiding bijna onmogelijk voor vrouw.
Volgens Quran is de vrouw bezit van haar man. Met andere woorden de vrouw moet altijd van dienst zijn om haar man seks te geven. Mocht zij het niet doen, dan wordt zij gestraft.
Bijvoorbeeld zij krijgt dan geen uitkering van haar man om te leven.
De vrouw kan door de middel van een rechterlijk vonnis gedwongen worden om met haar man te vrijen. De nakoming van dat vonnis is verplicht.
Mannen beschouwen vrouwen als hun privé-eigendom en de wet laat het uiteraard toe.
De mannen mogen onbeperkt vrouwen nemen van een tijdelijke huwelijk of een relatie.
De meisjes heeft geen recht om haar man te kiezen, de man wordt gekozen door de vader van het meisje. De vader mag zijn kinderen vermoorden daar heeft hij recht op volgens de wet.
Om de uitoefening van de macht van God te garanderen en wetsovertreders te bestraffen hebben zij het Islamitische strafrecht gecodificeerd.Deze wetgeving vult de grondwet aan en geeft onbeperkte bevoegdheid aan de uitoefenende macht om de anti feministische beginselen van dit regime uitoefenbaar te maken. Die wet houdt veel anti feministische wetten in zoals:
•De eerwraakmoord is toegestaan als er tenminste sprake zou zijn van een aanwijzing tot een relatie met een andere man. De man wordt niet bestraft en hij blijft trots want hij heeft zij eerwraak verdedigd,
•Steniging voor degene die vreemd zou zijn gegaan,
•70 zweepslagen als je je niet houdt aan regels van hijab
•De lesbiennes worden gestenigd,
•Als iemand een andere doodslaat wordt er een boete als straf opgelegd. Het doden van een man wordt 2 keer waardeer bestraft dan het doden van een vrouw .
• De boete van een vrouw is minder dan de boete die voor een beschadigde linkse bal van een man wordt opgelegd. De vrouw wordt minder dan de linkse bal van man gewaardeerd.
De islamitische ideologie werd op alle gebieden zoals cinema, kunst, literatuur, boeken en grapjes bevorderd, maar sommige kunstenaars probeerden de islamitische ideologie te vervangen in plaats van andere ideologieën.
De meeste kunstenaressen en actrissen werden geëxecuteerd of gedwongen om te vluchten.
Boeken werden in brand gestoken of in beslag genomen. Alles wat niet Islamitisch won werd verboden.
De vrouwen beweging heeft zichzelf kunnen ontplooien vanwege 2 redenen:
1) de beweging heeft contact met de buitenwereld en begrijpt dat de rechten vrouwen in andere landen meer worden gewaarborgd zij weten van deze verworven rechten het resultaat zijn van een langdurige strijd.
2) Zij zijn elke dag betrokken bij verschillende vormen van strijd tegen het regime van Iran.
Ondanks al deze beperkingen hielden vrouwen hun contact met de buitenwereld.
De strijd van de vrouwen in Iran heeft al 28 geduurd en gaat overal door op straat in de school aan de universiteit in de fabriek. Sommigen hebben individueel gevochten anderen hebben groepjes georganiseerd.
Iran is het eerste land waarin een specialezeden politie ter controle van vrouwen is opgericht. Omdat ze weten hoe serieus de vrouwenbeweging is. Ze besteden veel geld aan deze politie. Ze zetten bij alle kruispunten agenten in om de nakoming van zowel de hijab regels als de voorschriften over contact met mannen te controleren en in het geval van overtreding te bestraffen.
De bovengenoemde regels hebben alleen maar betrekking op buitenshuis. Het regiem probeert ook de nakoming van de regels thuis te garanderen. Bijvoorbeeld is het strafbaar als je uit het raam van je huis zonder hoofddoek naar buiten kijkt. Het regime heeft de thuiscontrole van de nakoming van de hijab regels overgedragen aan mannen. De wet laat deze controle toe. De mannen werden de zedenpolitieagenten binnen de huizen.
Het is verbazing wekend dat ook mannen die tegen IRI zijn in sommige gevallen als zedenpolitieagent binnen de huizen optreden.
De plannen van het regime om Iran te islamitiseren waren bijna mislukt en hadden weinig uitkomst binnen de jonge generatie van de vrouwen.
De permanente escalatie en het conflict tussen de jonge generatie van de vrouwen en het regime ging door. Zij hebben altijd tegen de reactionaire ideeën van het regime gevochten. Ze hebben alles wat mogelijk was gedaan, om zich niet te houden aan de door het regime vastgestelde normen en waarden. Alle bovengenoemde omstandigheden leidde ertoe dat de vrouwenbeweging in Iran zeer invloedrijk en belangrijk werd. Iedereen onder andere IRI geeft toe dat de vrouwenproblematiek in Iran bestaat en iedereen biedt zijn eigen oplossing aan, die echter niet altijd klopt.
