پیام به مناسبت درگذشت رفیق آذر
با اندوه و غم فراوان در سوگ رفیق آذر نشستهایم. او از اعضای برجستهی حزب کمونیست ایران (مارکسیست- لنینیست- مائوئیست) و در طول زندگیاش رزمندهی رهائیِ بشریت از قید هر گونه ستم بود. اما با خوشحالی و عزمی بزرگ به دیگران که از کشورهای مختلف آمدهاند میپیوندیم تا زندگی او را جش گرفته و از الگوی وی بیاموزیم.
ما افتخار و بخت آن را داشتیم که طی سالهای گذشته و در جریان مبارزهی حیاتی کمونیستهای جهان برای کمک به آغاز مرحلهی نوینِ انقلاب پرولتری، با رفیق آذر آشنا شویم. وی با اشتیاق درگیر مبارزه تئوریک بر سر سنتزنوین تئوریهای کمونیستی که توسط رفیق آواکیان میشد. در همان حال که درگیر جنگ با بیماری سرطان بود و این بیماری او را سخت رنجور کرده بود تلاش می کرد که در این بحث ها نقشی کامل داشته باشد و به مبارزه برای آیندهی جنبش کمونیستی انقلابی خدمت کند.
در مبارزه برای چیره شدن بر مشکلات ایدئولوژیک، سیاسی و تشکیلاتیِ واقعی که جنبش انقلابی در ایران و جهان با آن روبرو بود، رزمنده ای خستگی ناپذیر بود. او با استواری از دستاوردهای بزرگ پرولتاریای بینالمللی در انقلاب کردن دفاع میکرد و مصمم بود که جزئی از فرآیندی باشد که میخواهد بر ضعفهای درجه دوم انقلابهای گذشته فائق آید، به کمونیستها و تودهها کمک کند که در انقلابهای آینده بهتر عمل کنند و جوامع رهائی بخش سوسیالیستیِ برقرار کنند که بهتر از جوامع سوسیالیستی گذشته باشند.
عزم او در مبارزه برای ریشه کن کردن استثمار و ستم و عطش سیری ناپذیرش در زمینه کشف طرق انقلابی در حل مشکلات و کمک به دیگران در این زمینه، معیارهای بالائی ایجاد میکرد. همهی اینها همواره الهامبخش بوده و ما را به جلو خواهد راند که مبارزات سخت تر و بهتری را برای تولد آیندهی کمونیستی، چیزی که زندگی رفیق آذر وقف آن بود، به میدان آوریم.
از سوی «گروه مانیفست کمونیست انقلابی» (در اروپا) - 8 ژوئن 2012
* - گزيده اي از پيام فوق در مراسم بزرگداشت آذر درخشان در پاريس خوانده شد.