گزارش تظاهرات اروپایی در روز جهانی حق سقط‌ جنین

۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷ – بروکسل

عصر روز پنجشنبه ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷ یک تظاهرات سراسری در اروپا به مناسبت روز جهانی حق سقط‌جنین در بروکسل برگزار شد. در این تظاهرات که با فراخوان اکثر تشکلات زنان، احزاب و سندیکاها و ... سازمان‌دهی شده بود بیش از ۱۵۰۰ زن و مرد از کشورها و ملیت‌های مختلف شرکت داشتند. نیروهای سیاسی مختلف به شکل متشکل با شعارها و پرچم‌های خود گرد آمده بودند؛ اما شعار «بدن من، حق من است!» به شکل برجسته‌ای خودنمایی می‌کرد. در نقطه‌ی شروع تظاهرات در پارک مجاور میدان شومان تظاهرکنندگان ابتدا دایره‌وار حلقه زدند و دختران جوان دانشجو با حرارت و به شکل رزمنده‌ای شعارهایی در ارتباط با حق سقط‌جنین را به زبان‌های مختلف فریاد می‌زدند. از همان ابتدای تظاهرات بیانیه‌ها و ارتباطات ردوبدل می‌شد. دو موضوع برجسته بود یکی مبارزه برای حق سقط‌جنین در همبستگی با مبارزات زنان در لهستان، ایرلند، اسپانیا، آمریکا و ... یعنی کشورهایی که امروزه حق سقط‌جنین در آن‌ها یا وجود ندارد یا زیر ضرب رفته است و دیگری مبارزه برای حق سقط‌جنین در بلژیک چون در بلژیک کماکان زنان حق سقط‌جنین ندارند و صرفاً از آن جرم‌زدایی شده است. مبارزه برای تحقق این حق و مجانی شدن امکانات جلوگیری از بارداری و سقط‌جنین و ... یکی از اهداف فعالین جنبش زنان در بلژیک است.

 ما فعالین سازمان زنان هشت مارس هم در همبستگی با مبارزات زنان در سراسر جهان برای حق سقط‌جنین در این تظاهرات شرکت داشتیم و سعی داشتیم توجه فعالین جنبش را به ورای مرزهای اروپا و آمریکا ببریم یعنی کشورهایی که کماکان سقط‌جنین غیرقانونی است و مجازات سنگینی دارد و زنان اصولاً آن را به‌عنوان یک حق باز نشناخته‌اند و مذهب، دولت و قانون دست‌به‌دست روابط مردسالارانه بدن زنان را به شکل آشکار و با اعمال خشونت قانونی و دولتی کنترل می‌کنند. به همین منظور بیانیه‌های‌مان به زبان‌های انگلیسی و فرانسه را در بین جمعیت پخش می‌کردیم که اکثریت با اشتیاق دریافت می‌کردند و از حضور فعالین جنبش زنان ایران ابراز خوشحالی می‌کردند. شعار ما «بدن من حق من است، نه هیچ مذهب، نه هیچ دولت و نه هیچ فردی، متعلق به من است!» هم توجه را جلب می‌کرد و تنها شعاری بود که به همدستی مذهب و دولت و مردسالاری به شکل مستقیم اشاره داشت. زنی که از آلمان برای شرکت در این تظاهرات آمده بود از تی‌شرت‌های ما که نوشته بود: «بدون مبارزه انقلابی زنان هیچ تغییری به وجود نخواهد آمد!» بسیار خوشش آمده بود و آدرس‌اش را داد تا یک تی‌شرت برای او به آلمان ارسال کنیم. پسر جوانی با شگفتی و کنجکاوی از نوع مبارزات ما تحت حکومت استبدادی در ایران سوال می‌کرد و متعجب بود که چرا رسانه‌های غربی اصرار دارند که اوضاع در ایران بهتر شده است و ... بعد از تجمع در پارک جمعیت به سمت میدان شومان یعنی مقر پارلمان اروپا به حرکت در آمد. در بین راه فهمیدیم که تظاهرکنندگان از کشوهایی مثل اتریش، آلمان، فرانسه و... هم آمده‌اند؛ و در کمال تعجب فهمیدیم برخی از زنان و مردان سندیکای س‌ژت در همبستگی با زنان بلژیک از جنوب فرانسه به این تظاهرات ملحق شده‌اند آن‌هم درحالی‌که هم‌زمان تظاهرات مشابهی هم در پاریس برگزار می‌شد. حضور دختران دانشجو از دانشگاه‌های فرانسه و هلندی زبانِ بروکسل چشمگیر بود و طراوت و شادابی زیادی به جمع می‌داد. جمعیت با شور و اشتیاق و فریادکنان به نزدیکی میدان شومان رسید و در آنجا با سخنرانی چند نفر از فعالین و نواختن موسیقی و ... تظاهرات به پایان رسید اما یکی از موضوعاتی که به جمع انرژی داد، خبر برگزاری رفراندوم برای سقط‌جنین در ایرلند بود، هرچند بسیاری از فعالین جنبش زنان مثل ما می‌دانستیم که این رفراندوم قطعاً راه‌حلی برای پایان دادن به خشونت و کنترل بر بدن زنان نیست اما تغییر در چارچوب قانون یکی از گام‌های پیش‌روی جنبش زنان بوده است و حاضرین آن را گامی از پیش‌روی خود می‌دیدند. در نقطه‌ی پایان تظاهرات از فرصت استفاده کردیم و بیانیه‌ی «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران» را بین جمعیت پخش کردیم تا گامی دیگر در جهت همبستگی بین جنبش زنان در اروپا و ایران برداشته باشیم.

فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران - افغانستان) – بلژیک