گزارش تظاهرات اول ماه مه 2017 - بروکسل
اول ماه مه امسال هم برای مقابله با تبدیل شدن «روز همبستگی مبارزات جهانی کارگران» به کارناوال و صرفا جشن کارگران و اعتراضات محدود صنفی و اقتصادی و ... تصمیم گرفتیم به حداکثر مبارزات خیابانی و آلترناتیو را تقویت کنیم. به همین دلیل در کنار سایر نیروهای رادیکال و انقلابی در صفی متحد «تظاهرات آلترناتیو» را سازماندهی کردیم. روز اول ماه مه بیش از 300 نفر از نیروهای ضدسرمایهداری و ضدفاشیست در محلهی سنت ژیلِ بروکسل گردهم آمدند تا یک راهپیمایی آلترناتیو را برگزار کنند. بخش اصلیِ شرکت کنندهگان از فعالین کمونیست و آنارشیست با گرایشات مختلف و عمدتا جوان بودند که با شعارهای متنوعی سعی داشتند که سنت مبارزاتی این روز را زنده نگه داشته و مقابل خطر اوجگیری گرایشات راست افراطی بایستند.
گروههای کمکِ سرخ، آنتیفا، بلکبلوکها، مرکز مائوئیستی بلژیک، ام ال کا پِ، ت ک پ ام ال و ... نیروهای عمدهی این تظاهرات بودند. رفقای کمیتهی جوانان بلژیک و فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران - افغانستان) در بلژیک نیز در صفی متحد و بهصورتی فعال در این تظاهرات شرکت کردند.
تظاهرات از محلههای تودهای شهر بروکسل گذر کرد و در مرکز شهر و با کمی فاصله از محل جشن سندیکای حزب سوسیالیست به کار خود پایان داد. در صف تظاهرات از یکسو با فعالین آنارشیست روبرو بودیم که ضدسرمایهداری هستند و در شعارهایشان سیستم را نفی میکنند اما بخشا برخوردی متوهم و یوروسنتریک به بنیادگرایی مذهبی دارند و از سوی دیگر با نیروهای طرفدارِ روژآوا و کردستان طرف بودیم که ناسیونالیسم کُرد شعارهایشان را فُرم داده بود. کلکتیو ما و تعدادی از رفقای بلژیکی و رفقای ام ال کا پ تمام سعی خود را کردیم که بر وجه انترناسیونالیستیِ مبارزهی ضدسرمایهداری تأکید کنیم و آن را به انقلاب اجتماعی برای براندازی کلیهی نیروهای واپسگرا پیوند زنیم. انقلابی که قرار است بشریت را رها سازد. از اینرو در شعارهایمان ضمن افشاگری از سیستم سرمایهداری و خطر فاشیسم در جهان، همه را به اتحاد برای انقلاب فرا خواندیم.
در همان نقطهی آغاز تظاهرات و در بازهای که منتظر سایر شرکت کنندگان بودیم، رفقای کمیته و فعالین هشت مارس در یک ابتکارعمل مبارزاتی «سرود اول ماه مه» که یکی از سرودهای معروفِ انقلابی جنبش ترکیه است را با همراهی رفقای ترک به دو زبان فارسی و ترکی همخوانی کردند. این حرکت هم جذاب و انرژیبخش بود و هم نشان از اتحاد انترناسیونالیستی نیروهای انقلابی داشت و هم تلاشی بود برای زنده نگه داشتن سنتها و هنر انقلابی. در طول مسیر هم تلاش کلکتیو ما این بود که علاوه بر بنرها و پلاکاردهایی که به همراه داشتیم، با شعارهایی که از بلندگو میدادیم، اهداف این مبارزه را هر چه بیشتر تقویت کنیم و همین تلاش توجه شرکتکنندهگان و عابرین را جلب کرده و آنها را با برخی از شعارهای رادیکال و پرشور همراه میکرد. همین تلاش باعث شده بود که شرکتکنندگان از بیانیهی اول ماه مه ما که به دو زبان انگلیسی و فرانسه ترجمه شده بود، استقبال کنند. ما همچنین تلاش کردیم در همبستگی با مبارزات کارزار «نه به فاشیسیم!» در آمریکا شعارها و پلاکارهایمان را انتخاب کنیم.
دو بنر اصلی و برخی پلاکارهای ما:
«پرولتاریا چیزی برای از دست دادن ندارد جز زنجیرهایش، اما جهانی برای فتح دارد!»