Het regime van Iran is niet in staat om hervormingen te bevorderen, aangezien elke vorm van hervorming van vrouwenrechten in strijd is met haar basisprincipe door het hele land verspreid zijn er veel discussen met de oppositie binnen de supporters van het regiem.
Zij zijn meestal fundamentalisten die hun aangesloten zijn bij leveringsstaatsmodel Iraanse Velayate Faghigh is. Als IRI de hervormingen toelaat dat verliest zij de steun van al deze groepen.
Aan de andere kant weet zij niet hoe de vrouwenbeweging aangepakt kan worden. Om deze beweging te kanaliseren moeten zij kleine hervormingen invoeren wat niet mogelijk is in het kader van dit regime.
Op basis van de twee bovengenoemde argumenten is de vrouwenbeweging in Iran van doorslaggevende betekenis voor IRI enerzijds en de oppositie anderzijds. daarom wordt er veel aandacht besteed aan deze beweging zowel door V.S als door IRI. Zij willen allebei deze beweging kanaliseren om hun eigen belangen te behartigen. Bijvoorbeeld is de Amerikaanse regering een vrouwenbeweging aan het vormen, in samenwerking met een paar pro-Amerikaanse vrouwen en Bush zegt dat hij zicht veel zorgen maakt aan de vrouwen in Iran.
Het regime probeert het argument dat, wij nu in oorlogssituatie zijn aanvoeren. Hiermee wil zij zeggen dat het belang van nationale veiligheid prevaleert boven de eisen van vrouwen. Verder voert zij aan : zodra oorlogsdreiging jegens Iran eindigt zullen wij wat kleine hervormingen aankondigen. Zij proberen vrouwen van het kastje naar de muur te sturen.
De vrouwenbeweging staat op dit moment tussen twee vuren:
1) het Amerikaanse imperialisme dat zich beroept op democratie en vrouwenrechten en zij probeert haar oorlogvoering op die manier te rechtvaardigen. Onder het motto van democratisering en mensenrechten behartigt zij haar Imperialistische belangen.
2) Het regime van Iran dat zich beroept op de veiligheid van het land en probeert de sociale bewegingen onderdruk te zetten met het argument dat in de oorlogssituatie het land als een eenheid gezien moet worden. Dit keer gaan zij onder het motto van “veiligheid van het land” de oppositie aanpakken. Ze plakken het etiket van samenwerking met de Amerikanen op iedere vrijheidsvechter. Ze zeggen dat allen die tegen ons oppositie voert in contact is met de Amerikanen.
De vrouwenbeweging moet onafhankelijk kunnen functioneren en zij heeft de steun van jullie nodig in plaats van de steun van Bush en andere imperialisten.
Het is een verkeerde opvatting om tegen IRI te zwijgen en tegen V.S te vechten. We moeten tegelijkertijd tegen alle tweeën vechten en jullie moeten juist steun verlenen aan de progressieve bewegingen in de regio in plaats het gedogen van reactionaire krachten. Sommigen argumenteren: als volgt
”ze ( fundamentalisten) zijn zwakker dan de V.S zijn daarom moeten wij in het conflict tussen deze twee honden, de kant van kleinere hond nemen”
Of
De vijand van mijn vijand is mijn vriend.
Dit zijn allemaal onjuiste opvattingen die nadelig zijn voor de internationale beweging.
De bevrijding van de vrouwen is onmogelijk zonder een andere wereld en een andere wereld is onmogelijk zonder de bevrijding van de vrouwen.
De noodzaak doet zich voor om bijdrage te leveren aan het mobiliseren van een onafhankelijke beweging:
Nee tegen Imperialisme
Nee tegen reactionaire krachten.
Dit is de enige manier waarop Iran bevrijd kan worden. Een massale beweging die een achterban heeft in zowel de arbeidersbeweging als studenten en vrouwenbeweging met goede standpunt en tegen beide reactionaire krachten (V.S en IRI).
Het is van cruciaal belang voor de vrouwenbeweging om contact te zoeken met andere progressieve bewegingen zoals jullie.
Jullie kunnen hier een belangrijke rol spelen om de vrouwenbeweging in Iran te steunen. Het gaat niet alleen maar om een vrouwenbeweging. Het gaat om alle progressieve bewegingen in de regio die onafhankelijk zijn van zowel Imperialisme als reactionaire krachten. Het gaat erom dat wij een brede beweging in de hele regio nodig hebben die kijkt naar een andere wereld. Zonder onze samenwerking is een andere wereld onmogelijk.
www.karzar-zanan.com
Septeber 2007