«زنان در مقابل دو واپسگرای پدرسالار: سرمایهداری امپریالیستی و بنیادگرایی مذهبی!»
«سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران!»
«زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی!»
«منطقهی بدون فاشیسم! بدونِ راسیسم، سکسیسم، بیگانههراسی، همجنسگراهراسی، اسلامهراسی، pussy grabbing، نفرت از مسلمانان، انکار علم، یهودیستیزی، فاشیسم!»
«نه! به نام بشریت تن به یک آمریکای فاشیست نخواهیم داد!»
عمدهی شعارهای ریتمیکی که کلکتیو ما با شور و حرارت تکرار میکردند: «آ آنتی آنتی کاپیتالیستا!»، «هی هی! هو هو! ترامپ و پنس باید بروند!» (hey hey, ho ho, Trump and Pence have to go)، «چگونه میتوان فاشیسم را متوقف کرد؟! انقلاب و نه چیزی کمتر!» (How to stop fascism? revolution nothing less!)، «زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی!»، «انقلاب! تنها راهحل!»، «دونالد ترامپ! گمشو! گمشو! مارین لوپن! گمشو! گمشو! اردوغان! ... تئوفرانکین! ... بشاراسد!... جمهوری اسلامی ... نتانیاهو ... اسرائیل ... ولادمیرپوتین ... فلامسبلانگ ... گیرت ویلدرز ... فرونت ناسیونال ... انوآ ... داعش ...»
البته در مقابل این شعارها جمعیت و عابرین عکسالعملهای متفاوتی نشان میدادند. وقتی ما تلاش داشتیم اسم افراد و نیروهای واپسگرا - که فقط برخی از شناخته شدهترینها بودند - را ببریم جمعیت با برخی از اسامی با شور و حرارت همراهی میکردند مثلا ترامپ یا لوپن یا راست افراطی اروپا و ... اما در مقابل برخی از اسامی مثل پوتین یا جمهوری اسلامی یا حتی اسد بخشا سکوت میکردند. اما اکثرا کنجکاو بودند که مواضع ما را بیشتر بدانند و به خاطر همین با اشتیاق بیانیههایمان را میگرفتند و میخواندند. بعضی از عابرین هم با شور و شوق دست تکان میدادند و برخی هم با ناراحتی به شعارهای ما اعتراض میکردند. رفیق جوان بلژیکی هم که در نقاط مختلف تظاهرات سخنرانی کرده بود و از برخی از نقاط شهر و تاریخچه سرمایهداری در سرکوب انقلابیون افشاگری کرده بود هم در حاشیه تظاهرات گفت که ما خیلی خوشحال شدیم که شما در این تظاهرات هستید. هم تظاهراتمان خیلی انترناسیونالیستی شده و هم نشان میدهد نیروهای انقلابی واقعی میتوانند متحدتر مبارزه کنند. یکی از دوستان بلژیکی هم با فعالین آنتیفا وارد بحث شده بود و از آنها میپرسید چرا در صف شما یا زنان نیستند یا انگشتشمارند؟! آنها گفتند که حتما خودشان نمیخواهند. اما رفیقمان گفته بود که شما میبینید که زنان خیلی هم ضدفاشیسم هستند و اتفاقا یکی از اهداف سرکوب فاشیستم هستند بنابراین شما باید ببینید چرا زنان در صف شما جایی برای مبارزه پیدا نمیکنند و ... البته آنها هم پذیرفتند که به این موضوع جدی فکر نکردهاند.
به هر حال کلکتیو ما تمام تلاش خود را کرد تا ضمن ابراز حداکثر همبستگی و تقویت صفوف مبارزهی انقلابی مرزبندیها و خط سیاسی خود را روشن جلو بگذارد تا جهتگیری روشنتری برای تقویت نیروهای انقلابی پیش بگذارد. چون تنها وطیفهی انترناسیونالیستی ما شرکت در مبارزه و تقویت کمیتی صفوفمان نیست بلکه روشن کردن خط انقلابی و بالا بردن کیفیت صفوف انقلاب و تغییر افکار نیروهای انقلابی هم بخشی از تلاش ما برای ساختن جنبشی انقلابی است. در پایان تظاهرات هم دوباره فراخوان به رزم مشترک در روز آمدنِ ترامپ به بروکسل را دادیم و از هم جدا شدیم.
کمیتۀ جوانان بلژیک
فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان) – بلژیک
۳ مه ۲۰۱۷